2 Thusimbu 12

1 Ahinlah Rehoboam chun dettah’a lengam atundoh’a chule thanei tah ahung hijou phat chun amale mipite jouse chun Pakai dan thu chu anungsun tauvin ahi.

Men då Rehabeam hadde grunnfest kongedømet sitt og kjende seg sterk, då vende han seg frå Herrens lov, og heile Israel med honom.

2 Pakai adinga kitahna aneitahlou jeh uchun Rehoboam Leng chan kal kum nga lhin kum chun, Egypt lengpa Shishak chun Jerusalem ahin bullutan ahi.

Då drog egyptarkongen Sisak upp mot Jerusalem i femte styringsåret åt Rehabeam, for di dei hadde vore utrue mot Herren;

3 Sakol kangtalai sangkhat le jani toh sakol sepai sang somgup toh chule Libya mite, sukmite chule Ethiopia mite jaonan keng sepai simkon lou chun ahung konnun ahi.

han kom med tolv hundrad krigsvogner, seksti tusund hestfolk, og ingen kunde rekna det folket som drog med honom frå Egyptarland, Libya-menner, sukkitar og ætiopar.

4 Shishak chun kulpi kigen Judah khopi ho chu alonkhum in, chuin Jerusalem lam changei chun amano kitnun aga bullu uvin ahi.

Og då han hadde teke dei faste borgarne i Juda, drog han mot Jerusalem.

5 Chuin Shemaiah themgaopa chu Rehoboam le Judah te milen milal ho Shishak kichat jeh’a kikhom ho koma chun ahungin, Pakai in hitihin aseije, “Nanghon keima neinung sun tah jeh uva chu, keiman jong tua hi nangho hi Shishak koma kadalhah nahitaove,” ati.

Då kom profeten Semaja til Rehabeam og hovdingarne i Juda, som hadde søkt til Jerusalem for Sisak, og han sagde til deim: «So segjer Herren: «De hev vendt dykk ifrå meg, difor hev eg vendt meg ifrå dykk og gjeve dykk i handi på Sisak.»»

6 Chuin Israel milen hole lengpa chu ahung kineo sah un, “Pakai in ichunguva abol hiche hi adih e,” atiuvin ahi.

Men hovdingarne i Israel og kongen audmykte seg og sagde: «Herren er rettferdig.»

7 Pakaiyin amaho ahung kineosah’u amu phatnin, Shemiah koma thu hiche hi aseije, “Amaho ahung kineosah tah jeh uchun kasuhmang lou diu ahitai, hiti ahijeh chun gangtah’a ahuhdoh diu kahin solpeh diu ahi,” ati.

Og då Herren såg at dei hadde audmykt seg, kom Herrens ord til Semaja soleis: «For di dei hev audmykt seg, vil eg ikkje tyna deim, men gjeva deim ei snaud frelsa, so at vreiden min ikkje strøymer ut yver Jerusalem ved Sisak.

8 Keiman Shishak mangcha’a Jerusalem chunga kalungsatna kabuh lhah louhel ding ahitai.

Men dei skal verta hans tenarar og læra å kjenna skilnaden på det å tena meg og tena kongeriki i heidningelandi.»

9 Egypt lengpa Shishak chun Jerusalem abulua chu Pakai Houin thil hojouse le leng inpi a thilho chu, ana kipoh mang ahitai. Aman Solomon in sana’a asem kidalna pho jaona athil ho jouse chu ana kilah doh gam ahitai.

Då drog Sisak upp imot Jerusalem og tok skattarne i Herrens hus og skattarne i huset åt kongen; alt tok han, og han tok og dei gullskjoldarne som Salomo hadde lata gjere.

10 Rehoboam lengpa chun Leng inpi lutna kotngah ho, sepai lamkai ho chu sana’a kisem kidalna pho khella sum enga pho, asem dingun anganse tan ahi.

I staden for deim let då kong Rehabeam gjera koparskjoldar og gav deim i varveitsla til hovdingarne for livvakti, som heldt vakt ved inngangen til huset åt kongen.

11 Pakai, Houin a lengpa ache phat le ama ngah’a pang ho chun kidalna pho achoi jiuva kilhon khom jiova, chule amaho umna inchanna chu hung kile lhon kitji ahiuve.

Og kvar gong kongen gjekk til Herrens hus, bar vaktmennerne deim, og tok deim so attende til vaktstova.

12 Rehoboam amachama ahung kineosah tahjeh chun Pakai lunghanna chu ama-akonin akihei mang tan, hijeh chun ama chu akisumang hel tapoi. Atahbeh’a seiding chun Judah gamsunga thilpha khat ahung umdohtan ahi.

Men då han hadde audmykt seg, snudde Herrens vreide seg ifrå honom, so han vart ikkje reint tynt; det fanst då noko godt og i Juda.

13 Leng Rehoboam chu ama le ama Jeruesalem a akitung det kitnin, chuin aleng hina abanjom kittan ahi. Lenga ahung pan chun ama tahsa kum chu kum somli le khat ana hin, Pakai in amin loupi koina dinga Israel phung jouse lah’a ana lhentum Jerusalem khopia achun kum somle sagi vai ana homin ahi. Anu chu Amon mi Naamah kitinu chu ahi.

Soleis vart kong Rehabeam grunnfest i Jerusalem, og han heldt fram med styringi; for Rehabeam var ein og fyrti år gamall då han vart konge, og han styrde i syttan år i Jerusalem, den byen som Herren hadde valt seg ut av alle ætterne i Israel til å setja namnet sitt der. Mor hans var ei ammonitkvinna som heitte Na’ama.

14 Ahinlah alungthim pumpia Pakai ahol lou jeh chun Rehoboam chu leng phalou tah khat ana hin ahi.

Han gjorde det som vondt var; for han lagde ikkje hugen sin på å søkja Herren.

15 Rehoboam Lengvai poh tilla patna achaina chan geija thilsoh adangho chu Themgao Shemiah lekhabu le mitva neipa Iddo lekhabua chun akisun lut soh keijin ahi.

Det som er å fortelja um Rehabeam frå fyrste til sist, det er uppskrive i krønikorne åt profeten Semaja og sjåaren Iddo, der som ættartali er upprekna. Millom Rehabeam og Jeroboam var det ufred stødt.

16 Rehoboam athiphat chun David khopia chun akivui tai, chuin achapa Abijah chu ama bantah in Leng ahung hitan ahi.

Og Rehabeam lagde seg til kvile hjå federne sine, og Abia, son hans, vart konge i staden hans.