1 Thusimbu 19
1 Phat chomkhat jou a Ammon mite Lengpa Nahash ahung thi chun achapa Hanun chu leng in ahung pang tai.
Accidit autem ut moreretur Naas rex filiorum Ammon, et regnaret filius eius pro eo.
2 David in, “Keiman Hanun chung a hi kakitah na kapoh doh ding ahi, ajeh chu apa Nahash hi keima chung a akitah jing in ahi,” tin asei e. Hiti chun David in Hanun pa thina jeh a lunghem na akon lungmon sah nading in asottol le ho asol in ahivang in David sottolle ho Ammon gam ahung lhun phat in,
Dixitque David: Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas: præstitit enim mihi pater eius gratiam. Misitque David nuncios ad consolandum eum super morte patris sui. Qui cum pervenissent in terram filiorum Ammon, ut consolarentur Hanon,
3 Ammon mite lamkai pa chun Hanun kom ah chun, “Nangman hiche mipite hohi napa jabolna jal'a hung a nagel mong ham? Hichu hilou a David in amaho hi agam umdan ho vetoh le a chujouteng le hung kon uva agamsung mite jouse hi nokhum ding lung agot joh ahi,” tin asei e.
dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon: Tu forsitan putas, quod David honoris causa in patrem tuum miserit qui consolentur te: nec animadvertis quod ut explorent, et investigent, et scrutentur terram tuam, venerint ad te servi eius.
4 Chuin Hanun in David sottolle ho chu aman in asam u avo peh un chule aponsil hou jong akongjang atobuh dung uva achetan peh in abon chaovin David heng a anung sol tauve.
Igitur Hanon pueros David decalvavit, et rasit, et præcidit tunicas eorum a natibus usque ad pedes, et dimisit eos.
5 David in amite chunga hitobng thilsoh umchan le asottolle ho ajachat naho thu ajah jeh chun Jericho khopi ah chun akhamul u ahung khandoh kah uva tham den uva chujouteng hung kile ding in asei e.
Qui cum abiissent, et hoc mandassent David, misit in occursum eorum (grandem enim contumeliam sustinuerant) et præcepit ut manerent in Iericho, donec cresceret barba eorum, et tunc reverterentur.
6 Ammon mite chun, David lungdou na athilbol u ahetdoh phat u chun Hanun le Ammon mite chun Zoab le Aramaacah chule Ram-naharaim gam a kon sakol touthem sepai le kangtalai tampi thalah nadin dangka talent sangsom sagi le sang nga jen ana thot in ahi.
Videntes autem filii Ammon, quod iniuriam fecissent David, tam Hanon, quam reliquus populus, miserunt mille talenta argenti, ut conducerent sibi de Mesopotamia, et de Syria Maacha, et de Soba currus et equites.
7 Chujongle amahon kangtalai sang somthum le ni jong athalah uvin, Maacah le asepai te jong ana kitho piu ve. Chule hiche sepai ho chu Medaba mun a Hanun in amakhopi tah a anapan sah sepai ho toh chun ana umkhom uvin ahi.
Conduxeruntque triginta duo millia curruum, et regem Maacha cum populo eius. Qui cum venissent, castrametati sunt e regione Medaba. Filii quoque Ammon congregati de urbibus suis, venerunt ad bellum.
8 David in hichu ajah phat in Joab le asepai gal hang ho chu ama kisat pi din ana sol pai in ahi.
Quod cum audisset David, misit Ioab, et omnem exercitum virorum fortium:
9 Hichun Ammon mite jong ahung kon doh un khopi kelkot phung ah chun galsat ding in ahung kigol doh tauve, chule galsat dia hung kon leng ho jong chun ama hinathei cheh in galsat dia kigot na panmun akisem uvin ahi.
egressique filii Ammon, direxerunt aciem iuxta portam civitatis: reges autem, qui ad auxilium eius venerant, separatim in agro steterunt.
10 Joab in amelmaten anung ama a ahin nokhum amu doh phat in Israel te sepai hatlai ho chu Aramean sepai te kisat pi ding in alhengdoh in ahi.
Igitur Ioab intelligens bellum ex adverso, et post tergum contra se fieri, elegit viros fortissimos de universo Israel, et perrexit contra Syrum.
11 Chule aman sepai dang adalhah chengse chu asopipa Abishai lamkai nanoi a Ammon mite kisat pi ding in apan sah e.
Reliquam autem partem populi dedit sub manu Abisai fratris sui; et perrexerunt contra filios Ammon.
12 Joab in asopipa jah a chun, “Aramean mite chu kahin jolal le neihung kithopi ding chule nang in jong Ammon mite nanjolal le kahung kithopi ding nahi,” ati.
Dixitque: Si vicerit me Syrus, auxilio eris mihi: si autem superaverint te filii Ammon, ero tibi in præsidium.
13 Hat unlang hangsan tahin pang un e Pathen khopi ule emiteu va ding in gal isat diu ahi. Pakai in ama deilam in hinbol jeng tahen.
Confortare, et agamus viriliter pro populo nostro, et pro urbibus Dei nostri: Dominus autem quod in conspectu suo bonum est, faciet.
14 Joab le asepaiten Aramean mite àsat un anadel jam tauve.
Perrexit ergo Ioab, et populus qui cum eo erat, contra Syrum ad prælium: et fugavit eos.
15 Chule Ammon miten Aramean mite jam amu doh phat u chun Abishai a kon in anajam un akhopiuva ana kile tauve.
Porro filii Ammon videntes quod fugisset Syrus, ipsi quoque fugerunt Abisai fratrem eius, et ingressi sunt civitatem: reversusque est etiam Ioab in Ierusalem.
16 Aramean miten Israel te ajolel u ahetdoh phat uchun Euphrates luipang le avel dung a kon in Aramean sepaite akoukhom in amaho chu abon'un Hadadezer sepai jalamkai pa thunoi in ana um sah uvin ahi.
Videns autem Syrus quod cecidisset coram Israel, misit nuncios, et adduxit Syrum, qui erat trans fluvium: Sophach autem princeps militiæ Adarezer, erat dux eorum.
17 David in hitobng thilumchan ho ahet doh phat in jordan vadung vel dung a kon jousea Israel sepaite chu galsat din ana kou khom in Aramean mite toh ana kisat tauvin ahi.
Quod cum nunciatum esset David, congregavit universum Israel, et transivit Iordanem, irruitque in eos, et direxit ex adverso aciem, illis contra pugnantibus.
18 Chule Aramean mite chu Israel te a kon in anagal lel un, anajam kit tauvin ahi. Hichea chun David sepai ten Aramean sepai lamkai pipu Shobah pum in sepai kangtalai tol mi sang sagi le kenglam sepai mi sang somli jen ana that uvin ahi.
Fugit autem Syrus Israel: et interfecit David de Syris septem millia curruum, et quadraginta millia peditum, et Sophach exercitus principem.
19 Hadadezer thunoi a leng umhon jong Israelten gal ajo amudoh phat uvin, David angsung a akipelut uvin ama thunoi in aum tauve, chule Aramean miten aitih a jong Ammon mite akitho pi kit diu anom tapouve.
Videntes autem servi Adarezer se ab Israel esse superatos, transfugerunt ad David, et servierunt ei: noluitque ultra Syria auxilium præbere filiis Ammon.
