Danbu Ni Na 29

1 Pakaiyin Horeb molchunga akitepna thu anasei, Moab gamsunga Israel mite henga Mose adin a thupeh kitepna asemho chu hi chengse hi ahi.

Dit zijn de woorden des verbonds, dat de HEERE Mozes geboden heeft te maken met de kinderen Israels, in het land van Moab, boven het verbond, dat Hij met hen gemaakt had aan Horeb.

2 Chuin Mose’n Israel mi chan chu akou khomsoh keiyin aheng uvah thu aseitan ahi. Egypt gamsunga naum laiyuva Pakaiyin Pharaoh chunga ipi abola chuleh asohte ahin, agamsung pumpi abolna jouse namit tah uvin na musoh tauve.

En Mozes riep gans Israel, en zeide tot hen: Gij hebt gezien al wat de HEERE in Egypteland voor uw ogen gedaan heeft, aan Farao, en aan al zijn knechten, en aan zijn land;

3 Nanghon melchihna leh Patepna tinchang tothoa, thil kidang tampi namit uva namu soh keiyu ahitai.

De grote verzoekingen, die uw ogen gezien hebben, diezelve tekenen en grote wonderen.

4 Ahinlah Pakayin tuni chan in, nangho jouse hetkhen theina lungthim nape hihlai uve.

Maar de HEERE heeft ulieden niet gegeven een hart om te verstaan, noch ogen om te zien, noch oren om te horen, tot op dezen dag.

5 Keiman nangho gamthip noiya kum somli sungin kapui leuvin, natahsa chung uva ponsil kaijouse khat jeng cha jong aehpon, nakeng chut jeng ujong khat jeng cha asepon ahi.

En Ik heb ulieden veertig jaren doen wandelen in de woestijn; uw klederen zijn aan u niet verouderd, en uw schoen is niet verouderd aan uw voet.

6 Keima hi nangho jouse Pakai, Pathen kahi nahetdoh thei na diuvin, nanghon changlhah nane pouvin, twi jong nadon pouvin, khamna thei kiti jong nadonkha pouvin ahi.

Brood hebt gij niet gegeten, en wijn en sterken drank hebt gij niet gedronken; opdat gij wistet, dat Ik de HEERE, uw God, ben.

7 Ahinlah Hesbon lengpa Og chun kisatpi ding in eihin nailut tauvin ahileh, hikoma chun eihon jong amani chunga galjona chu inei tauve.

Toen gij nu kwaamt aan deze plaats, toog Sihon, de koning van Hesbon, uit, en Og, de koning van Bazan, ons tegemoet, ten strijde; en wij sloegen hen.

8 Chuin hiche teni gam chu ilahpeh tauvin, Reuben in gouva alo ding in agam keh khatset chu ipeuvin ahi.

En wij hebben hun land ingenomen, en dat ten erve gegeven aan de Rubenieten en Gadieten, mitsgaders aan den halven stam der Manassieten.

9 Chuti ahijeh chun hiche kitepna thudola kisei thudol hohi, aboncha nabol sohhel thei nadiu vin ching thei un, chutin bolleu chun na khut a nathil bol jouseu nakhan tou thei diu ahi.

Houdt dan de woorden dezes verbonds, en doet ze; opdat gij verstandelijk handelt in alles, wat gij doen zult.

10 Tunia hi nangho nabon chauva Pakai, Pathen angsunga nadin soh keidiu ahi. Nangma phungkhai sung cheh akon lamkai, upa ho chule nalah uva vaihom ho jaona Israel mi kitiphot thonlouva pang ding ahi.

Gij staat heden allen voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods: uw hoofden uwer stammen, uw oudsten, en uw ambtlieden, alle man van Israel;

11 Numei chapang ho jouse, ngahmun a cheng khopem ho ahin, nathing poa pang ahin, natwi thala pang mi hi jongleh jao kimsoh kei ding ahi.

Uw kinderkens, uw vrouwen, en uw vreemdeling, die in het midden van uw leger is, van uw houthouwer tot uw waterputter toe;

12 Nangman jong Pakai, Pathen kihahselna banga hitia chu nabol ding, tunin nangman Pakai, Pathen nangtoh asemna kitepna sunga hi nalut ding ahi.

Om over te gaan in het verbond des HEEREN, uws Gods, en in Zijn vloek, hetwelk de HEERE, uw God, heden met u maakt;

13 Ajeh chu hitia nabol tengleh, Pakaiyin nangma nam khat dinga natun doh ding, nangma koma asei dohsa leh napu, napa Abraham, Isaac, Jacob henga athutep banga nangma Pathen jong ahi.

Opdat Hij u heden Zichzelven tot een volk bevestige, en Hij u tot een God zij, gelijk als Hij tot u gesproken heeft, en gelijk als Hij uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft.

14 Hiche kitepna hi keiman nangho toh keima kikah dinga bou kasem ahipoi.

En niet met ulieden alleen maak ik dit verbond en dezen vloek;

15 Tunin ilah uva jaolou hihen lang, Pakai, Pathen asunga umjouse dinga jong ki semdoh ahi.

Maar met dengene, die heden hier bij ons voor het aangezicht des HEEREN, onzes Gods, staat; en met dengene, die hier heden bij ons niet is.

16 Egypt gamsunga ichenlai uva pat, namtin vaipi ijat hamkhat nahin pal galkai tauve, tihi na hesoh keiyun ahi.

Want gij weet, hoe wij in Egypteland gewoond hebben, en hoe wij doorgetogen zijn door het midden der volken, die gij doorgetogen zijt.

17 Hiche muna chu namtin vaipi thilbol thet um tahtah thing leh song’a ki sem milim doi jouse ahin, dangka leh sanaa kisem, hitobanga milim doi ki semthu jouse abonchan na mittah uvin namusoh tauve.

En gij hebt gezien hun verfoeiselen, en hun drekgoden, hout en steen, zilver en goud, die bij hen waren.

18 Ajeh chu nalah uva pasal khat ham, numei khat ham, insung khat, namkhat chu alungthim ahei mang jenga hiche milimdoi ki semthu ho kinbola pang jeng thei ahi. Chule nalah uva kona thilse khat chu hung kondoh jeng thei ahin, thingga nehthei lou akha ahinsoh doh jeng ding ahi.

Dat onder ulieden niet zij een man, of vrouw, of huisgezin, of stam, die zijn hart heden wende van den HEERE, onzen God, om te gaan dienen de goden dezer volken; dat onder ulieden niet zij een wortel, die gal en alsem drage;

19 Mi khat touvin kitepna thu kisei doh chengse ahin jah doh a, ama leh ama kichoi sang nan nei ta henlang; alungthim sunga hiti hin sei jeng taleh, ka lungthim sunga louchal tah in thusei jong leng, ka thi lou ding ahi. Dangchah pet tah a twidon dinga aum laiya twijin alhoh banga, manthahna akibol doh teitei ding ahi.

En het geschiede, als hij de woorden dezes vloeks hoort, dat hij zichzelven zegene in zijn hart, zeggende: Ik zal vrede hebben, wanneer ik schoon naar mijns harten goeddunken zal wandelen, om den dronkene te doen tot den dorstige.

20 Hitobanga chon mihem chu Pakaiyin ngaidam achan lou ding, hitia doumah bol mihem chunga chu Pakai lunghang ding; danthu lekhabua kisun gaosapna jouse amapa chunga chu hung lhung jeng ding, chuteng Pakaiyin hichepa min chu vannoiya asuh manga avela umkit talou ding ahi.

De HEERE zal hem niet willen vergeven; maar alsdan zal des HEEREN toorn en ijver roken over denzelven man, en al de vloek, die in dit boek geschreven is, zal op hem liggen; en de HEERE zal zijn naam van onder den hemel uitdelgen.

21 Danthu kisutna lekhabua kitepna chu leh gaosapna ki seidoh bang’a chu gaosapna achung’a lhung jeng ding, hi tia chon mihem chu Pakaiyin Israel mite lah akona apam paidoh jeng ding ahi.

En de HEERE zal hem ten kwade afscheiden van al de stammen Israels, naar alle vloeken des verbonds, dat in het boek dezer wet geschreven is.

22 Ahung khanglen ding khangdong ho, nama banuva hung kipatdoh ding nachateu ahin, hetphah lou gam'a kona hung kholjin mi jaona Pakaiyin agimsah nau, gentheina chung nung hi amittah uva ahin musah tenguleh ahet them diu ahitai.

Dan zal zeggen het navolgend geslacht, uw kinderen, die na ulieden opstaan zullen, en de vreemde, die uit verren lande komen zal, als zij zullen zien de plagen dezes lands en deszelfs krankheden, waarmede de HEERE het gekrenkt heeft;

23 Gamsunga cheng jousen kat-song leh chilhang abah diu, muchi tuna lou mun jouse imacha keh talou ding, Sodom leh Gomorrah banga kile khup jenga, Admah leh Zeboiim banga Pakaiyin alunghan teng alekhup del tobang soh ding ahi.

Dat zijn ganse aarde zij zwavel en zout der verbranding; die niet bezaaid zal zijn, en geen spruit zal voortgebracht hebben, noch enig kruid daarin zal opgekomen zijn; gelijk de omkering van Sodom en Gomorra, Adama en Zeboim, die de HEERE heeft omgekeerd in Zijn toorn en in Zijn grimmigheid;

24 Namtin in hitia asei ding, ipi jeh pen tah’a Pakaiyin hiche gamsung hi hitia hi abol jeng hitam? Ipi jeh’a hiti loma hi lunghang ahidem? tia asei diu, tija sohkei diu ahi.

En alle volken zullen zeggen: Waarom heeft de HEERE aan dit land alzo gedaan? Wat is de ontsteking van dezen groten toorn?

25 Chuteng leh mipin hitia hi asei diu, amaho hi Egypt gamsunga aum laiyuva apu, apate hou henga Pakaiyin athupeh angai lou jeh uva, hitobang hi achung'uva lhung ahi.

Dan zal men zeggen: Omdat zij het verbond des HEEREN, des Gods hunner vaderen, hebben verlaten, dat Hij met hen gemaakt had, als Hij hen uit Egypteland uitvoerde;

26 Ajeh chu amahon pathen lim semthu kinbol len apang uvin, chibai aboh un, Pakaiyin abol diuva adeilou beh thil abol tauvin pathen limsem thu ahou un chule ahetkhah lou hel’u ahou tauvin ahileh, achung'uva hitobang thil khu lhung ahiye.

En zij heengegaan zijn, en andere goden gediend en zich voor die gebogen hebben; goden, die hen niet gekend hadden, en geen van welke hun iets medegedeeld had;

27 Hijeh achu gamsunga Pakai lunghanna hung lhung jenga, hiche danthu lekhabua kisun gaosapna jouse hi hung lhung jeng ahitai.

Daarom is de toorn des HEEREN ontstoken tegen dit land, om daarover te brengen al dezen vloek, die in dit boek geschreven is.

28 Pakai, Pathen chu alunghang behseh jeng tan ahileh, hiche nam mite hi agam sunga kona apaidoh jenga, tulai din muna aum bang uva gamdangte khut’a apehdoh jeng ahi.

En de HEERE heeft hen uit hun land uitgetrokken, in toorn, en in grimmigheid, en in grote verbolgenheid; en Hij heeft hen verworpen in een ander land, gelijk het is te dezen dage.

29 Thil jouse hi Pakai, Pathen a bou ahin, aki phongdoh jouse jong danthua kisei aumsa ho bou ahin, hichengse hi atonsot tonsot'a ichateu khang chana ding ahi.

De verborgene dingen zijn voor den HEERE, onzen God; maar de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen, tot in eeuwigheid, om te doen al de woorden dezer wet.