1 Samuel 29

1 Muntina Philistine sepaiho Aphek a akikhom khom’un, chule Israel te sepai chu Jezreel twinah phung mun’ah akikhom uve.

Congregata sunt ergo Philisthiim universa agmina in Aphec: sed et Israel castrametatus est super fontem, qui erat in Iezrahel.

2 Philistine lamkaihon, asepai teho loi jakhat loi, loi sangkhat khat in akhen un alamkaiyun, David chule a sepai teho Achish lengpa kom langa akijot un ahi.

Et satrapæ quidem Philisthiim incedebant in centuriis et millibus: David autem et viri eius erant in novissimo agmine cum Achis.

3 Ahinlah Philistine gal lamkaihon, “Hebrew mite hohin hiche’a hi ipibolla hiuvem?” atiuve. Chuin Achish in, “Hichepa hi David, Israel mite lengpa Saul sohpa chu ahi. Amahi akum kum’a keitoh umkhom kahi lhonin, ahunglhun nia kipat, tuni chengeiyin athepmona imacha kamupoi,” ati.

Dixeruntque principes Philisthiim ad Achis: Quid sibi volunt Hebræi isti? Et ait Achis ad principes Philisthiim: Num ignoratis David, qui fuit servus Saul regis Israel, et est apud me multis diebus, vel annis, et non inveni in eo quidquam ex die qua transfugit ad me, usque ad diem hanc?

4 Ahinla Philistine lamkaiho chu alunghang un, “Nakhopi pehna a chun nungsol tan! Ama keihotoh galsat in konkhom thei pouvinte, ama galsatna mun’ah kilehei henlang Philistine mite eihin le sat kit u henlang, eiho luchang hijatpi hi kipoh henlang apupa toh kicham kit taleh, hiche tilouva aman thilpha abolthei ding adang ipi uma nangaitom?” atiuvin ahi.

Irati sunt autem adversus eum principes Philisthiim, et dixerunt ei: Revertatur vir iste, et sedeat in loco suo, in quo constituisti eum, et non descendat nobiscum in prælium, ne fiat nobis adversarius, cum præliari cœperimus: quomodo enim aliter poterit placare dominum suum, nisi in capitibus nostris?

5 “Hiche David kitipa hi hilou ham? Mihon la abol uva, ‘Saul in mi asang asang athat in, David in mi sangsom som in athat’e, tia kisei chu?

Nonne iste est David, cui cantabant in choris, dicentes: Percussit Saul in millibus suis, et David in decem millibus suis?

6 Hichun Achish lengpan achaina in akouvin David jah’ah, “Pakai hingjing mina kasei ahi, nangma keidin nakitah lheh jengin ahi. Keima gellin nangtoh galla ikon khom dingham kanati ahin, ajeh chu nahunglhun tilla kipat in tuni chan geijin nasuhkhel na imacha kamupon ahi. Ahivanginla Philistine lamkai len dangho nangma toh gal isat khom diu hi, anom pouvin ahi.

Vocavit ergo Achis David, et ait ei: Vivit Dominus, quia rectus es tu, et bonus in conspectu meo: et exitus tuus, et introitus tuus mecum est in castris: et non inveni in te quidquam mali ex die qua venisti ad me, usque in diem hanc: sed satrapis non places.

7 Lungset tah in achunguva lungnom mo louvin, lungmong in inlama kile kit tan,” ati.

Revertere ergo, et vade in pace, et non offendas oculos satraparum Philisthiim.

8 Hichun David in, “Ipi kanabol khella hitobang thil soh ham? Nasohpa keima chunga hi ipi lung lhai louna namu doh’a ka pakai le ka lengpa toh, galmi ho kasat khom thei lou hitam?” ati.

Dixitque David ad Achis: Quid enim feci, et quid invenisti in me servo tuo a die qua fui in conspectu tuo in diem hanc, ut non veniam, et pugnem contra inimicos domini mei regis?

9 Ahinlah Achish in, “Keima tah mudol in, nangma hi Pakai vantil bangin nadih lheh jenge, ahinlah Philistine gal lamkai hon gal nasat khompi ding akichauvin ahi.

Respondens autem Achis, locutus est ad David: Scio quia bonus es tu in oculis meis, sicut Angelus Dei: sed principes Philisthinorum dixerunt: Non ascendet nobiscum in prælium.

10 Hijeh chun, jingkah matah tengle kithou vinlang namiteho jouse toh neidalha tauvin,” ati.

Igitur consurge mane tu, et servi domini tui, qui venerunt tecum: et cum de nocte surrexeritis, et cœperit dilucescere, pergite.

11 Hiti chun David le aloiteho akigong’un, Philistine gamsung adalha tauvin ahi. Hiche phat chun Philistine sepai hon Jezreel ajon tauvin ahi.

Surrexit itaque de nocte David ipse et viri eius, ut proficiscerentur mane, et reverterentur ad Terram Philisthiim: Philisthiim autem ascenderunt in Iezrahel.