Esther 3
1 Phat chomkhat jouvin leng Xerxes in Agag mipa Hamadatha chapa Haman chu atohmun akalsah in amithupi holah a achungnung pen’in apansah in, aleng gamsunga vaihom ho jouse lah a thanei pen’in apansah tan ahi.
Po tych wydarzeniach król Aswerus uczynił wielkim Hamana, syna Hammedaty, Agagitę, wywyższył go i umieścił jego tron ponad wszystkimi książętami, którzy [byli] przy nim.
2 Lengpa dinga vaipo ho jousen lengpa thupeh dungjuija Haman masanga hi dilsu sohkei diu jana apeh chehdiu ahi. Ahinlah Mordecai hi adilsu nompon jana jong ape nompon ahi.
A wszyscy słudzy króla, którzy [stali] w bramie królewskiej, klękali przed Hamanem i oddawali mu pokłon. Tak bowiem rozkazał co do niego król. Ale Mardocheusz nie klękał przed nim ani nie oddawał mu pokłonu.
3 Hichejou hin lengpa kelkot kom’a um lengpa khopi vaipo a panghon Mordecai jah a, “Nang in ipi dinga lengpa thupeh nanit louham?” atiuvin ahi.
Dlatego też słudzy króla, którzy [stali] w bramie królewskiej, pytali Mardocheusza: Czemu przekraczasz rozkaz króla?
4 Amahon niseh in aseipeh jengun ahinlah aman thupeh chu ajuideh pon ahi. Hijeh chun amahon Mordecai chu Judate ahi chu ahet utoh kilhon chun Haman chun i-alo am ti in Mordecai umchan chu Haman chu aseipeh un ahi.
A gdy tak do niego dzień po dniu mówili, a on ich nie słuchał, donieśli [o tym] Hamanowi, aby się przekonać, czy Mardocheusz będzie obstawał przy swoim. Powiedział im bowiem, że jest Żydem.
5 Haman in Modecai chun a-anga abohkhup lou chuleh jana apehlou chu amun alung ahang lheh jeng tan ahi.
A gdy Haman zobaczył, że Mardocheusz nie klęka ani nie oddaje mu pokłonu, Haman napełnił się gniewem.
6 Aman Mordecai chu koi nam mi ahi ti ahin hetdoh phat in, Mordecai chung seh seh a thilse bolding chu ahin sit tan ahi. Hijeh chun Xerxes lenggam pumpin Judate te jouse suhmang dingin ahin gongtan ahi.
Uważał to za rzecz zbyt łagodną podnieść rękę na samego Mardocheusza, ponieważ doniesiono mu, z jakiego ludu pochodzi Mardocheusz. Szukał więc Haman sposobności, aby wytracić wszystkich Żydów, którzy byli w całym królestwie Aswerusa, to jest lud Mardocheusza.
7 Hiti chun leng Xerxes vaipoh kum somni le kumni channa Lhatun lhasung in athilgon ho tohdoh na dinga hi ipi lhapen lhasungin phading ham tichu Haman kom’a vangvetna ana um'in ahi (Hiche vangvetna chu Purim akiti). Anikho kilhengdoh chu alha Lhakao lha nisagi ni ahin, hiche nikho chu kumkhat jou anahi.
[Tak więc] w pierwszym miesiącu, w miesiącu Nisan, w dwunastym roku króla Aswerusa, rzucano przed Hamanem Pur, czyli los, od dnia do dnia i od miesiąca do miesiąca, [aż] do dwunastego [miesiąca], to jest miesiąca Adar.
8 Hijouchun Haman in leng Xerxes kom’a chun achen aga sei tai, “Naleng gamsunga hin namchom jatkhat aum in ama hohi gambih jousea hin akithe thangsoh hellun, chule midanga konin atumbeh in aumin ahi. Amahon midanga toh kibanglou dan chombeh aneiyun, lengpa na dan sem jonghi anit pouvin ahi. Hijeh chun amaho hinghoi ding lengpa dingin thilpha hiponte,” ati peh tai.
Potem Haman powiedział do króla Aswerusa: Jest pewien lud rozproszony i rozsypany pomiędzy ludami we wszystkich prowincjach twego królestwa. Jego prawa są inne od [praw] wszystkich ludów, a praw króla nie przestrzega. Dlatego więc nie jest korzystne dla króla tak go pozostawić.
9 “Hijeh chun lengpa nalung lhaina ahiding leh amaho hi suhmangna dingin dan khat semdoh jengin lang hiche din tongdoh ding hochu keiman dangka talent sang som pe nange, amahon hiche lengpa sumkholna insunga koinao vinte.” ati.
Jeśli król uzna to za słuszne, niech zostanie zapisane, że [ten lud] ma być wytracony. A [ja] odważę dziesięć tysięcy talentów srebra do rąk przełożonych nad tą pracą, aby je wnieśli do skarbca królewskiego.
10 Lengpan aphatsah in, athulhuh nachu suhdetna in akhutna kon in akhutjem aladoh in Agag mipa Hammedatha chapa Haman Judate galmipa kom’a chun apetan ahi.
Wtedy król zdjął pierścień ze swojej ręki i dał go Hamanowi Agagicie, synowi Hammedaty, wrogowi Żydów.
11 Lengpan aseijin, “Hiche sum chuleh mipi hochu nang khutna aum’e phante nati dan dannin boltan” ati.
Król powiedział do Hamana: Przekazuję ci to srebro i ten lud, abyś uczynił z nim, co ci się podoba.
12 Hiti chun Lhatun nidan nisom le nisagi ni hin lengpa lekha sun hochu akoukhom un chuleh Haman dei dungjuitah chun dan khat jihdoh in aumtai. Hiche chu lengpa vaihom lenpen ho, gambih a gamvaipo ho, chuleh gambih jousea milen milal ho, amaho lekha jemleh apaocheh un akijihdoh in ahi. Hiche dan chu leng Xerxes min in akijih in achunga lengpa mohor chu akinam khum in ahi.
Wezwano więc pisarzy króla w pierwszym miesiącu, dnia trzynastego tego miesiąca, i napisano wszystko tak, jak Haman rozkazał, do satrapów królewskich, do namiestników z każdej prowincji i do dowódców każdego ludu z każdej prowincji według jej pisma i do każdego narodu według jego języka. [Listy] napisano w imieniu króla Aswerusa i opieczętowano [je] sygnetem króla.
13 Hiche lekha hochu gangtah a aga hopdoh loi diuvin thupole a pangho chu akisoldoh in, amahon lenggam sunga gambih ho jousea agahomdoh un Judate ho jouse khangdonga patna tehse gei, numei chapang puma nikhat sunga thadoh ding, suhmang chuleh suhbeihel ding ahi akiti. Hiche kinhi kumkit alha Lhakao ni sagi nia tohdoh teidinga thupeh ahi. Hitobanga kithat Judate ho thilkeo chu athat ho chang ding ahiuve.
Potem rozesłano je przez gońców do wszystkich prowincji królewskich, aby zgładzono, wymordowano i wytracono wszystkich Żydów, od młodego do starca, dzieci i kobiety, w jeden dzień, mianowicie trzynastego [dnia] dwunastego miesiąca, miesiąca Adar, a ich mienie zagrabiono.
14 Hiche dan kijihna lekha hi gambih jousea thot-lut sohding chuleh mijouse lekha phondoh ding hitia chu akitep nikho ahunglhung teng tohdoh jeng theina diuva kigong ahi.
A odpis tego pisma [miał być] podany we wszystkich prowincjach, ogłoszony wszystkim ludom, aby były gotowe na ten dzień.
15 Lengpa thupeh a kon in, dan kisodoh hochu thupole hon gangtah a ahopdoh diu, Susa khopia akiphongdoh tai. Hiche jouchun lengpa le Haman atou lhonin adonkhom lhontai; ahinla Susa khopia mipite lah achun lungkham nale boina alhungtai.
Gońcy więc wyruszyli przynaglani rozkazem króla, a dekret ogłoszono także w pałacu Suza. A król i Haman zasiedli, aby pić, lecz miasto Suza było zatrwożone.
