< 2 Samuel 9 >

1 “Nikhat David in adongin, Saul insung mite khat beh ahing naum nalai’u vem? Jonathan jal'a keiman khutona kamusah thei ding tin adongin ahile,
David preguntó: ¿Quedó alguien de la casa de Saúl a quien yo muestre bondad por amor a Jonatán?
2 Saul insunga soh natong ho lah a mi khat anaum khan ama chu amin Ziba akiti; Hichun lengpan jong amapa chu adongin, “Nang hi Ziba nahi hinam?” tin adongin ahileh. Hichun Ziba in jong adonbut in“Henge keima Ziba chu kahinai,” ati.
Había un esclavo de la casa de Saúl de nombre Siba, al cual llevaron ante David. El rey le dijo: ¿Eres tú Siba? Y él contestó: Tu esclavo.
3 Chuin lengpan adongin, “Saul insung mi khat beh ahingdoh um nalailou ham? Aum leh, keiman Pathen mi khutona chu kamusah nom uve atileh; Ziban jong lengpa ahindonbut in, henge, “Jonathan chapa khat aum nan, ama hi akengphang te ni chatmoa kibai ahi,” atipeh e.
El rey le preguntó: ¿No queda alguno de la casa de Saúl a quien yo muestre la bondad de ʼElohim? Y Siba respondió al rey: Aún queda un hijo de Jonatán, lisiado de ambos pies.
4 Chuphat in lengpan jong, “Ama chu hoiya umham?” tin ahin dong tan ahileh; Ziban lengpa chu aseipeh in, “Ama chu Lodebar khoa Ammiel chapa Makir In a um ahi,” ati.
El rey le preguntó: ¿Dónde está? Y Siba dijo al rey: Mira, está en Lodebar, en casa de Maquir, hijo de Amiel.
5 Hichun David lengpan mi asolin, ama chu Makir In na konin agapuidoh sah tai.
El rey David ordenó traerlo de la casa de Maquir, hijo de Amiel, en Lodebar.
6 Hiti hin Saul tupa Jonathan chapa Mephibosheth kitipa chu David koma ahungin alu kunin jana apen ahi. Chuin David chun ahoupin, “Mephibosheth atileh; aman jong, “keima nasohpa kahi,” tin adonbut’e.
Cuando Mefi-boset, hijo de Jonatán, hijo de Saúl, llegó ante David, cayó sobre su rostro y se postró. David preguntó: ¿Mefi-boset? Y él respondió: Aquí está tu esclavo.
7 Hichun David’in akoma hitin aseiye, “Kicha hih in, keiman napa Jonathan jal a nanghi kakhoto ding, chujongle khatvei napu Saul neilegou anahikhasa jouse chu aboncha nangma kapeh kit ding nahi; chule nangman hiche leng ankong phunga hi keima toh an naneh khom ding ahiye,” ati.
Entonces David le dijo: No temas, porque ciertamente te mostraré bondad por amor a Jonatán tu abuelo. Te devolveré toda la tierra de tu padre Saúl, y comerás siempre a mi mesa.
8 Hichun Mephibosheth jong chun jana ape kit’in aseikit’e, “Nasohpa kei hi ipi kahiya nangin hiche uicha thisa tobang chunga hi khutona neimusah khoh ding ham?” atitai.
Él se postró y dijo: ¿Quién es tu esclavo para que te fijes en un perro muerto como yo?
9 David lengpan Saul sohpa Ziba chu akouvin akoma hitin aseipeh’e, “Ipi hijongle Saul thilkeo anei jouse leh ama insung mite nei jouse chu aboncha hiche napu chapa hi kapeh ahitai.
El rey llamó entonces a Siba, esclavo de Saúl, y le dijo: Todo lo que fue de Saúl y de toda su casa lo entrego al nieto de tu ʼadón.
10 Hijeh a chu napu chapa hin anneh akimu jouna dinga nangma le nachapate, chule nasohten ama dinga lou nabol peh dingu ahin, alousoh ga nahin poh pehji dingu ahi; ahin hiche Mephibosheth napu tupa vang hin keima ankong phunga an aneh jing jeng ding ahi,” tin thu apetai. Ziba kitipa hin chapa som le nga ananeiyin, soh jong som ni jen aneiyin ahi.
Tú, tus hijos y tus esclavos cultivarán la tierra para él, y le llevarán [el producto] para que el nieto de tu ʼadón tenga alimento. Sin embargo, Mefi-boset, el nieto de tu ʼadón, comerá siempre pan en mi mesa. Y Siba tenía 15 hijos y 20 esclavos.
11 Chuin Ziba in lengpa koma aseijin, “Kapu lengpan nasohpa keima neithupeh bang bang chun nasohpa hin gabol nange,” ati. Hiti chun hiche nikho apet chun Mephobisheth hin lengpa chate lah a khatpen bang in David ankong phunga chun an anejing jeng tan ahi.
Siba dijo al rey: Conforme a todo lo que mi ʼadón el rey ordena a su esclavo, así hará. Y Mefi-boset comía en la mesa como uno de los hijos del rey.
12 Mephibosheth jong hin chapa gollhang khat aneiyin, amin jong chu Mica ahi. Chunikho apet chun Mephibosheth soh natong din Ziba insung mite abonchan apang tauvin ahi.
Mefi-boset tenía un hijo pequeño llamado Micaía. Todos los que vivían en la casa de Siba eran esclavos de Mefi-boset.
13 Hiti hin Mephibosheth akengphang te ni kibai pachu Jerusalem a achangin, chule aniseh in leng ankong ah an anejing tan ahi.
Pero Mefi-boset, que estaba lisiado de ambos pies, vivía en Jerusalén, porque comía siempre a la mesa del rey.

< 2 Samuel 9 >