2 Samuel 13

1 Chuin David chapa Absalom chun sopi numei hoi tah khat aneiyin, amin chu Tamar akiti; hiti chun phat chomkhat jouvin David chapa Ammonin Tamar chu ahin deicha lheh tan ahi.

I stało się potem, że Absalom syn Dawida, miał siostrę piękną, imieniem Tamar, której się rozmiłował Amnon, syn Dawida.

2 Amnon chun Tamar chu adeicha lheh jeng tan ahileh hinkho man ding dan jong ahethei tapon, hichun achainan Tamar adeichat behset jeh in adam mo lotan ahi; Ijeh inem itileh Tamar chu nungah thengsel ahina laiyin, chule Amnon in amanu chu kachan joulou ding hitam tin alungin agel tan ahi.

I trapił się Amnon tak, że zachorował dla Tamary, siostry swojej; bo panną była, i trudno się zdało Amnonowi, aby jej co miał uczynić.

3 Ahivangin Amnon hin kilopi loi lungthim suhto je themtah khat anei in, amin jong Jonadab akiti; amapa hi David loipa Shimea chapa ahi.

Lecz Amnon miał przyjaciela, którego zwano Jonadab, syn Semmy, brata Dawidowego; a ten Jonadab był mężem bardzo mądrym.

4 Nikhat Jonadab in Amnon koma aseiyin, “Ipi bola lengpa chapa jingkah seh le mi-ngol ho um banga umjing nahim? Ipi ham nabuina?” atileh; Amnon in jong asei peh tai, “Keiman kasopi pa Absalom naonu Tamar khu kadei chat jeh ahi,” tin aphong doh tan ahi.

Który mu rzekł: Czumuż tak schniesz, synu królewski, ode dnia do dnia? czemuż mi nie oznajmisz? Tedy mu rzekł Amnon: Romiłowałem się Tamary siostry Absaloma, brata mego.

5 Chuphat’in Jonadab chun aphai, “keiman epi nabol ding naseipih nange ati. Nungchin lang Nalupna a khun lumin lang kinat lhem sah in. Napa chu nangma ve dinga ahung tengleh napa koma hitin seiyin, Tamar chu ahunga nangma dia an neh themkhat nahung bolpih din thum'in. chule aman namitmu a akhut tah a nahung vah'a ahileh nangma naol chom din jong seipih tan ati.”

I rzekł mu Jonadab: Układź się na łóżku twojem, a uczyń się chorym; a gdy przyjdzie ojciec twój, aby cię nawiedził, rzeczesz mu: Niech przyjdzie proszę Tamar, siostra moja, i da mi jeść, a nagotuje przed oczyma memi potrawę, abym widział a jadł z ręki jej.

6 Hichun Amnon in jong asei bang bang chun alup nah a alumin akinat lhem sah tai. chuin lengpa chu ave din ahungtan ahileh Amnon chun lengpa koma chun asei tai,” Lungset tah in kanaonu Tamar chu neihin solpeh inlang keima mitmun kadutah khat nehding eihung sempih hen, chutile ken ama khutsoh mong mong chu nenge,” ati tai.

Tedy się układł Amnon, zmyślając sobie chorobę. A gdy przyszedł król nawiedzać go, rzekł Amnon do króla: Niech przyjdzie proszę Tamar, siostra moja, aby zgotowała przed oczyma memi dwa placki, abym jadł z ręki jej.

7 Hijeh chun David jong anom in Tamar chu Amnon’s in a agachi a anneh ding them khat agasem peh din asol tan ahi.

Przetoż posłał Dawid do Tamary w dom, mówiąc: Idź zaraz do domu Amnona, brata twego, a nagotuj mu potrawę.

8 Chuphat’in Tamar jong Amnon in'a achen alhun phat in, alupna lang a ache lut tai. Hichun changboi goina alan changbong agoiyin, Amnon mitmu tah in changlhah chu asem’in akan peh tai.

Przyszła tedy Tamar do domu Amnona, brata swego, a on leżał; a wziąwszy mąki rozmąciła, i uczyniła placki przed oczyma jego, i upiekła je.

9 Ahin amanun akhangbel sunga a changlhah kansa chu Amnon ang sunga agathah lutpeh vang'in amapan ane deh tapon ahi. Hichun Amnon’in asohte kommah aseiyin, “Kakoma konin nabon un potdoh'un,” ati. Hijeh chun abonchao vin ama koma konin apotdoh soh kei tau’ve.

Potem wziąwszy panewkę, wyłożyła przedeń; ale nie chciał jeść. I rzekł Amnon: Każcie wyjść precz wszystkim odemnie; a tak wyszli wszyscy od niego.

10 Chutah chun Amnon in Tamar koma asei in, “Tun an neh ding chu kalupna langah hinchoilut inlang chule neinehsah tan ati. Hichun Tamar injong anehh ding chu achoilut pih tan ahi.

Tedy rzekł Amnon do Tamary: Przynieś sama tę potrawę do pokoju, abym jadł z ręki twej. A tak wziąwszy Tamara placki, które nagotowała, przyniosła je przed Amnona, brata swego, do pokoju.

11 Ahin amanun anehsah jing lai chun, amapan ahintuh chah kheh in chule athumtan ahi, “Hungin neihung luppin kalungset kanaonu,” tin.

A gdy mu podawała, aby jadł, uchwyciwszy ją, rzekł do niej: Pójdź, leż ze mną, siostro moja.

12 Chuin Tamar chu akap in “Ahipoi he-u, ngol hih in! hitabang pihi kema kom ah bolhih beh in! hitobang ngol hoitah thil hi Israel chate lah a kibol ngai lou ahi, ati.

Która mu rzekła: Zaniechaj, bracie mój, a nie czyń mi gwałtu, bo się niema dziać nic takiego w Izraelu; nie czyńże tego szaleństwa.

13 Chule keiman hoilam a jum kathoh ngam ding ham? chule nang jong Israel chate lah a michavai mi-ngol khat mong mong nahi ding hita chume. Hijeh a chu katao tho ahi, lengpa koma neiki thumle chun aman jong nang ding beh a chu ajah da louhel ding ahi nai,” ati.

Bo gdzieżebym się obróciła z zelżywością moją? a ty będziesz jako jeden z szalonych w Izraelu. Ale raczej mów proszę z królem; bo mię nie odmówi tobie.

14 Ahin Amnon chun amanu thusei chu a ngaipeh tapon, amanu sanga athahat joh jeh chun pum hat’in aluppi tai.

Lecz on nie chciał usłuchać głosu jej, ale zmógłszy ją, uczynił jej gwałt, i leżał z nią.

15 Chuin hetman louvin Amnon’s lungset nachu muda najoh ahungsoh tan, chule amuda dan chu masanga adei chat na sang in akhoh jo tai ahi. Hijeh chun Amnon chun akoma hitin asei tai, “Kithou doh loiyin lang pot doh loiyin,” tin asol doh loitan ahi.

Potem nienawidział jej Amnon nienawiścią bardzo wielką, tak iż większa była nienawiść, którą ją nienawidział, niż miłość, którą ją pierwej miłował. I rzekł jej Amnon: Wstań, idź precz.

16 Chuin Tamar’in kap pummin aseiyin, “Ahipoi he-u, hitobang thildih louva neisol doh loi hi neibol masat na sanga khoh cheh jo ahi,” ativangin Amnonin angai peh deh tapon ahi.

Która mu odpowiedziała: Dlatego to większa złość, niż owa, którąś zemną popełnił, że mię wyganiasz. Ale jej on nie chciał usłuchać.

17 Chujouvin Amnon in alhacha ho akouvin thu apetan ahi, “Hiche nu hi kamasang a konin sol doh loiyun lang anunga kotpichu kamloi un” ati.

Owszem zawoławszy chłopca swego, który mu posługiwał, rzekł: Wywiedźcie tę zaraz precz odemnie, a zamknij drzwi za nią.

18 Hitichun Amnon lhachahon Tamar chu asoldoh loiyun anunga kotpi akamden tan ahi. Tamar chun sangkhol chol hoitah aki-ah ahi; ajeh chu chuchi laikhanga chon nadan dungjui a leng chanu nu-ngah theng hochu hitobanga chu ana kivonji mongu ahiye.

(Ale ona miała na sobie pstrą suknią; albowiem w takowych sukniach chadzały córki królewskie, panny, ) i wywiódł ją precz sługa jego, i zawarł drzwi za nią.

19 Ahinlah tun Tamar in asang khol chol chu abot tel’in chule alu jangah vutvam akiloi tan ahi. chuin akhut chu amai ah akoi in, o thong je jun akap’in achi mangtan ahi.

Tedy posypała Tamar popiołem głowę swą, a pstrą szatę, która była na niej, rozdarła, i włożywszy rękę swą na głowę swoję, poszła, a idąc krzyczała.

20 Hichun A-upa Absalom in ana dong in “Na sopipa Amnon chun naum khompi hiteiyin te ong? hijongle tun thipchat in umtan, ajeh chu ama jong na-upa ahi bouve. chule athilbol hi nalungthim a chinda tan,” ati. Hijeh chun Tamar jong a-upa Absalom in’a chun lung genthei tah in acheng den tan ahi.

I rzekł do niej Absalom, brat jej: Albo Amnon, brat twój, był z tobą? Milczże, siostro moja; brat twój jest, nie przypuszczaj tego do serca swego. A tak mieszkała Tamar będąc opuszczona, w domu Absaloma, brata swego.

21 Chuin David lengpan hitobang thilsoh ho hi ajah doh phat’in alung hang lheh jeng tan ahi.

A król Dawid usłyszawszy o tem wszystkiem, rozgniewał się bardzo.

22 Chule Absalom in hitabong thilsoh hi Amnon koma aseidoh lou vang'in Amnon chu nasatah in avetda lheh jeng tan ahi ajeh chu anaonu chunga athilbol aumchan jeh chu ahi. Absalom’s in Amnon Chunga Phu Alah

I nie mówił Absalom z Amnonem ani źle ani dobrze; bo nienawidział Absalom Amnona, przeto że zgwałcił Tamarę, siostrę jego.

23 Hitichun kumni jouvin Absalom chun Ephriam kom a Baal-hazor khoa kelngoi mul avou in, Chule Absalom chun leng chapate jouse chu abonchan golvah a chun akou soh kei in ahi.

I stało się po wyjściu dwóch lat, gdy strzyżono owce Absalomowe w Baalchasor, które jest w Efraim, że wyzwał Absalom wszystkich synów królewskich.

24 Hichun Absalom jong lengpa henga achin hitin agaseiye, “ka kelngomul vou hon tunna atong un, hijeh chun lengpa le asoh te jouse jong lungset tah a nahung uva hiche nikho hi keitoh neihung man khompi diu ham? tin agasei tai.

Bo przyszedł Absalom do króla i rzekł: Oto teraz strzygę owce słudze twemu; niech idzie proszę król i słudzy jego z sługą twoim.

25 Ahivang in lengpan Absalom adonbut’in, “Ahipoi kacha, kabon uva kahung uleh nang dinga khanlel kahi diu ahi ati. Ahinla Absalom in aha tem cheh jeng in ahi, hiche jong hin David chu ache deh poi, Absalom chu aphat thei na aboh jeng vang'in.

I rzekł król do Absaloma: Nie, synu mój; niech teraz nie chodzimy wszyscy, abyśmy cię nie obciążyli. A choć mu przynaglał, nie chciał iść, ale mu błogosławił.

26 Chuphat’in Absalomin aphai khutia nang nahung thei lou ding leh eti nagel em kanaopa Amnon hinsol ding chu? Chuin lengpan ahin donbut in, epi jeh a Amnon hungding? ati.

Rzekł potem Absalom: Ponieważ ty nie chcesz, niechże idzie proszę z nami Amnon, brat mój. I rzekł mu król: A pocóżby miał iść z tobą?

27 Ahin Absalomin asei kit in Amnon le leng chapate aboncha solpeh ding lengpa anup masang in angeh ngeh jenge tan ahi. ajeh chu Absalom kigutnahi lengte jaona dia kilomtah a kingon abol ahi.

A gdy nań nalegał Absalom, posłał z nim Amnona i wszystkie syny królewskie.

28 Chujou in Absalom chun asoh teho chu thu asei peh masat in, “Amnon chu lengpi twi ahung kham ve-lhi jing jenguvin lang, keiman najah-uva, ‘Amnon chu jep’uvin tia kahin sei tengle that jeng uvin, kicha hih hel’uvin. Ajeh chu keiman thu kapeh louva nabol u ham? Hangsan tah le thanei tah in pang uvin,” tin asei peh tai.

Tedy przykazał Absalom sługom swoim, mówiąc: Pilnujcie proszę, gdy podweseli serce swoje Amnon winem, a rzekę do was: Bijcie Amnona, zabijcież go, nie bójcie się, bom ja wam rozkazał; zmocnijcież się, a mężnie sobie pocznijcie.

29 Hijeh chun Absalom soh ten jong Absalom in athupeh bang bang uvin Amnon chu athat taovin ahi. Chuin lengpa chapate adangho se abonchan akipat’uvin asakol pol cheh chunga atou doh soh keiyuvin ajam gamtauve.

I uczynili słudzy Absalomowi Amnonowi, jako im był rozkazał Absalom. Przetoż wstawszy wszyscy synowie królewscy, wsiedli każdy na muła swego, i uciekali.

30 Hichun amaho lamkim lah Jerusalem ahung gei uvin David henga thu ahung kithang lut masan, “Absalomin lengpa chapate jouse athat game, khat’a khat cha jong ahing hoi ta poi,” tin ahung ki sei e.

Wtem gdy jeszcze byli w drodze, wieść przyszła do Dawida w te słowa: Pozabijał Absalom wszystkie syny królewskie, i nie został z nich ani jeden.

31 Chutah chun lengpa jong akipat doh paiyin aponsil jouse abottel’in tollhanga akijam tai; chuin akoma ding alhacha jousen jong tijat jeh le lungkham jeh in aponsil akibotel soh kei tao vin ahi.

Tedy wstał król i rozdarł szaty swoje, i padł na ziemię, a wszyscy słudzy jego stali około niego, rozdarłszy szaty swoje.

32 Chuin David golpa Shimea chapa Jonadab chu David kom ahung in hitin asei e, “Ahipoi tahsan hih beh in, lengpa chapate ho jouse aboncha atha ahi sam poi, Amnon chang seh kithat ahibouve; ijeh-inem itileh Absalomin hichebol ding hi masanga pet Amnonin anaonu Tamar pum hat san a abolset nikho’a pat a chu gonsa anakoi ahitai.

Ozwawszy się Jonadab syn Semmy, brata Dawidowego, rzekł: Niech nie mówi pan mój, że wszystkie młodzieńce, syny królewskie, pobito; boć tylko sam Amnon zabity, gdyż to w umyśle Absalomowym ułożono było od onego dnia, którego zgwałcił Tamarę, siost rę jego.

33 Ahipoi, kapu lengpa nachapate abonchauva thigam ahi poi! Amnon sehbou thi ahi,” ati.

Przetoż teraz niech nie przypuszcza tego król, pan mój, do serca swego, mówiąc: Wszyscy synowie królewscy polegli, gdyż tylko sam Amnon poległ.

34 Hichephat tah chun Absalom chu ajam mang tai; chuin Jerusalem a mive lhia pangpa chun akho dah in agah vet’a ahileh, vetan, Horonaim molsang pang langa chun mihem tamtah ahung kijot’uvin ahi. tin lengpa seipih din alhai tan ahi.

Tedy uciekł Absalom; a podniósłszy sługa, który był na straży, oczy swe, ujrzał, a oto, lud wielki przychodził drogą, którą chadzano do niego z boku góry.

35 Hichun Jonadab chun lengpa jaah ven! Tun leng chapate khu ahung tauve; nalhachapa keiman kasei peh bang in ahung taove,” ati peh e.

I rzekł Jonadab do króla: Oto synowie królewscy jadą; wedle słowa sługi twego tak się stało.

36 Chule Jonadab chun thu asei jou jouvin, vetan, lengpa chapate chu ahung lhung pai tauvin, chuin apeng jah’uvin akap cheh tauvin ahileh, lengpa le alhacha ho jong abonchauvin lhase tah-in akap soh kei uve.

A gdy przestał mówić, oto synowie królewscy przyszli, a podniósłszy głosy swe płakali; także i król, i wszyscy słudzy jego płakali płaczem bardzo wielkim.

37 Chuin David in nisotpi achapa Amnon pul adouvin ahi. Absalom vang chu apupa Geshur lengpa Ammihud chapa Talmai koma ajam tan ahi.

Ale Absalom uciekłszy uszedł do Tolmaja, syna Ammihudowego, króla Giessur; i żałował Dawid syna swego po one wszystkie dni.

38 Hitichun Absalom Geshur gamah kumthum sungin aga um tan ahi.

A Absalom uciekł, i przyszedł do Giessur, a był tam przez trzy lata.

39 Chule tun leng David injong Amnon thi chung changa kicham na nei a, achapa Absalom toh kithah gopkhom kit ding chu angaicha lheh tan ahi.

Potem pragnął król Dawid widzieć Absaloma; bo już był odżałował śmierci Amnonowej.