Potdohbu 24
1 “Pakaiyin Mose heng'a aseijin, Pakai heng lama hung kal touvin nagma chule Aaron chule Nadab ahin, Abihu chule Isarel upate mi som sagi jong jaonan na boncha uva na hung diu ahiye. Gamlha thimma kon in chibai nahin boh diu ahi, ati.
Daarna zeide Hij tot Mozes: Klim op tot den HEERE, gij en Aaron, Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israel; en buigt u neder van verre!
2 Mose bouseh Pakai heng'a hung lut thei ding, adangse vang khat'a khat cha jong Pakai heng na hin nailut thei lou diu ahiye, hitia chu Mose le mipi aboncha hung kilhon lut thei lou ding ahi, ati.
En dat Mozes alleen zich nadere tot den HEERE, maar dat zij niet naderen; en het volk klimme ook niet op met hem.
3 Chuin Mose jong akum suh tan Pakaiyin apeh chonna dan thu abonchan mipi ho heng'a aseipeh soh keiyun ahi. Mipin jong ki thutoh tah'in awkhat in adonbut uvin asei uve, “Pakaiyin asei chan chu aboncha kabol diu ahi,” tin asei uve.
Als Mozes kwam en verhaalde aan het volk al de woorden des HEEREN, en al de rechten, toen antwoordde al het volk met een stem, en zij zeiden: Al deze woorden, die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.
4 Mose in jong Pakai thupeh chengse abonchan a sundoh soh keiyin, jingkah matah in athou doh in, molsang chung lama chu Israel phungsom leni bang bang chun, Maicham a keng somleni neikhat asem doh tan ahi.
Mozes nu beschreef al de woorden des HEEREN, en hij maakte zich des morgens vroeg op, en hij bouwde een altaar onder aan den berg, en twaalf kolommen, naar de twaalf stammen van Israel.
5 Mose'n jong Israel te lah'a gollhang sese a sol tan, ama hon abonchauvin Pakaiya din pumgo thil to ahin choi cheh tauvin ahi.
En hij zond de jongelingen van de kinderen Israels, die brandofferen offerden, en den HEERE dankofferen offerden, van jonge ossen.
6 Mose'n jong thisan phabep pi chu athal in, twibel sung ho achun asung lut in ahi. Chule thisan kehlang khatse chu maicham maija a chap khum in ahi.”
En Mozes nam de helft van het bloed, en zette het in bekkens; en de helft van het bloed sprengde hij op het altaar.
7 Chuin Mose'n jong kitepna lekhabu chu ahin choiyin mipi angsung'a chun ahin phongdoh tan ahile, mipi'n jong abonchauvin asei uvin, “Pakaiyin a sei chan aboncha ka bol kimsoh kei uva, chule keiho hin asei chan kangai uva pha tah a ka umdiu ahi” tin asei uve.
En hij nam het boek des verbonds, en hij las het voor de oren des volks; en zij zeiden: Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen en gehoorzamen.
8 Chuin Mose'n jong thisan phasah khat alan mipiho chu achap khum uvin, aseipeh taove, “vetaovin, Thu kisei doh chengse toh ki saiya Pakaiyin nangho dia hiche thisan hi kitepna asem ahi” ati.
Toen nam Mozes dat bloed, en sprengde het op het volk; en hij zeide: Ziet, dit is het bloed des verbonds, hetwelk de HEERE met ulieden gemaakt heeft over al die woorden.
9 Hi chengse a kichai jin, Mose, Aaron, Nadab chule abihu jaonan, Israel mite lah'a upa som sagi chu akal tou taovin ahi.
Mozes nu en Aaron klommen opwaarts, ook Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israel.
10 Abonchauvin Israel mite Pathen chu aga mu tauvin, Pathen keng phang noiya chun Sapphire song jeng keng lampi khat ana um in, athen dan jong van chung vum kihohsel la theng bep bep'in ana um in ahi.
En zij zagen den God van Israel, en onder Zijn voeten als een werk van saffierstenen, en als de gestaltenis des hemels in Zijn klaarheid.
11 Chuin Pakaiyin Israel mite chung'a chun doumah abol tapon, Pathen loupina chu nasa tah'in amu tauvin ahile, anneh jong phatah in aki sem un ane uve.
Doch Hij strekte Zijn hand niet tot de afgezonderden van de kinderen Israels; maar zij aten en dronken, nadat zij God gezien hadden.
12 Pakaiyin Mose heng'a asei peh in, Molsang chung lama khun keima heng'a hung kal in lang, hiche laimunna chun neina ngah tem in, keiman mipiho heng'a chonna dan ka sei peh chan chu hiche song puma khu ka peh tha ding na hitai, ati.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Kom tot Mij op den berg, en wees aldaar; en Ik zal u stenen tafelen geven, en de wet, en de geboden, die Ik geschreven heb, om hen te onderwijzen.
13 Mose jong achetan, alhacha Joshua chu akipuije, chuin Pathen molsang chung lama chun akal tou tan ahi.
Toen maakte zich Mozes op, met Jozua, zijn dienaar; en Mozes klom op den berg Gods.
14 Mose'n jong upa ho heng'a seipeh uvin, “Kei ni naheng uva ka hung kile kit kahse lhona hiche laimun na hi nana umjing diu ahi, Aaron le Hur vang nangho toh na umkhom jing diu, nalah uva koi hile seinom nei chan Amani heng'a che a aga sei ding ahiye, ati.
En hij zeide tot de oudsten: Blijft gij ons hier, totdat wij weder tot u komen; en ziet, Aaron en Hur zijn bij u; wie enige zaken heeft, zal tot dezelve komen.
15 Mose jong molsang lama akaltoutan ahile mei lhang in mol chu ahin tomlha jeng tan ahi.
Toen Mozes op den berg geklommen was, zo heeft een wolk den berg bedekt.
16 Hichun Pakai loupina chu Sinai molsang chung'a ahung kingam jeng tan ahile, nigup sungse hiche molsang chu meilhang in atom in athim lha jeng tai, nisagi lhin nin meibol abonchan ahung kihoh doh tan ahile Pakaiyin Mose ahin kou vin ahi.
En de heerlijkheid des HEEREN woonde op den berg Sinai, en de wolk bedekte hem zes dagen, en op den zevenden dag riep Hij Mozes uit het midden der wolk.
17 Molsang chung vumma Pakai loupina ahung kilah jeng chu Israel mite jouse mitmun jong meikong in thil akah vam tabang in amu tauvin ahiye.
En het aanzien der heerlijkheid des HEEREN was als een verterend vuur, op het opperste diens bergs, in de ogen der kinderen Israels.
18 Mose chu Meibang kiheh lah a chun ache lut tan ahile, Mose jong molsang chung vum lama chun nisom li le jan som li a hung umden tan ahi.
En Mozes ging in het midden der wolk, nadat hij op den berg geklommen was; en Mozes was op dien berg veertig dagen en veertig nachten.
