2 Samuel 24
1 Israel chate chunga Pakai Pathen ahung lung hang kittan, hijeh chun aman David chu atil doh’in amaho dou nan, hitin thu aseiye, “Nangma chen lang Israel chate le Judah mite gasim toh tan,” ati.
Nog eens ontbrandde de toorn van Jahweh tegen Israël. Daarom zette Hij David tegen hen op. Hij sprak: Ga een volkstelling houden in Israël en Juda.
2 Hijeh chun lengpan Joab le apanpi sepai lamkai ho koma aseiyin, ‘Sahlam Dan apet lhanglam Beersheba chan geiya cheng Israel phung jouse gakhol toh soh keiyun lang mihem ijat mong mong hitamti kahet doh thei na dingin mihem jat gasim tauvin,” ati.
Toen zeide de koning tot Joab en de bevelhebbers van zijn leger: Ge moet onder alle stammen van Israël rondgaan, van Dan af tot Beër-Sjéba, en een volkstelling houden. Ik wil weten, hoe talrijk het volk is.
3 Ahivangin Joab chun lengpa koma chun aseiyin, “Pakai na Pathenin mipi ho chu aja ajan punsah jeng tah ta, kapu lengpan namit a namu jeng nah chu me; ipi dinga kapu lengpan hitobang pihi bol ding nagot hitam?” ati.
Joab antwoordde den koning: Jahweh, uw God, moge het volk nog honderdmaal talrijker maken, en het mijn heer en koning laten beleven! Maar waarom heeft mijn heer en koning zijn zinnen gezet op een volkstelling?
4 Ahinlah lengpan amaho chu mi agasim toh diuvin aseitan ahi, hijeh chun Joab le sepai lamkaite chu Israel mipite simtoh dingin lengpa angsunga a konin avaikon doh tauve.
Daar zij zich echter tegen het bevel van den koning niet konden verzetten, verlieten Joab en de bevelhebbers van de legermacht den koning, om een telling te houden van het volk Israël.
5 Chuin amahon amasapen in Jordan vadung chu apal galkaiyun lhanglam khopi phaicham, Aroer khopi Gad lam jot na ah chun aponbuh asongun, chujou vin Jazer langa achi pei taove.
Na de Jordaan overgestoken te zijn, begonnen zij met Aroër, en de stad die midden in het dal ligt, en trokken over Gad verder naar Jazer.
6 Chujouvin Hit mite gamsunga Gilead kho le Kadesh khopi ahung geitauve; chuin Dan khopia ahunguvin Dan khopia konin Sidon lang ajong kit tauve.
Vervolgens bereikten ze Gilad, daarna Kadesj in het land der Chittieten. Vandaar gingen ze naar Dan, en van Dan ombuigend naar Sidon.
7 Chuin Tyre gammang lah ahinjot’uvin Hivi mite khopi jouse le Canaan mite khopi jousea ahung uvin ahi. achainan Beersheba khopi Judah gamsunga Negeb a chun anga uve.
Vervolgens kwamen ze aan de vesting Tyrus en alle chiwwietische en kanaänietische steden. Tenslotte vertrokken ze naar Beër-Sjéba in de Négeb van Juda.
8 Hitia hi gamsung pumpi ahin kholsoh kei phat’uvin, lhako le ni somni alhin donin Jerusalem khopi ahung kilekit tauvin ahi.
Nadat zij zo het gehele land hadden doorkruist, kwamen zij na verloop van negen maanden en twintig dagen in Jerusalem terug.
9 Chuin Joab chun mihem jat asim nau mijat chu lengpa henga apelut tai; hichea kisim doh Israel mijat chu pasal galsat a chemjam choithei cheh sang jaget alhingin, chule Judah mi chu sang janga alhinguvin ahi.
Joab gaf de uitslag van de volkstelling aan den koning op: Israël telde achthonderdduizend weerbare mannen, die het zwaard konden hanteren; het aantal Judeërs bedroeg vijfhonderdduizend man.
10 Hitichun mipi asim soh phat’uvin David chu alungthima akisih behseh jengin, hijeh chun David injong Pakai henga taona anei jin hitin aseitai, “Kathil bol chung changa hin keima melsa tah in ka chonse tai; hijongle tuhin vo Pakai, nahenga kahung tao ahi, nasohpa keima themmona jouse hi lamang tan; ajeh chu keiman ngol hoitah hin thil kanabol tai,” ati.
Maar toen David de volkstelling had laten houden, begon hem het geweten te knagen; en hij zeide tot Jahweh: Ik heb zwaar gezondigd met wat ik gedaan heb! Ach Jahweh, vergeef de zonde van uw dienaar; want ik ben dwaas geweest.
11 Chuin ajing jingkah matah in David chu ajingtho a ahileh David dinga amitva neiya pangpa Gad themgaopa henga chun Pakaiyin hitin thu ahinseiye.
Nu werd het volgende woord van Jahweh gericht tot den profeet Gad, den ziener van David:
12 “Chen lang David koma hitin gaseitan tin Pakaiyin aseiye, “Keiman na chunga katoh ding thil thum ka peh ding, hiche thil thumho lah a chu nangman na ngap chat pen pen khat chu kilhen in hichu nachunga kahin lhun sah ding ahi,” tin aseiye, gatin, ati.
Ga aan David zeggen: Zo spreekt Jahweh! Drie dingen stel Ik u voor, waar ge uw keus uit kunt doen; daarmee zal Ik u treffen!
13 Hijeh chun Gad jong David koma ahungin hitin aseitai, “Nagamsunga kumthum sunga kel lhah ding nanop em? Lhathum sunga nagalte masanga najamle lea amahon nadel le le diu nadei em? Ahiloule nagamsunga nithum gamna hise nasatah lansah ding nanop em? Tun geltoh soh keiyin lang eihin solpa henga kaseipeh ding chu hoiche pen ham, dindetna neiyin,” ati.
Toen David dan de volgende morgen opstond, begaf Gad zich naar David, bracht hem het woord van Jahweh over, en sprak tot hem: Wilt ge drie jaar lang hongersnood in uw land laten heersen; of wilt ge drie maanden lang vluchten voor uw vijanden, die u op de hielen zitten; of wilt ge drie dagen lang de pest in uw land laten woeden? Bedenk u, en overleg, wat ik moet antwoorden aan Hem, die mij zendt.
14 Chuphat in David chun Gad koma hitin aseiye, “Kalung agim beh seh jeng tai; ami khotona lentah ahinai, hijeh chun Pakai khut’a kilehlut jeng taute; mihem khut’a vang neilhah lutsah hih hel’in,” atipeh e.
Toen zeide David tot Gad: Ik weet geen raad; maar ik wil toch liever vallen in de hand van Jahweh, wiens barmhartigheid groot is, dan in de hand van mensen! Zo koos David de pest.
15 Hijehchun Pakaiyin Israel chate chunga jingkah a pat aphat kitep sungsen gamna hise ahin lansah tai; hichea hin sahlam Dan khoa pat lhanglam Beersheba chan geiyin Israel mipi lah a mihem sang som sagi athiuvin ahi.
Daarom liet Jahweh van die morgen af tot aan de vastgestelde tijd de pest los op Israël, waardoor van Dan tot Beër-Sjéba zeventigduizend mensen stierven.
16 Hichun Vantil chun Jerusalem jong suhgam dinga agot’a akhut alap phat chun Pakaiyin thilse abol ding chu alung akhel’in Vantil mi sugama pangpa koma chun hitin aseitai, “Aphaset tai, tun nakhut umthim sah tan,” ati. Hichepet a hi Pakai Vantil chu Jebus mipa Araunah changvohna mun changphol koma ana ding ahitai.
Ook naar Jerusalem zond Jahweh den engel, om er verderf te stichten. Toen kreeg Jahweh spijt over het onheil, en Hij sprak tot den engel, die onder het volk verderf stichtte: Genoeg nu, trek uw hand terug! De engel van Jahweh bevond zich toen nabij de dorsvloer van Arawna, den Jeboesiet.
17 Chuin David jong chun mi sugama pang Vantil chu amudoh phat in Pakai koma hitin aseiye, “Vetan, keima kachonsen, gilou tah in keiman thil kabol tai; ahinla hiche mihohi kelngoi banga emahelou ahibouve ipi abolset anei mongu ham? Nahenga katao ahiye, keima chung le ka inkote chunga nakhut hin lhah jon,” tin aseitai.
En bij het zien van den engel die het volk sloeg, sprak David tot Jahweh: Ach Heer, ik heb gezondigd, ik deed verkeerd; maar wat hebben deze schapen voor schuld? Keer liever uw hand tegen mij en tegen het huis van mijn vader!
18 Hiche nikho hin Gad chu David henga ahungin akoma hitin aseiye, “Chetouvin lang, Jebus mipa Araunah changphol koma khun Pakai dingin maicham khat gasemtan,” ati.
Nog diezelfde dag ging Gad naar David en sprak tot hem: Ga voor Jahweh een altaar oprichten op de dorsvloer van Arawna, den Jeboesiet.
19 Hichun Pakaiyin Gad thu apeh bangin David jong chu achetou vin agabol tan ahi.
Op het woord van Gad ging David op weg, zoals Jahweh het bevolen had.
20 Chuin Araunah chu akiheijin agahven ahileh lengpa le asohte ama kom lam jona ahungu chu amun ahi; chuphat’in Araunah jong chu apotdoh pai paiyin lengpa chu agajabol’in tol'a amai asulut’tan ahi.
Toen Arawna, die juist aan het dorsen was, rondkeek en den koning met zijn gevolg naar hem toe zag komen, trad hij vooruit en boog zich voor den koning neer tot op de grond.
21 Chu jongle Araunah chun hitin aseiye, “Ipi ding pen tah a kapu lengpa nangma nasoh kei koma nahung jeng hitam?” atileh; David chun adonbut’in “Mipi chunga gamna hise hi akitol mangthei na dinga nangma changphol hi chohdoh a hikoma hi Pakai henga maicham khat semdoh ding kati ahi,” ati.
Arawna vroeg: Met welk doel is mijn heer en koning bij zijn dienaar gekomen? David antwoordde: Om van u de dorsvloer te kopen en een altaar voor Jahweh te bouwen, opdat de plaag van het volk moge wijken.
22 Hichun Araunah jong chun hitin aseiye, “Kilah jengin kapu lengpa, chule nangin pha nasah lam pi a chun mang jengin; chule bongchal teni jong pumgo thiltoa naman dingin hikoma hin aum lhone; chujongle chang huina kangkui ho leh bongchal teni namkol jong hikoma hin aumnai; hiche hohi meithinga nati ding ahi.
Nu sprak Arawna tot David: Laat mijn heer en koning nemen en offeren wat hem goeddunkt! Daar staan de runderen voor het brandoffer, en de dorssleden en jukken kunnen voor brandhout dienen;
23 Vo lengpa, Keima Araunah kitipa hin lengpa dinga thil ejakai katodoh jeng ding ahi,” ati. Chujongleh Araunah chun lengpa koma hitin jong aseiye, “Pakai na-Pathenin nataona chu nasan peh teitei hen,” ati.
dit alles, o koning, geeft Arawna den koning om niet. En Arawna besloot: Moge Jahweh, uw God, u welgevallig zijn!
24 Ahivang in lengpan Araunah koma chun hitin aseiye, “Ahipoi, keiman na changphol man chu kapeh a kachoh ding ahibouve; aman kapeh louhel thil chu keiman Pakai ka-Pathen henga pumgo thiltoa kato lou ding ahi,” ati. Hiti hin David chun changphol leh bongchal teni chu dangka shekel som ngan akichoh tai.
Maar de koning sprak tot Arawna: Neen, kópen wil ik het van u, en wel voor de volle prijs; ook wil ik aan Jahweh, mijn God, geen offers opdragen, die mij niets kosten. Zo kocht David de dorsvloer en de runderen voor vijftig zilveren sikkels.
25 Hichun lengpa David chun Pakai anga maicham khat asemin, pumgo thilto le chamna kilhaina thilto atoh tan ahi. hichun Pakaiyin jong gamsung dinga a taona chu asanpeh in Israel chate chunga konin gamna hise lang chu akitol mangsah tan ahi.
Hij liet daar een altaar voor Jahweh oprichten; en toen hij brand- en vredeoffers had opgedragen, erbarmde Jahweh Zich over het land, en de plaag week van Israël.
