Potdohbu 19
1 Israel miten Egypt gamsung ahin dalhah kalseo lhani lhin'in Sinai mun gamthip ahung lhung atovin ahi.
Mense tertio egressionis Israël de terra Ægypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai.
2 Rephidim ngahmun ahin sukeh un ahin dalha tauvin, chuin Sinai mun'na ngahmun a kisem uvin hichu Sinai ngahmun tin aminsah uve.
Nam profecti de Raphidim, et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco, ibique Israël fixit tentoria e regione montis.
3 Mose molchung lam akaltou tan Pakai toh agakimu ton ahile, Pakaiyin molchung'a kon'in ahin kouvin aseije, “Thupeh hicheng hi; Jacob insung le Israel mite heng'a seipeh tauvin:
Moyses autem ascendit ad Deum: vocavitque eum Dominus de monte, et ait: Hæc dices domui Jacob, et annuntiabis filiis Israël:
4 “Egypt mite chung'a ipiti lamdolla na katoh, nang hon na musoh kei uve. Keiman nangho muvan lai lhaving'a ka hin pui uve ti namu chenset tauvin ahi.”
Vos ipsi vidistis quæ fecerim Ægyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum, et assumpserim mihi.
5 Chule tua hi kathu nangai uva kakitepna nakoi jing uva ahileh, nangho hi vannoi mite jouse lah'a keima dia atumbeh'a naum diu; ajeh chu vannoi leiset pumpi hi keima'a ahi.”
Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis: mea est enim omnis terra:
6 “Chule keima lenggam machu nangho naleng chan diu, kagam theng nalo ding'u ahi. Hiche thuhi nangman Israel mite heng'a naseipeh teiding ahi,” ati.
et vos eritis mihi in regnum sacerdotale, et gens sancta. Hæc sunt verba quæ loqueris ad filios Israël.
7 Chuin Mose molchung akon'in akumsuh'in Israel sung'a upa ho akou khom'in Pakaiyin a thupeh chengse abonchan a seipeh soh kei uve.
Venit Moyses: et convocatis majoribus natu populi, exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus.
8 Chuin amahon adonbut cheh uvin, “Ijakai Pakai thupeh bang'a keihon kabol diu ahi,” atiuve.
Responditque omnis populus simul: Cuncta quæ locutus est Dominus, faciemus. Cumque retulisset Moyses verba populi ad Dominum,
9 Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Keima naheng'a meilhang kiheh bang'a kahung ding, Nangma Mose kahin houpi teng Israel miten ajah cheh diu, chuteng amahon jong nangma nahin tahsan jing diu ahitai,” ati. Mose'n jong Israel miten adonbut'na chu Pakai heng'a aseijin ahi.
ait ei Dominus: Jam nunc veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te, et credat tibi in perpetuum. Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum.
10 Chuin Pakajin Mose heng'a asei in, “Kumsuh inlang keima kahung nading'in Israel mite gongtup tan, tuni le jing nikhoa din seipeh uvin chule avon jeng u-jong kisop theng cheh u-hen,” ati.
Qui dixit ei: Vade ad populum, et sanctifica illos hodie, et cras, laventque vestimenta sua.
11 “Nithum lhin'nia ding'in kigontup sah soh kei uvin, nithum lhin niteng a mitmu tah uva Pakai chu Sinai Mol chung'a pat hung kumlha ding ahi tipeh'un,” ati.
Et sint parati in diem tertium: in die enim tertia descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai.
12 “Mipiho abonchauvin akimvel'uva melchih'na sempeh'in lang, seijin, kichih thei un! Koima molchung lam'a kaldoh hih hel'un chule akim vellah jeng jong koiman natham khah theilou diunahi. Koi hile molchung tham khachan chu thi jeng ding ahi,” ati.
Constituesque terminos populo per circuitum, et dices ad eos: Cavete ne ascendatis in montem, nec tangatis fines illius: omnis qui tetigerit montem, morte morietur.
13 “Melchihna pal kallhah khut kiti phot'in atohkhah'a ahile, hichejeh'a chu; song'a selih jeng ding, ahilou jong le, thalpi'a kap lih ding gancha hihen mihem hile hitabang'a chonchu ahing'a kiumsah ngailou ding ahi, tin seipeh un. Sumkon ahung kimut gin apat mipi jong molchung lam'a hung kitol diu ahiye.”
Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur, aut confodietur jaculis: sive jumentum fuerit, sive homo, non vivet: cum cœperit clangere buccina, tunc ascendant in montem.
14 Mose'n jong mipi lam chu ahin jonsuh tan. Aman mipi thenso'na anei jin, mipihon jong ama ama von cheh akisop theng uvin ahi.
Descenditque Moyses de monte ad populum, et sanctificavit eum. Cumque lavissent vestimenta sua,
15 Aman mipi heng'a asei jin, Nithum lhin nia ding in ki gotup cheh uvin chule numei angsung ki tiajong na lut louhel ding'u ahi,” ati.
ait ad eos: Estote parati in diem tertium, et ne appropinquetis uxoribus vestris.
16 Nithum lhin'ni jingkah khovah lam'in vahthamjol aki thing'in kolphe avah in, molchung vum chu meilhang'in atom lha jeng tan ahi. Sumkon hatah'in ahung ging tan ahile, ngahmun sung lam'a um mipi abonchauvin akicha lheh jeng tauve.
Jamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat: et ecce cœperunt audiri tonitrua, ac micare fulgura, et nubes densissima operire montem, clangorque buccinæ vehementius perstrepebat: et timuit populus qui erat in castris.
17 Mose'n jong mipi abonchan Pathen toh kimaito ding'in ahin pui uvin, chuin mipi abonchauvin molchung kipatna lam'a chun adding den gam tauve.
Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis.
18 Sinai molchung akon in Pakai chu meikong'in ahung kum lhan ahile, lhum sung'a kon'na meikhu bang'in ahung khudoh'in ahintomlha jeng tan, ling jong akihot lha jeng'in ahi.
Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne: et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace, eratque omnis mons terribilis.
19 Sumkon gin chu ahat cheh cheh jeng tan ahile, Mose jong akipat'in hiti hin aseije, van gin kithong lah akon'in Pathen'in ahin houpin ahi.
Et sonitus buccinæ paulatim crescebat in majus, et prolixius tendebatur: Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei.
20 Pakai chu Sinai molchung vum'a kon'in ahung kumsuh tan chuin, Molchung vum'a kon'in Pakaiyin Mose ahin kouvin ahi. Mose jong akipatdoh'in molchung lam'a chun akal touvin ahi.
Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice, et vocavit Moysen in cacumen ejus. Quo cum ascendisset,
21 Pakaiyin Mose heng'a asei in, “Kumsuh inlang mipi heng'a seipeh loijin, ajeh chu Pakai ahinmu nomuva pal kigen khu ahin tumlhah ngai uva ahile thigam bep ding'u ahiye,” ati.
dixit ad eum: Descende, et contestare populum: ne forte velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo.
22 Chule thempu ho jeng jong atahsao amacheh kithenso uva eihin nailut thei diu bou ahi. Chutile Pakaiyin amaho lam pal chu atumkeh lou ding ahi, ati.
Sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos.
23 Mose'n jong Pakai heng'a aseijin, ahinlah Pakai in, mipi abonchauva Sinai molchung'a hung kal theilou diu ahi. Ajeh chu nangma thupeh bang'a molchung kimvella pal gen uvin, tia nei thupeh sa'u ahiye, ati.
Dixitque Moyses ad Dominum: Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai: tu enim testificatus es, et jussisti, dicens: Pone terminos circa montem, et sanctifica illum.
24 Ahinlah Pakaiyin Mose heng'a aseiyin. “Chesuh inlang Aaron gakipuiyin lang hinki lhon pitan. Amavang mipi abonchauvin thupeh neijin lang khat cha jeng jong paltum keh'a Pakai lam'a hung theilou ding'u ahiye,” ati.
Cui ait Dominus: Vade, descende: ascendesque tu, et Aaron tecum: sacerdotes autem et populus ne transeant terminos, nec ascendant ad Dominum, ne forte interficiat illos.
25 Pakajin athupeh bang in Mose achesuh in mipi ho heng'a aga seipeh soh kei uve.
Descenditque Moyses ad populum, et omnia narravit eis.
