1 Samuel 7
1 Hijeh chun Kiriath-jearim mite chu ahung uvin Pakai thingkong chu ahung kilah tauve. Amahon Pakai thingkong chu thinglhang lama Abinadab inah alhut’un, achingtup dingin Eleazer achapa ngansena anei tauve.
Toen kwamen de inwoners van Kirjat-Jearim de ark van Jahweh halen; ze brachten haar in het huis van Abinadab op de heuvel, en wijdden zijn zoon Elazar, om de ark van Jahweh te bewaken.
2 Thingkong chu phat sottah kum somni vel Kiriath-jearim muna um ahi. Hiche phatsung chun Israel pumpi chu ana lunghem lheh jeng uve, ajeh chu amahon Pakaiyin nampi chu adalhah bang’a a agel u ahi.
Er verliep een geruime tijd, wel twintig jaar, sinds de ark in Kirjat-Jearim een plaats had gevonden. Toen nam heel het huis Israël zijn toevlucht tot Jahweh.
3 Chuin Samuel in Israel pumpi jah’ah, “Nangho atahbeh’a Pakai heng lam’a hung kile nom mong nahiule, nangho lah’a um gamchom mite indoi Ashtoreth chu paidoh un, chule Pakaiya dingin nalung sung’u kigong tup unlang, amabou jen’un chutileh Aman Philistine mite akona nahuhdoh thei diu ahi,” ati.
En Samuël sprak tot heel het huis Israël: Indien gij u met geheel uw hart tot Jahweh wilt bekeren, moet gij de vreemde goden, de Báals en de Asjtarten uit uw midden verwijderen, uw hart op Jahweh richten en Hem alleen dienen; dan zal Hij u uit de macht der Filistijnen bevrijden.
4 Hijeh chun Israel miten jong amahoa um Baal chule Ashtoreth gamchom mite indoi chu apaidoh’un, Pakai jengbou ahou tauve.
Inderdaad verwijderden de Israëlieten de Báals en de Asjtarten, en dienden Jahweh alleen.
5 Chuin Samuel in, “Israel mite jouse nabonchauvin Mizpah mun’ah hung kikhom un, chutengle keima nangho dingin tao vinge,” ati.
Nu sprak Samuël: Laat heel Israël bijeenkomen in Mispa; dan zal ik voor u tot Jahweh bidden.
6 Hijeh chun Israel mite jong Mizpah mun’ah akikhom khom’un, Pakai hounan twi agathal uvin Pakai angsunga asung lhauvin, hiche nikho chun an angol uvin, Pakai douna a achonset nau akisihun ahi. (Hiche Mizpah muna chu Samuel Israelte thutanna ahung pang na chu ahi).
Zo kwamen ze bijeen in Mispa, schepten water en goten het uit voor het aanschijn van Jahweh, vastten die dag en beleden daar: Wij hebben tegen Jahweh gezondigd! Zo richtte Samuël de Israëlieten te Mispa.
7 Philistine lamkai hon Israel mite Mizpeh mun’ah akikhom uve tithu ajah phat’un, asepai ho akigon tupsah’un ahi. Philistine miten eihin nai tauve ti ajah phat’un Israel mite jong akicha lheh jeng’un ahi.
Toen de Filistijnen hoorden, dat de Israëlieten in Mispa bijeenwaren, trokken de Filistijnse tyrannen tegen Israël op. De Israëlieten vernamen het, en werden bevreesd voor de Filistijnen.
8 “Pakai Pathen in Philistine te khut a kona eihuhdoh na diuva, taona’a ilhahsam louhel diu ahi,” tin Samuel komah ngehna ahung neijuve.
En de Israëlieten zeiden tot Samuël: Houd niet op, voor ons tot Jahweh onzen God te bidden, dat Hij ons uit de macht der Filistijnen bevrijde.
9 Chuin Samuel in kengoinou khat alan Pakai hengah katdohna pumgo thilto maicham asem’in ahi. Aman Israel mite taopehna aneiyin, Pathen in ataona asanpeh tan ahi.
En Samuël nam een leplammetje, en terwijl hij dat als een brandoffer aan Jahweh opdroeg, bad hij voor Israël tot Jahweh. En Jahweh verhoorde hem.
10 Samuel in hiche govam thilto abollaijin, Philistinete chu Israelte sat dingin ahung naijun, ahi. Ahinlah Pakai in kidang tah’in van aginsah in, keh alhah sah in, hiche nikho chun Philistine te boinan alhun den’un, Israel chaten galjona anei tauve.
Nog was Samuël bezig, het brandoffer op te dragen, toen de Filistijnen Israël begonnen aan te vallen. Maar Jahweh liet die dag tegen de Filistijnen zijn donder kraken, en bracht ze in verwarring, zodat ze door Israël werden verslagen.
11 Chuin Israelte chu Mizpah a konin apot doh’un, Philistine techu anungdal’un, Beth-car aphah kahseu vin athat tou peh’un ahi.
De krijgslieden van Israël zetten uit Mispa de Filistijnen achterna, en hakten tot onder Bet-Kar op hen in.
12 Chuin Samuel in songtumlen khat alan Mizpah le Jeshanah kikah ah aphut’in, aman hiche mun chu EBENEZER asah’in ahi. Ajeh chu, “Hilai mun chan’ah Pathen in ei kithopiuve,” ati.
Toen nam Samuël een steen, plaatste die halverwege tussen Mispa en Sjen, noemden hem: Ében-Haézer, en sprak: "Tot hier toe heeft Jahweh ons geholpen."
13 Hijeh chun phat chomkhat sungin Philistine miten Irael mite ahin nokhum tapouve. Chule Samuel phatlai sungsen, Pathen thahat najallin Philistne mite anem lhauvin ahi.
Zo werden de Filistijnen vernederd en waagden het niet meer, het gebied van Israël binnen te vallen. En zolang Samuël leefde, bleef de hand van Jahweh op de Filistijnen drukken.
14 Chule Philistine miten Israel mite’a analah peh’u, Ekron chule Gath koma khopi analah ho jong Israelte alepeh kittan, chule agam kimvel jouse jong chu Philistine te khutna konin Israelten alelah kit tauvin ahi. Chule Israel mite le Amon mite kah’a chamna aumin ahi.
Ook de steden, die de Filistijnen op Israël veroverd hadden, kwamen aan Israël terug; zowel Ekron als Gat met hun omgeving bevrijdde Israël uit de macht der Filistijnen. Ook tussen Israël en de Amorieten bleef het vrede.
15 Chule Samuel in adamlai sungin Israel mite thu ana tan’in ahi.
Samuël richtte Israël zolang hij leefde.
16 Akumseh leh gamsung akhol kimvellin, Bethel le Gilgal, chule Mizpah a ache velkol jingin ahi. Aman Israel mite chungah, adeh in hiche munho lah’a hin thu anatan jin ahi.
Elk jaar maakte hij een rondreis over Betel en Gilgal en Mispa, en op al die plaatsen sprak hij recht over Israël.
17 Chule Ramah kho’a ain aumjeh chun ain’ah ahung kilejin, chule Israelte thu anatan jin ahi. Chule Samuel in Ramah a chun Pakaiya ding in maicham khat asemin ahi
Dan keerde hij weer naar Rama terug, want daar stond zijn huis. Daar richtte hij Israël, en bouwde er een altaar voor Jahweh.
