< 2 Samuel 20 >
1 Hiche phatlai hin pan nabei mikhat ana um'in amapa chu amin Sheba akiti, ama hi apa min Bicri ahin, Benjamin phunga mi ahiye; Chule Sheba kitipa hin saki pengkul amut gingin lhang asamin aseitai, “David koma eihon chan ding inei pouvin, Jesse chapa koma goulo ding inei pouve’ Vo Israel mite, nangma nangma ponbuh kijot cheh tauvin,” ati.
Un agitador llamado Seba, hijo de Bicri, de la tribu de Benjamín, se encontraba allí. Hizo sonar el cuerno de carnero y gritó: “No tenemos ningún interés en David, ningún compromiso con el hijo de Isaí. Israelitas, vámonos todos a casa”.
2 Hichejeh chun Israel miten abonchauvin David adalha soh hel tauvin, Bicri chapa Sheba nung ajui cheh tauve; ahivangin Judah miten alengpao chu lunglut tah in Jordan vadunga pat Jerusalem geiyin ajui lut peh tauvin ahi.
Así que todos los hombres de Israel abandonaron a David para seguir a Seba, hijo de Bicri. Pero los hombres de Judá acompañaron a su rey todo el camino desde el Jordán hasta Jerusalén.
3 David chu Jerusalema ahung in ain ahung lhungtai, chuin lengpan in ngah dinga adalhah thaikem numei som ho chu abonchan aman khom soh keiyin in khat a akoikhom in, chule hiche in chu mi angah ding sepai akoiyin, neh le chah vang apenan, amaho hi avil tapon, aluppi tapoi. Hijeh chun amaho hi athi ni geiyuvin cha hing louvin aumsohkeiyun, meithai bangin aumsoh keitauve.
Cuando David regresó a su palacio en Jerusalén, tomó a las diez concubinas que había dejado para que cuidaran el palacio y los puso en una casa bajo vigilancia. Se ocupó de sus necesidades, pero no se acostó con ellas. Estuvieron presas hasta que murieron, viviendo como viudas.
4 Hichun lengpan Amasa koma aseipeh in, “Nithum sungin Judah phunga mite abonchan kou khom soh keiyin lang, nangma tah jeng jong hikoma hin hung kikhomuvin,” ati.
Entonces el rey ordenó a Amasa: “Convoca al ejército de Judá. Haz que vengan a mí dentro de tres días, y ven tú también”.
5 Hijeh chun Amasa jong Judah mite kou dingin akondoh tai; Ahinla ama dinga aphat kitep peh sangnga tamjo ahin la tan ahi.
Amasa convocó al ejército de Judá, pero tardó más del tiempo que le habían dado.
6 Chuphat’in David chun Abishai koma chun aseiyin, “Tua hi Sheba kitipa Bicri chapa khun Absalomin eibol nau sanga khohjoa eibol diu ahi; nangman napu lhacha sepaite khu kipuiyin lang anung delpeh in lang, gamantan achuti louva ahileh ama in kulpi kikaikhum khopi phabep akisah doh a eiho eisuh genthei diu ahi,” ati.
David habló entonces con Abisai y le dijo: “Ahora Seba, hijo de Bichri, nos va a causar más problemas que Absalón. Lleva a los hombres del rey y persíguelo, o se apoderará de las ciudades fortificadas y se alejará de nosotros”.
7 Abishai nung juiyin Joab jong Chereth mite jong, Peleth miho jong, chule mihat jouse jong abonchan akitol soh keiyuvin ahi. Chule amaho hi Jerusalem khopia konin Bicri chapa Sheba nung del dingin akondoh tauve.
Así que los hombres de Joab, junto con los queretanos, los peletanos, y todos los combatientes experimentados, salieron de Jerusalén para perseguir a Seba, hijo de Bichri.
8 Amaho hi Gibeon khopia songpi lentah phung ahung geiyuvin Amasa jong amaho lamto dingin ahung tai. Hichun Joab hi sepai vonin akivonin, chule akongjanga chun konggah khat hin chemjam apaiyin akipoh in ahi; amasang lam’uva Amasa chibei bol din achepheiyin, hichun ahung kibalhun achemjam chu ahungkithol doh paitan ahi.
Mientras estaban en la gran roca de Gabaón, Amasa los alcanzó. Joab estaba vestido para la batalla. Sobre su ropa llevaba un cinturón alrededor de la cintura con una daga en su vaina. Al avanzar, se le cayó.
9 Hichun Joab hin Amasa koma hitin aseiye, “Sopi nadam dam hinam? tin adongin, hiti chun Joab hin Amasa chu akhut jetlam in amanin abengmul chun atuh chah jenge abeng achop ding bangin.
“¿Cómo estás, hermano mío?” preguntó Joab a Amasa. Joab tomó a Amasa por la barba con su mano derecha para besarlo.
10 Hichea hi Amasa hin Joab in akhut veilam a chemjam akidop lam chu anahet lou ahiye; hiti hin Joab chun Amasa chua oipoh asutpih in; hichun avela sat kit louhel’in khatvei she she chun ama jong athidel jengin ahi. Chujouvin Joab le asopipa Abishai chun Bicri chapa Sheba nung chu adel pai pai tauve.
Amasa no estaba preparado para el puñal que Joab tenía en la mano izquierda. Joab lo apuñaló en el vientre y sus intestinos se derramaron en el suelo. Joab no necesitó apuñalarlo dos veces, porque Amasa ya estaba muerto. Entonces Joab y su hermano Abisai salieron en persecución de Sabá.
11 Chule Joab sepaite lah a mi khat chu Amasa long phunga aga dingin hitin aseiye, “Koi koi hijongle Joab panpia David dinga pang jouse chun Joab nung jui cheh hen,” ati.
Uno de los hombres de Joab se puso al lado de Amasa y le gritó: “Si están del lado de Joab y de David, ¡vengan y siguan a Joab!”.
12 Hichun Amasa vang chu lamlen kim laitah a athisan lah a akisai saiyin alumden tai. Lampia hung mi jouse chun amudoh tengule ading cheh jiuvin, hijeh chun alongkom a dingpa chun miho jouse agahdin ji jeh u chun Amasa long chu akaimangin gamlah a apolut in pon akhu khumtan ahi.
Pero Amasa estaba allí, tendido en su sangre en medio del camino principal. Cuando el hombre vio que todo el mundo se detenía a mirar, sacó el cuerpo del camino a un campo y arrojó un paño sobre él.
13 Chuin Amasa chu lamlen lailunga kona akai mang phat chun mipi sepai jouse jong chu Joab nung juiya Bicri chapa Sheba nung del dingin ache pai pai jeng tauve.
Una vez que el cuerpo de Amasa estuvo fuera del camino, todos los hombres siguieron a Joab en busca de Sabá.
14 Sheba hin Israel mite phung tin anakhol soh keiyin, Bethema’acah gam'a Abel chan gei anajot man in ahi; hijeh chun Bicri mite jouse akikhom’uvin ama nung ajui soh hel tauve.
Mientras tanto, Sabá había recorrido todas las tribus de Israel y finalmente llegó a la ciudad de Abel-bet-maaca. Todos los bicritas se reunieron para la batalla y lo siguieron hasta la ciudad.
15 Hichun Joab to pang khom mite chu abonchan ahunguvin Bethma’acah gam'a Abel khoa chun Sheba aga’um tauve. Khopi um nan pal akaiyuvin, chule khopi pal chutoh kingat ton leipal chu akikhang doh jenge; Chuin amahon khopi pal chu phetjal dingin agouvin avojal pantauve.
El ejército de Joab llegó y sitió a Sabá en Abel-Bet-Maacá. Construyeron una rampa de asedio contra la muralla exterior de la ciudad. Mientras todo el ejército de Joab golpeaba la muralla para derribarla,
16 Hichun khopi sung langa konin numei miching tah khat hinmi ahinkouvin, “Ngaiyuvin, ngaiyuvin, keiman Joab chu kaki houpithei na dingin hinsei peh’uvin lang hilai muna hin hung hen, ati hintiuvin,” ahinti.
una mujer sabia de la ciudad gritó: “¡Escuchen! ¡Por favor, escuchen! Díganle a Joab que venga aquí para hablar con él”.
17 Hiphat chun Joab jong chu amanu koma chun ahungin ahileh, numeinu chun hitin aseipeh tai, “Nangma Jo’b nahim? atia ahileh aman jong adonbutin, “Ka hinai,” ati. Hichun numeinu jong chun Joab koma chun asei kit’in, “Nasohnu keima thusei ding hohi ngai temin,” atia ahileh; Joab in jong adonbut’in, “Kangai peh nai,” ati.
Él se acercó a ella, y la mujer le preguntó: “¿Eres Joab?” “Sí, soy yo”, respondió él. “Por favor, escucha lo que yo, tu sierva, tengo que decirte”, le dijo ella. “Te escucho”, respondió él.
18 Hichun numei nun jong aseitai, Masanga gol lui laiyin tehse hon hitin ana sei uve, Abel khoa mi bou kidong ding ahi,’ tin aseiyiuve; hiti hin ipi thu hijong leh ana seichai jiuve.
Entonces la mujer dijo: “En tiempos pasados se decía: ‘Si quieres un consejo, acude a Abel’, y así se resolvían las discusiones.
19 Hitia chu keima jong hi Israel mite lah a cham na bol ji le kitah taha hinkho mangmi khat chu kahi; hijeh chun tun nangman Israel chate din penna khopikhat hi thagamdingin nahol’e; ibola nangman Pakai goulo athilkeo hi hitia hi suh mang jeng ding nati ham?” ati.
Yo soy del pueblo pacífico y fiel de Israel. Tú tratas de destruir un pueblo que es como una madre en Israel. ¿Por qué quieres derribar la posesión del Señor?”.
20 Hichun Joab jong chun adonbut’in, “Keiman itih hijong leh khopi kasuh mang louhel ding ahi ai!
“¡Claro que no!” respondió Joab. “¡No es eso lo que quiero! ¡No deseo destruir ni derribar esta ciudad!
21 Nasei chu adih poi, ahin Ephraim gam'a thinglhang mi Bicri kitipa chapa khat amin Sheba kitipa chun David lengpa dou nan akhut alamtai; ama chu hinpe doh jenguvin, chutileh keima khopia kona hi kaki nungle jeng ding ahi,” ati. Chuphat’in numeinu jong chun adonbut paiyin, Joab koma chun aseitai, “Vetan, naseipa chu palvuma aluchang tansa hung kileh lha ding nakoma hung chu ding ahi,” atipeh-e.
Esa no es la intención. Pero un hombre llamado Seba, hijo de Bicri, de la región montañosa de Efraín, se ha rebelado contra el rey, contra David. Entrega a este hombre y me retiraré de la ciudad”. “Bien”, respondió la mujer, “su cabeza será arrojada por encima del muro para ti”.
22 Numeinu chu alungthima achihna bang dungjuiyin khopi sunga anung chen mipi jouse koma chun hitin aga seitai. Chuin mihon Bicri chapa Sheba chu alu atanuvin, Joab koma chun agasep lut tauve. Chuphat in Joab chun saki pengkul chu amut paiyin, khopia kon chun akikhen cheh soh keiyun, mi jouse chu ama ama in cheh a ache tauve. Joab vang chu Jerusalema lengpa koma dingin ahung kile kit tai.
La mujer fue y habló con todos sobre su sabio plan. Así que cortaron la cabeza de Sabá y se la arrojaron a Joab. Entonces Joab hizo sonar el cuerno de carnero para dar la retirada, y todos sus hombres abandonaron la ciudad y se fueron a casa. Y Joab regresó con el rey a Jerusalén.
23 Hichun Joab kitipa hi Israel chate pumpi dinga gal lamkai lenpen chule sepai jouse chunga vaipo ahin, Jehoiada chapa Benaiah chu Chereth mite leh Peleth mite sepai ho lamkai vaipon apangin;
Joab comandaba todo el ejército de Israel. Benaía, hijo de Joiada, estaba a cargo de los cereteos y los peleteos.
24 Chule Adoniram kitipa chu engbol a um soh natonga pangho chunga chun vaihom in apangin, Ahilud chapa Jehoshaphat kitipa chu thuching lekha koiyin apangin,
Adoniram estaba a cargo de la fuerza de trabajo. Josafat, hijo de Ahilud, llevaba los registros oficiales.
25 Sheva chu lekha sun in apangin, Zedok le Abiathar chu thempun apang lhonin,
Seva era el secretario. Sadoc y Abiatar eran los sacerdotes,
26 Chule Jair mi Ira vang chu David din thempun anapang tan ahi.
e Ira el jairita era el sacerdote de David.