< Thupualakna 19 >
1 Hi teng zawkciang in van pan mi tampi aw ngingtak in, Halelujah; ngupna le minthanna, zatakna le vangletna te sia Topa i Pathian tung ah om hi:
Deretter høyrde eg liksom ei høg røyst av ein stor skare i himmelen, som sagde: «Halleluja! Frelsa og æra og magti tilhøyrer vår Gud!
2 Banghangziam cile Ama thukhenna te maan in thutang hi: banghangziam cile leitung buppi paktat na taw a siasak a lian pumpizuak nu sia thukhen zo hi, a khut sung ah Topa sal te i thisan man zong thukkik zo hi, ci ka za hi.
For sanne og rettferdige er hans domar; for han hev dømt den store skjøkja, ho som øydelagde jordi med sin hordom, og han hev kravt blodet av sine tenarar ut or hennar hand!»
3 Taciang amate in, Halelujah, ci kik uh hi, Taciang ama ki hal na meikhu sia a tawntung in kato hi. (aiōn )
Og dei sagde ein gong til: «Halleluja! Og røyken av henne stig upp i all æva.» (aiōn )
4 Upa kul le li le nganhing li te in kumpi tokhum tung ah a to Pathian mai ah kun in bia uh a, Amen; Halelujah, ci uh hi.
Og dei fire og tjuge eldste og dei fire livendi fall ned og tilbad Gud, som sat på kongsstolen, og sagde: «Amen! halleluja!»
5 Kumpi tokhum pan hong nging aw sia, Ama sal te le Ama a zakta a no a lian note theampo in i Pathian pok vun, ci hi.
Og det kom ei røyst ut frå kongsstolen og sagde: «Lova vår Gud, alle hans tenarar, og de som ottast honom, både små og store!»
6 Mihon tampi te aw sia tui tampi te aw le vanto kithing vadum bang tatak in ka za a, Halelujah: banghangziam cile Topa a thahat Pathian in uk hi, ci hi.
Og eg høyrde liksom ei røyst av ein stor skare, og som ein ljod av mange vatn, og som ein ljod av sterke toredunar, som sagde: «Halleluja! for Herren, Gud den allmegtige, hev vorte konge!
7 Eite angtang in lungdam tawng, taciang Ama upatna pia tawng: banghangziam cile Tuuno mopoai hun hong theng zo a, a zi zong kipua sa in kithoai zo hi.
Lat oss gleda og fagna oss og gjeva honom æra, for brudlaupet åt Lambet er kome, og bruri hans hev butt seg til!
8 Ama sia puan neamno, a thiang le a pak sil thei natu thu pia hi: tua puanneam pha sia mithiangtho te i thutang suana a hihi.
Og det er henne gjeve å klæda seg i reint og skinande fint linty; for det fine lintyet er dei rettferdige gjerningar av dei heilage.»
9 Tuuno mopoai sung ah nitak an ne tu in a kisam te thuphatoai te a hihi, ci in at in, hong ci hi. Hi thu sia Pathian i a son tatak thu a hihi, hong ci hi.
Og han segjer til meg: «Skriv: Sæle er dei som er bedne til brudlaups-nattverden åt Lambet!» Og han segjer til meg: «Dette er Guds sanne ord.»
10 Ama bia tu in a peang ah ka kun ciang in, ama in, hong bia heak in: keima zong na naseppui, sal ka hihi, Jesus i tetti panna a nei na suapui te i naseppui zong ka hi hu in: Pathian bia zaw in: banghangziam cile mailam thu pualakna thaa sia Jesus Christ tetti panna a hihi.
Og eg fall ned for føterne hans og vilde tilbeda honom, og han segjer til meg: «Sjå til du ikkje gjer det! eg er medtenar til deg og brørne dine, som hev Jesu vitnemål. Tilbed Gud! For Jesus vitnemål er anden med profetordet.»
11 Taciang van a ki hong ka mu a, en vun siphu kang; taciang siphu a to pa min sia Thuman le Thutak, kici a, thutang suana taw thukhen in ngalsim hi.
Og eg såg himmelen opna, og sjå: ein kvit hest; og den som sat på honom, heiter «Trufast og sannordig», og han dømer og strider med rettferd.
12 A mit te sia meikuang taw kibang a, a lutung ah kumpi lukhu tam mama nei hi; a at sa min nei napi ama simngawl kuama in a he bua hi.
Augo hans er som eldsloge, og på hovudet hans er det mange krunor; han hev eit namn skrive som ingen kjenner, utan han sjølv.
13 Thisan sung ah a kipap puan sil a: A min sia Pathian Kammal, kici hi.
Og han er klædd i ein klædnad, duppa i blod, og hans namn er kalla: «Guds ord».
14 Vantung ngalkap te in siphu kang te to in zui hi, amate zong puan neam pha, a thiang le a pak te sil uh hi.
Og herarne i himmelen fylgde honom på kvite hestar og klædde i kvitt og reint fint linty.
15 Minam theampo satna tu a kam sung pan in a hiam mama namsau pusuak a: thik ciangkhut taw uk tu hi: na theampo a hi thei Pathian i a lauhuai thin-ukna sapit sukna mun dum sia tuancil hi.
Og or munnen hans gjeng det ut eit kvast sverd til å slå heidningarne med, og han skal styra deim med jarnstav, og han trøder persa med den strenge vreide-vin frå Gud, den allmegtige.
16 Kumpi theampo i kumpi, le to theampo i to a kici a min sia a puan le a phei tung ah ki at hi.
Og han hev på sin klædnad og på si lend eit namn skrive: «Kongen yver kongar og herren yver herrar.»
17 Vantungmi khat sia ni sung ah a ding ka mu a; a ngingtak in au hi, vantung ah a leang vacim theampo, hongpai tavun a lian Pathian i nitak an neak poai sung ah hong ki kaikhawm tavun;
Og eg såg ein engel som stod i soli, og han ropa med høg røyst og sagde til alle fuglar som flyg under det høgste av himmelen: «Kom og sanka dykk til Guds store matmål:
18 Tabang in kumpi te sa, ngalkapmang te sa, a thahat te sa, siphu te le a to te i sa, sal le a suakta te, a no a lian ci ngawl in, mi theampo te i sa na ne tu uh hi, ci hi.
til å eta kjøt av kongar og kjøt av herhovdingar og kjøt av velduge og kjøt av hestar og kjøt av deim som sat på deim, og kjøt av alle, frie og trælar, små og store!»
19 Sapi le leitung kumpi te, a ngalkap te in siphu tung to pa le a ngalkap te do tu in a ki kaikhawm ka mu hi.
Og eg såg dyret og kongarne på jordi og herarne deira samankomne til å føra strid mot honom som sat på hesten, og mot hans her.
20 Sapi sia man thei uh hi, taciang sapi i ceptena zong nga a, a milim a bia te theam in sapi mai ah nalamdang a tatuam a lak leilot kamsang zong man thei uh hi. Hi te a ni in kan taw a kuang tawn tung meiliipi sung ah a nungta in khiasuk hi. (Limnē Pyr )
Og dyret vart gripe, og saman med det den falske profeten, han som for augo på det hadde gjort dei teikni han hadde dåra deim med som tok merket åt dyret og tilbad bilætet av det. Desse tvo vart kasta livande i eldsjøen som brenn med svåvel. (Limnē Pyr )
21 A dang a tanglai te sia siphu tung to pa kam sung pan a pusuak namsau taw thalup thuak uh hi; amate i sa sia vacim te in a khamteak in ne uh hi.
Og dei andre vart drepne med sverdet hans som sat på hesten, det som gjekk ut or munnen hans. Og alle fuglarne vart metta av kjøtet deira.