2 Thusimbu 1
1 David chapa Solomon chun alenggam dettah in atungdohtai; Ijeh inem itihleh Pakai a Pathen chun aumpia chuleh sangtah'a athaneisah ahitai.
Zmocnił się tedy Salomon, syn Dawidowy, w królestwie swem, a Pan, Bóg jego był z nim, i uwielbił go wysoce.
2 Solomon chun Israel lamkaiho galsat sepai asang, aja chunga luboh ho thutan vaihom ho, gamsung lamkai hojouse chule phung lamkai ho akoukhomin ahi.
I przykazał Salomon wszystkiemu Izraelowi, półkownikom, rotmistrzom, i sędziom, także wszystkim przełożonym nad wszystkim Izraelem, i przedniejszym domów ojcowskich.
3 Chuin Solomon chun houbung mipi chu Gibeon kho’a chu Pathen houkhom dingin a lamkai in a chetaove; Ijeh inem etileh hiche kho’a Pathen houbuh chu umma ahi(Hiche laimuna hi Pakai Lhacha Mose’n gamthip laiya Pathen houbuh asemna munchu ahi).
I szedł Salomon i wszystko zgromadzenie z nim na wyżynę, która była w Gabaonie; albowiem tam był namiot zgromadzenia Bożego, który sprawił Mojżesz sługa Pański, na puszczy.
4 Ahinlah, David chun Jerusalem munna atunna dinga asemna Pathen Houbuh’a chu Pathen Thingkong chu Kiriath-Jearim akona ana pohlutsa ahitai.
(Ale skrzynię Bożą przeniósł był Dawid z Karyjatyjarym, nagotowawszy jej miejsce; bo jej był namiot rozbił w Jeruzalemie.)
5 Ahinlah Uri Chapa, Hur tupa Betzalel kitipan asem sum-eng maicham chu Gibeon muna Pakai houbuh mai’a chun aum nalaijin ahi. Chuti chun Solomon le mipi chu houbuh masanga chun akikhom un Pakai chu ahoutaovin ahi.
Ołtarz też miedziany, który był urobił Besaleel, syn Urowy, syna Hurowego, był tam przed przybytkiem Pańskim, gdzie Pana szukał Salomon, i wszystko zgromadzenie.
6 Chulkomma Houbuh masanga chun Solomon chu sum-eng maicham umna'a chun akaltaovin Pakai angsungah pumgo thilto sangkhat jen agalhandohtan ahi.
I przystąpił tam Salomon do ołtarza miedzianego, który był przed namiotem zgromadzenia i ofiarował na nim ofiar palonych tysiąc.
7 Chuche jan chun Solomon henga Pathen ahungkilah’in hitin ati “Epi pentah nadeijem, Thummin, chuleh Keiman nangma kapeh ding nahi.”
Onejże nocy ukazał się Bóg Salomonowi, i rzekł do niego: Proś czego chcesz, a dam ci.
8 Solomon in Pathen chu adonbutnin, Nangman kapa David chu lungsetna longlou hel nachanin, tun keima amakhellin lengin neipan sahtai,
Tedy rzekł Salomon do Boga: Tyś uczynił z Dawidem, ojcem moim, miłosierdzie wielkie, i postanowiłeś mię królem miasto niego.
9 O Pakai Pathen lungset tah in kapa David toh nakitepna koijinginlang Mihem hijat chunga hin lengin neipan sahtai.
A teraz, o Panie Boże! niech będzie stałe słowo twoje, któreś mówił do Dawida, ojca mego; boś ty mię uczynił królem nad ludem wielkim, który jest jako proch ziemi.
10 Mipi hijat chunga kituptah a kalam kai thei’a namite chunga vai kahom themtheina dingin chih na le hetna neipen,
Przetoż daj mi mądrość i umiejętność, abym wychodził i wchodził przed tym ludem: albowiem któż jest, coby mógł sądzić ten lud twój tak wielki.
11 Pathen chun Solomon jah a hitin aseijin, Neile gou, haona, loupina ahiloule nagal mite thina ding ahiloule nahinkho sotna joh thumlouva nangaichat sangpen namite kithopi thei nadingle achunguva vaihom them theina nathum tah jeh hin,
Tedy rzekł Bóg do Salomona: Dlatego, iżeś to miał w sercu swem, a nie prosiłeś o bogactwa, o majętności, i o sławę, aniś prosił o wytracenie tych, co cię nienawidzą, aniś też prosił o długie życie, aleś sobie prosił o mądrość i umiejętność, abyś sądził lud mój, nad którymem cię postanowił królem:
12 Keiman nathumpen chihna le hetna chu kapeh ding; Chujongleh neile gou, haosatna le minthanna jong kapehtha ding, hitobang thil hi nama sangleh khonunga leng hungchang ding hon jong aneilou diu ahitai.
Mądrość i umiejętność dana jest tobie; do tego dam ci bogactwa, i majętność, i sławę, tak, że żaden nie był tobie równy z królów, którzy byli przed tobą, i po tobie nie będzie tobie równy.
13 Hitichun Solomon chu Gibeon kho’a Pathen Houbuh’a kon chun Jerusalem lama ahung kinunglen Israelte chunga lengvai ana potan ahi.
I wrócił się Salomon od onej wyżyny, która była w Gabaonie, do Jeruzalemu, od namiotu zgromadzenia, i królował nad Izraelem.
14 Solomon chun Kangtalai le sakol touthem ho chu akoukhom in ahileh kangtalai sangkhat le jali leh sakol touthem sang somle sangni aneiyin ahi. Aman hichengse chu phabepkhat Kangtalai kikoina khopiho chule amakomnai sangsom le sangni nai’a Jerusalem khopi sunga chun atousah taove.
A nazbierał Salomon wozów i jezdnych, i miał tysiąc i cztery sta wozów, i dwanaście tysięcy jezdnych, których rozsadził po miastach wozów, i przy sobie w Jeruzalemie.
15 Lengpa chun Sana le Dangka jong Jerusalem sunga chun songlheu lah abahsah jengin chuleh Cedar thing mantam jengjong Judah phaichama Theipi thinglah abahsah jengin ahi.
I złożył król w Jeruzalemie złota i srebra, jako kamienia, a cedrów złożył jako sykomorów, których na polu rośnie bardzo wiele.
16 Solomon sakol ho chu ama dinga thilcho’a panghon Egypt gam le Celicia gam'a kona mantamtah’a agachoh uva ahin pohdoh’u ahi.
I przywodzono konie Salomonowi z Egiptu, i rozliczne towary; bo kupcy królewscy brali towary rozliczne za pewne pieniądze.
17 Chuche phatlai chun Egypt gamma kangtalai ho chu, dangka shekel jagup chule sakol ho chu dangka Shekel Jakhat le somnga manna ana kichojouvin ahi. Hiti chun Thilho chu Hittite lengte le Ram lengte koma ana kitol lut jin ahi.
A wychodzili i przywodzili z Egiptu cug woźników za sześć set srebrników, a konia za sto i za pięćdziesiąt. A tak wszyscy królowie Hetejscy, i królowie Syryjscy z rąk ich koni dostawali.
