< 2 Samuel 2 >
1 Hiche jouchun David in Pakai chu adongin, “Judah ho khopi khat pen pen akhu kalechi ding ham?” atin ahileh, Pakaiyin ahindonbut in, “henge kinunglen” ati. Hiche jouchun David in adong pei in, “hoichi pen khopi a kachi ding ham?” atin ahileh, Pakaiyin a donbut in Hebron khopi ah ati.
Or il arriva après cela que David consulta l'Eternel, en disant: Monterai-je en quelqu'une des villes de Juda? Et l'Eternel lui répondit: Monte. Et David dit: En laquelle monterai-je? Il répondit: A Hébron.
2 David jiteni chu Ahinoam kiti Jezreel mi le Carmel kho a Nabal kiti meithaipa jinu Abigail ahilhon ne. hitichun David le ajiteu
David donc monta là avec ses deux femmes, Ahinoham qui était de Jizréhel, et Abigal, [qui avait été] femme de Nabal, lequel était de Carmel.
3 Chuleh ama mite ho jouse leh a insung mite jouse chutoh Judah gam lamah akitol uvin, Hebron khopi kom ah chun acheng taovin ahi.
David fit remonter aussi les hommes qui étaient avec lui, chacun avec sa famille, et ils demeurèrent dans les villes de Hébron.
4 Hichejou chun Judah gamma mikhat David komma ahungin, amapa chun David chu Judah mite jouse chunga leng din thao ahungnui. Hiti chun Saul vuija pang ho chu Jabesh – gilead mite ahiuve ti David in ajah doh phat chun,
Et ceux de Juda vinrent, et oignirent là David pour Roi sur la maison de Juda. Et on fit rapport à David; en disant: Les hommes de Jabés de Galaad ont enseveli Saül.
5 Aman hiche thuthot hi aneitao vin ahi: “nangho Pakaiyin phatthei naboh uhen ajeh chu nanghon na pakai pao Saul chungah naki tahnao navetsah un chule phatah in nanavui jun ahi.
Et David envoya des messagers vers les hommes de Jabés de Galaad, et leur fit dire: Bénis soyez-vous de l'Eternel de ce que vous avez fait cette gratuité à Saül votre Seigneur, que de l'avoir enseveli.
6 Hijeh chun Pakaiyin ami ngailutna longlou chun naumpiu henlang chule kitahna neitah in nabol uhen! Chuguh hilouvin keima jeng in jong nathilpha bol nachung uva kipaman kapeh ding nahiuve, ati.
Que maintenant donc l'Eternel veuille user envers vous de gratuité, et de vérité; de ma part aussi je vous ferai du bien, parce que vous avez fait cela.
7 Tun Saul athitan, hijeh chun keima leng thah din Judah mite thao einu taovin ahi, hijeh a chu keiman katep nahiuve Judah mite bangin keima din hangsan tah le kitah tah in pang uvin.”
Et que maintenant vos mains se fortifient, et soyez hommes de cœur; car Saül votre Seigneur est mort, et la maison de Juda m'a oint pour être Roi sur eux.
8 Ahin Ner chapa Abner, Saul’s sepai jalamkaipa chu Saul’s chapa Ishbosheth chutoh Mahanaim lam ah achilhon tan ahi.
Mais Abner fils de Ner, chef de l'armée de Saül, prit Is-boseth fils de Saül, et le fit passer à Mahanajim;
9 Hiah chun Ishbosheth chu Gilead, Jezreel, Ephraim, Benjamin, Ashurites gamsung leh Israel pumpi jouse chunga Leng din akiphong doh tan ahi.
Et l'établit Roi sur Galaad, et sur les Asuriens, et sur Jizréhel, et sur Ephraïm, et sur Benjamin; même sur tout Israël.
10 Saul’s chapa Ishbosheth chu kum somli alhing tan ahi Israel te chunga leng ahi chun, chule Mahanaim akon lengvai kumni ahinpo pan in ahi. alangkhat nin Judah mite vang chu David a din kitah tah in aum jing jeng un ahi.
Is-boseth fils de Saül était âgé de quarante ans quand il commença à régner sur Israël, et il régna deux ans. Il n'y avait que la maison de Juda qui suivît David.
11 David in Hebron chu munpi in asem in, chule Judah mite chungah kum sagi le lhagup sung lengvai anapon ahi.
Et le nombre des jours que David régna à Hébron sur la maison de Juda, fut de sept ans et six mois.
12 Nikhat Abner in Ishbosheth’s sepai hochu Mahanaim akon Gibeon lam apui in ahi.
Or Abner fils de Ner, et les gens d'Is-boseth fils de Saül, sortirent de Mahanajim, vers Gabaon.
13 Hiche phat chat chun, Zeruiah chapa Joab in David’s sepai hochun apuidoh in Gibeon twikul ah agakimupiu vin ahi. chule hiche mun ah chun alang lang in atou un akigar vettou vin ahi.
Joab aussi fils de Tséruja, et les gens de David sortirent, et ils se rencontrèrent les uns les autres près de l'étang de Gabaon; et les uns se tenaient auprès de l'étang du côté de deçà, et les autres auprès de l'étang du côté de delà.
14 Chuin Abner in Joab ja ah aseiyin, “Isepai teu themkhat emasang lhon ah kidelsah hite.” Atin ahileh, “Joab jong anom tan ahi.”
Alors Abner dit à Joab: Que quelques-uns de ces jeunes gens se lèvent maintenant, et qu'ils escarmouchent devant nous. Et Joab dit: Qu'ils se lèvent.
15 Hichun alang toa mi somleni cheh kideldin alheng doh taovin ahi – Saul chapa Ishbosheth langa din Benjamin mi somleni, chule David langa din mi somleni ma alhengdoh un ahi.
Ils se levèrent donc, et on en compta douze de Benjamin pour le parti d'Is-boseth fils de Saül; et douze des gens de David.
16 Mikhat cheh in akitopi hou sam atuh un chule achemjam un khat cheh pongpeh akisutpih to un ahileh abonchaovin athi taovin ahi. hijeh chun Gibeon mun hi eitih in chemjam a kidot namun tin akihe jing tan ahi.
Alors chacun d'eux empoignant son homme lui passa son épée dans les flancs, et ils tombèrent tous ensemble; et ce lieu-là fut appelé Helkath-hatsurim, qui est en Gabaon.
17 Hiche jouchun anikho maman nasatah in akisatou vin chule David sepai techun Abner le Israel mite chu gal in anajou uvin ahi.
Et il y eut en ce jour-là un très-rude combat, dans lequel Abner fut battu avec ceux d'Israël par les gens de David.
18 Chule hiche nikho chun David sepai te la ah Zeruiah chapate thum Joab, Abishai, chule Asahel apang uvin ahi. chule Asahel hi gam sakhinou banga jang tah a lhei thei mi ahi.
Les trois fils de Tséruja, Joab, Abisaï, et Hasaël étaient là. Et Hasaël était léger du pied comme un chevreuil [qui est] par les champs.
19 Chuin Asahel in Abner nung chu jungjelin mundang ema velou vin chule thil emacha jeh a kingapa lou vin adel tan ahi.
Et Hasaël poursuivit Abner, sans se détourner à droite ni à gauche d'après Abner.
20 Hichun Abner akinunghei in ahileh amapa ahung chu amutan ahi, chuin aman akou in, “nangma Asahel nahiham?” ati. Chuin aman adonbut in, “henge keima kahi” ati.
Abner donc regardant derrière soi, dit: Es-tu Hasaël? et [Hasaël] répondit: Je le suis.
21 Chuin Abner in agih in, “chin lang michomkhat gaman in! chule chapang khangdong jep khat chu man inlang amanchah lahpih in” ati. hinlah Asahel chun Abner lamchu jangkei in mundanga kiheidoh lou vin ajuipeh in ahi.
Et Abner lui dit: Détourne-toi à droite ou à gauche, et saisis-toi de l'un de ces jeunes gens, et prends sa dépouille pour toi. Mais Hasaël ne voulut point se détourner de lui.
22 Abner chun Asahel chu ahinsam kit in, hichemun akon kihei mangin! Keiman nangma kathanom poi. Akhuti leh iti nasopipa Joab mai kamukit ding ham? Ati.
Et Abner continuait à dire à Hasaël: Détourne-toi de moi; pourquoi te jetterais-je mort par terre? et comment oserais-je paraître devant Joab ton frère?
23 Ahin Asahel chu ama akon kiheimang ding anom dehpon, hijeh chun Abner in Asahel oipoh laitah atengcha bulgeijin asun lhum in ahileh atengcha chu anung langah apeidoh liu in hichun amun maman alhun athidan tan ahi. chule koi hileh hilaimun hinpha a Asahel thi muchan chu akinga un adingdan taovin ahi.
Mais il ne voulut jamais se détourner; et Abner le frappa de sa hallebarde à la cinquième côte du bout de derrière, tellement que sa hallebarde lui sortait par derrière, et il tomba là roide mort sur la place; et tous ceux qui venaient à l'endroit où Hasaël était tombé mort, s'arrêtaient.
24 Chuin Joab le Abishai in itabong thilsoh ham ti ahetdoh lhon phat in, Abner nung adel pei lhon tan, ahin Gibeon gamthip jotna lampi, Giah kom Ammah molsang agei lhonin nisan alhum den lhon tan ahi.
Joab donc et Abisaï poursuivirent Abner, et le soleil se coucha quand ils arrivèrent au coteau d'Amma, qui est vis-à-vis de Gujah, au chemin du désert de Gabaon.
25 Benjamin phungmi Abner sepai ho chu akithah gopkhom kit un molsang chungah chun apang taovin ahi.
Et les enfants de Benjamin s'assemblèrent auprès d'Abner, se rangèrent en un bataillon, et se tinrent sur le sommet d'un coteau.
26 Chuin Abner in Joab chu ahinsam in, eitih chan a khat le khat ekitha to jing diu hitam? achaina lungjin najeng ahihi nageldoh loulai uham? Etih tah leh namiteu chu nasopi Israel te nung ahindel naova kon nakham gah dingu hitam? ati.
Alors Abner cria à Joab, et dit: L'épée dévorera-t-elle sans cesse? ne sais-tu pas bien que l'amertume est à la fin; et jusqu'à quand différeras-tu de dire au peuple, qu'il cesse de poursuivre ses frères?
27 Chuin Joab in ahinsei in, “Pathen bouvin ahei epiti ding ham nangman ima nahinsei lou hileh, ajeh chu keima hon jankhovah hella kahin del thei u nahi.”
Et Joab dit: Dieu est vivant, que si tu avais parlé ainsi, le peuple se serait retiré dès le matin chacun arrière de son frère.
28 Hichun Joab in saki chu amutging in ahileh amite jouse chu adingdan un Israel sepai techu adel tapou vin ahi.
Joab donc sonna de la trompette et tout le peuple s'arrêta, ils ne poursuivirent plus Israël, et ils ne continuèrent plus à se battre.
29 Chuchi jan chun Abner le amite chun Jordan phaicham chu ajot peh un, Jordan vadung chu agalkai un chule jingkah geijin achijomjing un Mahanaim alhun kahseu vin kinga lou vin anachijom jing un ahi.
Ainsi Abner et ses gens marchèrent toute cette nuit-là par la campagne, traversèrent le Jourdain, passèrent par tout Bithron, et arrivèrent à Mahanajim.
30 Hitabang tah chun, Joab le amite jong inlam akile taovin ahi. chule Joab in amite athiho chu ahin simtan ahileh mi somleko le Asahel alhahsam chu ahinmudoh tan ahi.
Joab aussi revint de la poursuite d'Abner; et quand il eut assemblé tout le peuple, on trouva qu'il en manquait dix-neuf des gens de David, et Hasaël.
31 Ahinlah Abner’s mi kithat jat chu jathum le somgup ahi, chule amaho chu abon va Benjamin phunga kon ngen ahiuve.
Mais les gens de David frappèrent de ceux de Benjamin, [savoir] des gens d'Abner, trois cent soixante hommes qui moururent.
32 Chuin Joab le amite chun Asahel’s longchu Bethlehem lammah apuvin apa lhankhuh ma achun avuitao vin ahi. chujou vin amaho jankhovah keiyin akitolun jingkho ahungvah in Hebron alhung taovin ahi.
Et ils enlevèrent Hasaël, et l'ensevelirent au sépulcre de son père, à Bethléhem; et toute cette nuit-là Joab et ses gens marchèrent et arrivèrent à Hébron sur le point du jour.