< Amos 8 >

1 Hatchungnung Pakaiyin, hicheng hi, themgao thilmun keima eivetsah e. Hichu nipilaija theiga-min longkai khat dimset in akitung e.
Esto fue lo que me mostró el Señor: Vi una cesta de frutas.
2 Hichun aman eidong in, “Amos ipi namu em?” eiti. Ken jong ka donbut in, “Longkai khat dimset nipilai theiga-min kamui’’ kati. Chuphat in Pakaiyin asei tai,’’ Hiche theiga-min namu bang’a hi, kami Israelte jong akichaina diu phat hunglhung ahitai. Keiman achunguva talen kamatsah ding hi, kakhongai tahlou ding ahi.
Él me preguntó: “¿Qué ves, Amós?” Yo le dije: “Una cesta de frutas”. Entonces el Señor me dijo: “Este es el fin de mi pueblo Israel! Dejaré de pasar por alto sus pecados.
3 Hiche nikho chuleh, houin’a la kisa hojong abon’a kana la sohgam ding, mithi tampi khopisung muntin’a thang jeng ding ahi. Hiche hi keima thaneipen Pakaiyin ka sei doh ahitai.
Ese día las canciones del Templo se convertirán en lamentos tristes. Habrá cuerpos tirados por todos lados. ¡Hagan silencio!” dice el Señor.
4 Hichehi ngai uvin, nanghon vaichate nachom gam’un, chuleh tahlelte kengchot phan nanei uve.
Escuchen esto, ustedes que ponen trampas a los necesitados y pisotean a los pobres de la tierra.
5 Nanghon, cholngah nikho hunglhun ding nangah lel un, houthua kut kibol nikho hojong kichaidoh loihen, natiuve. Ajeh chu, nanghon thil tena dihlou nasem’un, chang leh suhlou chang ho, aman val val in mi nachohsah uvin, thilcho leh thiljoh hojong jou leh nal in nalhemlha uvin ahi.
Ustedes que preguntan: ¿Cuándo se acabará el día santo para poder irme nuevamente a vender? “¿Cuándo se acabará el Sábado para abrir nuestras tiendas, y engañar a la gente con medidas incompletas y pesos falsos?”
6 Nanghon, changsi tol’a kiseplha toh changtah nachoh hel’un, hichu najoh’un, chuteng vaicha leh tahlelte chu soh din dangka pehkhat pouvin na kichoh un, chuleh kengchot tokhat poutoh nalheh’un ahi.
Ustedes compran a los pobres por plata, y a los necesitados por un par de sandalias, además venden el grano mezclado con paja.
7 Tun, Pakai Israel Pathen chu, ama leh ama akihahsel in, “A itih’a jong, na thilse bolho kahaimil lou hel ding ahi.
El Señor Dios, de quien se enorgullecen los descendientes de Jacob, ha hecho un juramento: No olvidaré el mal que han hecho.
8 Hiche jeh’a chu, gamsung pumpi ling kihot banga killing ding, chuleh gamsung chu Nile vadung twi solai banga, hung kinuh sang ding chuleh kemsuh kitding ahi’’, ati.
¿No es lógico que la tierra se estremezca por esto y que se lamenten todos los que habitan en ella? La tierra crecerá como crece el río Nilo cuando hay inundación, será lanzada por los aires y volverá a caer.
9 “Hiche nikho chuleh, keiman sunlaiya nisa kalhumsah ding, chuleh sunchang laiya leiset chung mu ka thimsah ding ahi,” tin thanei pen Pakaiyin aseiye.
Ese día, declara el Señor, yo hare que el sol se ponga al medio día, y que la tierra se oscurezca en horas del día.
10 Chuleh, golvah kut nabol jouseu kaleh maona-a ka heidoh peh ding, la nasah jouseu jong kala-a ka heidoh peh ding nahiuve. Nanghon, thi-op pon nakisil uva, lunghem jeh’a amitakip nalu nahotol diu, Nachapa khatseh na neisun thijeh’a lunghem bang’a kalha diu, Hiche nikho chu iti lainat um hitam!’’tin Pakaiyin aseiye.
Convertiré sus festivales en tiempos de luto, y sus canciones alegres en lamentos. Yo haré que vistan silicio y que se afeiten sus cabezas. Haré que el luto sea como cuando muere su único hijo. Al final, será un día amargo.
11 Hatchungnung Pakaiyin aseijin, ‘’Hiche nikho chu ahung lhung’e. Keiman gamsung kel ka lhahsah ding, an leh twi ngaichatna kel hilou ding, amavang, Pakai thusei jah ding ngaichatna kel hiding ahi.
Viene el tiempo, dice el Señor, en el que enviaré hambre a la tierra, no hambre de pan o escasez de agua, sino hambre de la palabra de Dios.
12 Miho, twikhanglen khat’a kon’a adang khat’a kitol leuva, chuleh gamkhat’a kon’a gamdang khat’a chediu, Pakai thusei jah ding holna-a, lhaito jeng jung diu. Ahivanga, amahon ahol’u chu amu louhel diu ahi.
La gente vagará de un mar a otro, de norte a este, corriendo de aquí para allá, buscando la palabra del Señor, pero no la encontrarán.
13 Hiche nikho chuleh, nungah melhoitah holeh golhang thahatlai hojong Pakai thu jahding ngaicha-a lhulham soh diu ahi.
Ese día, incluso las jóvenes más bellas y saludables desmayarán de sed.
14 Chuleh Samaria khopia jumlehja um doi ho’a kihahsel’a, Dan pathen min’a kihahselho, chuleh Beersheba pathen min’a kitepna bol ho, abonchauva kipallhu gan hel diu, a itih’a, thoukit talou hel diu ahi,’’ ati.
Los que hacen juramentos en nombre de los ídolos vergonzosos de Samaria, que hacen juramentos como: “Por la vida de tu dios, Dan”, o “Un peregrinaje al dios de Beerseba”, los tales caerán, y nunca volverán a levantarse.

< Amos 8 >