1 Samuel 9
1 Hichelai chun Benjamin chilhah mihaotah le mijong thu-nunjou mi khat aumin, amachu Aphiah chapa, Becorath chapa, Zeror chapa, Abiel chapa, amin Kish kiti khat anaum in ahi.
Nu was er onder de Benjamieten een man, die Kisj heette; hij was een zoon van Abiël, den zoon van Seror, zoon van Bekorat, zoon van Afiach; hij was een Benjamiet, en een welvarend man.
2 Kish hin chapa khat aniyin, amin Saul ahi, amachu gollhang phatah le melhoitah ahin, chule alengkouva lhah chunglamsen midang akhokhel sohkeiyin in, Israel chate lah’a jong chun ama tobang koima ana umpoi.
Deze had een zoon, Saul genaamd, jong en flink. Niemand van de Israëlieten was zo flink als hij; met kop en schouder stak hij boven heel het volk uit.
3 Nikhat hi Kish sangan ho chu ana vahdoh in ahile, Kish in achapa Saul jah’a, “Nasoh ho khat kipuijin lang sanganho hollin kipat doh tan,” ati.
Eens werden de ezelinnen van Kisj, den vader van Saul, vermist. Kisj zeide dus tot zijn zoon Saul: Neem een van de knechten met u mee, en vooruit, ga de ezelinnen zoeken.
4 Hijeh chun Saul in asohho khat akipuiyin, Ephraim gamsunga Shalishah gamkol sungle akimvel sung chule Benjamin molsang dung jouse achon lhonin ahinlah amujoulhon pon ahi.
Ze doorkruisten het Efraïmgebergte en vervolgens de landstreek Sjalisja, zonder iets te vinden. Daarna zwierven ze door de landstreek Sjaälim, maar ook daar waren ze niet. Ook zochten ze het land van Benjamin af, maar ze vonden niets.
5 Achainan amani Zuph gam ahunglhun lhon phat in Saul in sohpa jah ah, “Hung in, in lam’ah kile tahite, achuti louva ahile eini le sanganho jeh in, kapa ana lungkhamval get inte,” ati.
Toen ze eindelijk in de landstreek Soef waren gekomen, zei Saul tot zijn knecht, die hem begeleidde: Laat ons maar teruggaan; anders maakt mijn vader zich nog meer bezorgd over ons, dan over de ezelinnen.
6 Ahinlah sohpan, “Ipi ham khat kalung’ah ahung kilange! Hichea hin Pathen mikhat aumin, hiche khopia hi cheng ahin, ama chu miho jousen jana sangtah apeh ahi, aman asei sei chu dih jeng ahi. Che hitin ama chu gaholdoh hite, ijehnem-itile iche nading lampi eiseipeh theilhon ahi,” ati.
Hij antwoordde hem: Daar in die stad woont een man Gods, die hoog in aanzien staat; want alles wat hij zegt komt haarfijn uit. Laat ons daarheen gaan; misschien kan hij ons inlichten omtrent de weg, die we hebben te gaan.
7 Hichun Saul in adonbut “Ama peh ding la imacha i-neilhon pon, i-neh lhon ding an jouse la akichai gamtan, ama peh dingima ineilhon poi,” ati.
Saul zei tot den knecht: Wat kunnen we den man dan aanbieden, als we er heen gaan? Het brood in onze zakken is op, en we hebben geen geld; wat kunnen we den godsman dan aanbieden?
8 Ahinla asohpan, “Aphai, keiman kakhut ah dangka neokhat kaneiye, Pathen mipa chu hichehi pe hitin chule ipi soh’em vehite,” ahinti.
De knecht hernam en zei tot Saul: Wel, ik heb nog een kwart zilveren sikkel, die ik den godsman zou kunnen aanbieden; dan zal hij ons wel inlichtingen geven over onze reis.
9 (Hiche phatlai chun, Pathen a kona hung kisei angai dinga ahile, “mitva neipa koma cheuhitin, gadong’u hite,” atijiuvin ahi).
(Vroeger zei men namelijk in Israël, als men God ging bevragen: "Kom, laat ons naar den ziener gaan"; want de profeet van vandaag werd vroeger ziener genoemd.)
10 Hichun Saul in asohpa jah’a, “Adihe, hiti chun gabol bol hite,” tin ana nom in ahi. Hichun hiche khopia mitva neipa holdin akipat doh lhontan ahi.
Toen zei Saul tot den knecht: Uw voorstel is goed; kom, laat ons naar den ziener gaan. Ze gingen dus naar de stad waar de godsman woonde.
11 Chuin lhang lang akaldoh lhon’a ahile, numei phabep twi-thal ding’a ahung amulhon in, amaho koma chun, “Tunin mitva neipa chu aumdem?” tin adonglhon in ahi.
Terwijl ze de helling naar de stad beklommen, kwamen ze meisjes tegen, die water gingen putten. Ze vroegen haar: Is de ziener thuis?
12 Hichun amahon ahin donbut lhon in “Henge, hiche lampi jetlam’a chelhon lechun, amachu khopi kelkot phung koma chu umding ahi. Mipi gan kilhaina’a ache ahung lhun pettah ahi” atiuvin ahi.
Ze antwoordden hun: Ja, de ziener is juist vóór u in de stad aangekomen; want er is vandaag op de hoogte een offer voor het volk.
13 An nedinga akaltou masangin, gangtah in che lhon in lang gakimupi vahlhon in, ajeh chu ahunglhun le gan kilhaina sa ho chu phatthei aboh tokah kahsea mipin an aneh theilou diu ahi,” atiuve.
Als gij nu naar de stad gaat, kunt gij hem nog treffen, voordat hij de hoogte beklimt om te eten. Want het volk kan niet beginnen, voordat hij komt; hij moet immers het offer zegenen, dan pas kunnen de gasten eten. Gaat dus naar boven, dan zult gij hem nog juist kunnen treffen.
14 Chuin amani chu khopi sunga ahunglut lhon chun khopi kelkot agah jotpa lhon le Samuel chu Pathen houna mun’a dia ahung potdoh toh akitoh chet un ahi.
Ze gingen dus naar de stad. Juist toen ze de poort binnenkwamen, liep Samuël hun tegemoet, daar hij naar buiten ging, om zich naar de hoogte te begeven.
15 Pakaiyin Samuel koma nikho masanga chu ana seipeh sa ahitan,
Nu had Jahweh daags voor de komst van Saul aan Samuël geopenbaard:
16 “Jing nikho tuphat don leh Benjamin phung’a kipat’a pasal khat ka hinsol ding ahi. Aman kamite lah’a lamkai dinga thao na nu ding ahi. Aman Philistine mite khut akona Israelte ahuhdoh dingu, kamite kahin vetsuh’a khotona puma, chule akanao kangailhah ding ahi,” ati.
Morgen om deze tijd zal Ik een man sturen uit het gebied van Benjamin; dien moet ge zalven tot vorst over mijn volk Israël. Hij zal mijn volk verlossen uit de macht der Filistijnen. Want Ik heb op mijn volk neergezien, daar zijn geroep tot Mij is doorgedrongen.
17 Samuel in Saul amu phat’in, Pakaiyin ajah’a, “Hiche mipa hi ahi kanasei chu, amahin kamite alamkai ding ahi,” ati.
Toen nu Samuël Saul bemerkte, zeide Jahweh tot hem: Dat is de man, van wien Ik u gesproken heb; hij zal heersen over mijn volk.
18 Saul in Samuel kelkot phung lam’a ahin naipheiyin, “Mitvaneipa in chu hoilai ham? Neiseipeh thei ding ham?” tin anadong in ahi.
Intussen was Saul onder de poort op Samuël toegetreden. Hij vroeg: Wees zo goed, en vertel me, waar het huis van den ziener staat.
19 Chuin Samuel in adongbut in, “Keima hi mitvaneipa chu kahi, chule Pathen houna muna ana kaltouvin, hia chun nei kimupin, hiche muna chu An ineh khom lhon ding chujongle jingkah leh nahetnom ho chu naseipeh nange, chule nalampia nasol nange.
Samuël gaf Saul ten antwoord: Ik zelf ben de ziener. Ga voor mij uit naar de hoogte, en eet vandaag bij mij; morgen zal ik u uitgeleide doen, en u alles vertellen, wat u op het hart ligt.
20 Chule nithum masang’a sanganho avah mang hojeh chun lung kham hih in, hiho chu akimusa ahitai, nagelkhoh le nahetdia kaseipeh nom chu ahile nang le na insung mite hi Israel pumpin angeh’uva avet jing u chu nahi,” ati.
Wat die ezelinnen betreft, die ge nu sinds drie dagen mist, heb daar geen zorg over; want ze zijn teruggevonden. Maar aan wien zal ten deel vallen, wat heel Israël zich wenst? Aan wien anders dan aan u en aan uw gehele familie?
21 Hichun Saul’in, “Keihi Israel phung lah’a jong alhumpen, Benjamin phungmi kahin, ka-insung jong kaphung sunguva jong imacha loupen kahiuve, achutileh kei pen koma hitia hi ipi nasei nom ham?” ati.
Saul antwoordde en sprak: Ik ben toch maar een Benjamiet, uit de kleinste stam van Israël, en mijn geslacht is het onbeduidendste onder alle geslachten van de stam Benjamin. Waarom zegt ge mij dan zo iets?
22 Chuin Samuel in Saul le asohpa chu kikhopna indan lentah sung khat’a ahin puilut’in, dokhong lubuhl lam, akikou lamkai somthum ho lah’a mun loupi pena atousah tan ahi.
Nu nam Samuël Saul en zijn knecht met zich mee, en bracht ze naar een kamer, waar hij hun een plaats gaf aan het hoofd van de ongeveer dertig genodigden.
23 Chuin Samuel in an-honpa jah’a, “Nahenga atumbeh in koiyin tia kapeh sachan chu hin choitan,” ati.
En tot den kok zei Samuël: Dien het gerecht op, dat ik u gegeven heb, en dat ik u verzocht, apart te houden.
24 Chuin an-honpan sachan chu ahin choidoh’in, Saul angsung’ah aluipeh tan, hichun Samuel in Saul jah’ah, “Na-ang sung’a kiluiyah hiche sachan hi nang dia kiluiyah ahi, nen, akikou chengse to tua naneh khomdia kakhendoh ahi,” ati. Chuti chun hiche nikho chun Saul in Samuel toh anekhom in ahi.
De kok diende dus de schenkel op met wat daarbij hoort, en zette die voor Saul neer. Samuël zeide: Eet wat u wordt voorgezet; want het werd voor u bestemd, toen ik het volk voor dit feest bijeenriep. Zo at Saul die dag bij Samuël;
25 Chuin Pathen ahounao munsang akona khopi sung ahung kumlhah phat’un, Samuel in Saul indan chung’ah alupna ding asempeh in ahi.
daarna daalden zij van de hoogte naar de stad af. Men spreidde voor Saul een bed op het terras,
26 Ajing jingkah matah in athouvun, chuin Samuel’in Saul indan chung’ah akou touvin, asoldoh thei nadingin, “Thouvin,” ati.
en hij ging slapen. Zodra de morgen was aangebroken, riep Samuël tot Saul, die op het terras was: Sta op, dan kan ik u uitgeleide doen. Saul stond dus op, en ging vergezeld van Samuël naar buiten.
27 Chuin anigel lhonin in akon’in apotdoh khom lhonin khopi pam agei lhon in Samuel in Saul jah’ah, “Nasohpa ana masajep dingin seijin, Pathen a kona thu hung kisei kahetsah thei nading in,” ati.
Toen ze tot het einde der stad waren afgedaald, sprak Samuël tot Saul: Zeg tegen den knecht, dat hij ons vooruit moet lopen. Blijf zelf een ogenblik stil staan, dan zal ik u Gods woord verkondigen.
