< Matthew 9 >
1 Jesus ngunkuang sung ah tum a, a langkhat dong kantan in, ama khuapi ah theng hi.
Jezus wsiadł więc do łodzi i odpłynął do swojego miasta, Kafarnaum.
2 Langngaw nat hang in lupna tung ah a lum cina khat, Jesus kung ah hong paipui uh hi: Jesus in amate upna a mu ciang in cina pa kung ah, Ka tapa awng, thinnuam in om in; na mawna ki maisak zo hi, ci hi.
Tam kilku mężczyzn przyniosło do Niego na noszach sparaliżowanego. Widząc ich wiarę, Jezus rzekł do chorego: —Bądź dobrej myśli, synu. Odpuszczam ci grzechy!
3 Tasiaciang thukhamhil te pawlkhat in, hi sia pa in Pathian thusimngawl hi, ci in a thinsung uh pan ci uh hi.
„To jawne bluźnierstwo!”—z oburzeniem pomyślało sobie kilku przywódców religijnych.
4 Tabang in a ngaisut uh Jesus in he a, Banghang in thupha ngawl na thinsung uh pan ngaisun nu ziam?
Jezus, znając ich myśli, zapytał: —Dlaczego was to oburza?
5 Na mawna hong ki maisak zo hi; a hibale, tho in a, lampai in, ci koisia ol zaw ziam?
Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy: „Wstań i chodź!”?
6 Mihing Tapa in leitung ah mawmaisak theina vangletna nei hi, ci na heak thei natu uh in, cina pa kung ah, tho in a, na luppha la in, na inn ah cia in, ci hi.
Udowodnię wam, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy. I zwrócił się do sparaliżowanego: —Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
7 Taciang ama zong tho in, a inn ah cia hi.
A chory wstał i odszedł do domu.
8 Tua thu mipi te in a mu uh ciang in, lamdangsa tek in, hibang in mihing te tung ah vangletna a pia Pathian poktek uh hi.
Po zebranych przeszedł dreszcz lęku. I wielbili Boga za to, że dał taką moc człowiekowi!
9 Jesus tua mun teng kantan in pai a, Matthew a kici pa khat shia piakna zum sung ah ato mu a: Hong zui tan, ci hi. Taciang ding vangiat in Jesus nungzui hi.
Odchodząc stamtąd, Jezus zobaczył niejakiego Mateusza, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował. —Chodź ze Mną—zwrócił się do niego. A on natychmiast wstał i poszedł z Jezusem.
10 Tua zawkciang in, Jesus anne tu in a to ciang, siadong te le mawnei te zong hongpai in nungzui te taw tokhawm tek uh hi.
Później, gdy Jezus i Jego uczniowie byli u niego w domu, zebrało się wokół stołu wielu nieuczciwych poborców podatkowych i innych ludzi, uważanych za grzeszników.
11 Pharesee te in a mu ciang in a nungzui te kung ah, na syapa uh banghang in hibang mite taw anne ziam? ci uh hi.
Widząc to, faryzeusze mówili do uczniów: —Dlaczego wasz nauczyciel zadaje się z takimi ludźmi?
12 Ahihang Jesus in a zakciang in amate tung ah, A cidam te in syavuan kisam ngawl hi, cina te bekma in kisam hi.
Jezus usłyszał to i odpowiedział: —To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi!
13 Ahihang pai tavun a, biakpiakna sang in hesuakna dei zaw khi hi, ci thu a khiakna sin tavun: banghangziam cile mipha te sam tu in kong pai bua hi, mawnei te ki sikkik natu kong pai hi, ci hi.
Idźcie i zastanówcie się nad słowami Pisma: „Pragnę waszej miłości, a nie ofiar”. Nie przyszedłem wzywać do opamiętania się tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
14 Tua zawkciang, John nungzui te a kung ah hongpai a, koma le Pharesee te antang tawntung khu hi, banghang na nungzui te antang ngawl ziam? ci hi.
Pewnego razu przyszli do Jezusa uczniowie Jana Chrzciciela i zapytali Go: —My i faryzeusze, stosując się do religijnych zaleceń, często powstrzymujemy się od posiłków. Dlaczego Twoi uczniowie tego nie czynią?
15 Jesus in, Bangbang in zinei pa omlaitak in a lawmte antang tu ziam? ahihang zinei pa sia amate kung pan in mundang ah a ki paipui zawkciang amate antang pheang tu hi.
—Przecież goście na weselu, będąc z panem młodym, nie mogą się smucić!—odrzekł Jezus. —Ale nadejdzie czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć.
16 Kuama in puan luisa khat a thak taw phaw thua ngei ngawl hi, banghangziam cile, tua a phaw thua na puanthak in puan lui sia kaikin tu a, ekkeak seseam tu hi.
Nikt nie używa nowego materiału do łatania starego ubrania, bo nowa łata się kurczy i jeszcze bardziej rozdziera ubranie.
17 Tasia bangma in savun um lui sung ah kuama in sapittui thak thun ngei ngawl hi: a thun le savun um tamtham tu a, sapittui buasiat in, savun um zong laltham tu hi: ahihang sapittui thak sia savun um thak sung ah a thun le, a ni ma pha khawm tu hi, ci hi.
Nie wlewa się też świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły. Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków. W ten sposób i jedno, i drugie się zachowuje.
18 Tua thu a son laitak in, Ulian khat Jesus kung ah hongpai in bia a, ka tanu tulian ma in thi hi: ahihang hongpai in atung ah na khut suan in, ama nungtakik tu hi, ci hi.
Gdy jeszcze o tym mówił, podszedł do Niego przełożony miejscowej synagogi. Pokłonił się i powiedział: —Przed chwilą zmarła moja córeczka. Ale jeśli przyjdziesz i dotkniesz jej, ożyje.
19 Jesus ding in ama zui a, nungzui te in zong zui uh hi.
Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za przełożonym.
20 Tasiaciang, kum sawm le kum ni sung thisuak natna a nei numei khat a nungsang pan hongpai in, Jesus puan mong tham hi:
Tymczasem pewna kobieta, od dwunastu lat cierpiąca na krwotok, podeszła do Niego od tyłu i dotknęła Jego ubrania.
21 A puanmong beak ka tham zong, dam tu khi hi, ci a thinsung pan ngaisun hi.
Pomyślała bowiem: „Jeśli tylko dotknę Jego płaszcza, zostanę uzdrowiona”.
22 Jesus in le-et kik in, numei nu a mu ciang, Ka tanu awng, na thin nuamsak in; na upna in hong damsak zo hi, ci hi. Tua hun lian pan in numei nu dam hi.
Jezus odwrócił się, dostrzegł ją i rzekł: —Bądź dobrej myśli, córko! Uwierzyłaś, więc zostałaś uzdrowiona! I w tej samej chwili kobieta odzyskała zdrowie.
23 Tua zawkciang Jesus ulianpa inn sung a tum laitak in, tumnging tum te le mihing te ngamlum litlut in om khawm tek a mu ciang,
Gdy przybył do domu przełożonego synagogi, zobaczył żałobników i lamentujący tłum.
24 Amate kung ah, Hong pial tavun: banghangziam cile hi numeino sia thi ngawl hi, mu hi, ci hi. Tasiaciang amate in nuisan uh hi.
—Odejdźcie stąd—powiedział. —Dziewczynka nie umarła, tylko śpi. Ale oni śmiali się z Niego.
25 Mihonte a pusua zawkciang, a sung ah tum a, a kut pan len hi, taciang numeino hong tho hi.
W końcu jednak wyproszono tłum. Jezus wszedł do środka, wziął dziewczynkę za rękę, a ona natychmiast wstała!
26 Hi thu tua ngam sung bup ah thang hi.
Wieść o tym obiegła całą okolicę.
27 Jesus tua mun pan a pai ciang, mittaw ni te in zui in au kawm a, nang David tapa, hong hesuak kapo in, ci hi.
Jezus właśnie stamtąd odchodził, gdy zjawili się dwaj niewidomi, którzy wołali za Nim: —Potomku króla Dawida, zmiłuj się nad nami!
28 Jesus inn sung ah atum ciang in, mittaw te a kung ah hongpai a: Jesus in, Hi thu seam thei tu in nong um uh ziam? ci hi. Amate in hong um khu hi Topa awng, ci hi.
Szli tak za Nim aż do domu, gdzie się zatrzymał. Wtedy podeszli bliżej, a On ich zapytał: —Wierzycie, że mogę to zrobić? —Tak, Panie!—odpowiedzieli.
29 Tasiaciang, Jesus in amate mit thamsak in, Na upna uh bangin piang tahen, ci hi
—Niech będzie tak, jak wierzycie—powiedział Jezus i dotknął ich oczu.
30 Tasiaciang in amate mit ki hong kik a, Kuama na hesak heak vun, ci in Jesus in nasiatak in vaitha hi.
I nagle przejrzeli! Wówczas On surowo im nakazał: —Nikomu o tym nie mówcie.
31 Ahihang amate pai in, Jesus thu sia tua ngamsung theampo ah kizelsak hi.
Ale oni odeszli i zaraz wszędzie o tym opowiedzieli.
32 Amate a pusua uh ciang, doaivei hang in a pau thei ngawl khat a kung ah hong paipui uh hi.
W tym właśnie czasie przyprowadzono do Jezusa kolejnego człowieka—niemowę zniewolonego przez demona.
33 Tua doai a hawlkhiat zawkciang, a pau thei ngawl pa sia hong pau in: mipi te in lamdangsa mama uh a, Israel mite sung ah hibang i mu ngei balai hi, ci tek uh hi.
Po wypędzeniu demona, człowiek ten zaczął mówić. A tłumy nie mogły wyjść z podziwu: —Coś takiego nigdy się nie zdarzyło w całym Izraelu!
34 Ahihang Pharisee te in, doai kungpu vang taw in doai te nawt hi, ci uh hi.
—Wypędza demony, bo władca demonów Mu w tym pomaga—twierdzili natomiast faryzeusze.
35 Jesus sia khuapi le khuano te ah vak kawkoai in, amate synagogue sung ah kumpingam lungdamna thu son kawm in, natna namcin a thuak te damsak siat hi.
A Jezus odwiedzał wszystkie okoliczne miasta i wioski. Nauczał w synagogach, głosił dobrą nowinę o królestwie i uzdrawiał z każdej choroby i słabości.
36 Mihon te amu ciang in, amate tung hesuakna thin nei hi, banghangziam cile amate sia toi mama uh a, a cing tu om ngawl a peakkeak tuu taw kibang sa hi.
Gdy patrzył na otaczające Go tłumy, ogarniała Go litość. Ludzie byli bowiem udręczeni i zagubieni jak owce bez pasterza.
37 Tua zawkciang, a nungzui te kung ah, Anlak tu tam mama napi, naseam te tawm hi;
—Żniwo jest wielkie—mówił uczniom—a tak mało pracujących!
38 Tua ahikom anneipa tung ah, anla tu naseam mi tam mama hong sawl natu, thu na ngen vun, ci hi.
Proście więc gospodarza, aby posłał więcej pracowników na żniwa.