Matthew 20
1 Vantung kumpingam sia, ama sapit huan sung ah naseam tu te sam tu in zingtung a vak innteakpa taw kibang hi.
Jezus kontynuował: —Królestwo niebieskie podobne jest do właściciela winnicy, który o świcie wyszedł z domu, by zatrudnić ludzi do pracy.
2 Nikhat thaman dangkasan pheak khat piak tu in naseam tute taw a thukim zawkciang, amate sia sapit huan ah sawl hi.
Uzgodnił z nimi dniówkę i wysłał na pole.
3 Zingsang nai kua ciang hong pusuak a, ngual sumbuk ah a ding thathong mu hi,
Gdy wyszedł o dziewiątej, zobaczył na rynku innych ludzi bez pracy.
4 Amate kung ah, note zong sapit huan ah pai tavun a, a kiphu bang in hong pia tu khi hi, a ci ciang, amate zong pai hi.
„Idźcie pracować w mojej winnicy”, powiedział. „Uczciwie wam zapłacę”.
5 Ama sia nai sawmleni le nitaksang nai thum ciang in vakkik a, a dang te zong sawl leleau hi.
Poszli więc pracować. Właściciel zrobił to samo około dwunastej i trzeciej po południu.
6 'Nitaksang nai nga kimpawl in paikik leleau a, bangma seam ngawl in a ding thathong te mu hi, taciang, banghang in na seam ngawl in sun khuateak ziaksung ah ding nu ziam? ci hi.
Gdy wychodził około piątej, spotkał kolejnych ludzi i zapytał: „Czemu staliście tu bezczynnie cały dzień?”.
7 Amate in ko kuama in hong cial ngawl hi, ci uh hi. Ama in, no zong ka sapit huan ah thalaw vun a; a kilawm za nga tu nu hi, ci hi.
„Ponieważ nikt nas nie zatrudnił”—odpowiedzieli. „No to idźcie szybko do mojej winnicy!”.
8 Nitakciang in sapit huanneipa in sumkeampa kung ah, a khakbel pan a masabel dong a seam te theampo sam siat in a, a thaman pia in, ci hi.
Wieczorem właściciel powiedział zarządcy: „Zwołaj pracowników i wypłać im należność—zaczynając od tych ostatnich, a kończąc na pierwszych”.
9 Nitaksang nai nga pan nasep kipan te hongpai ciang, ngun dangka piakhat tek nga uh hi.
Podeszli więc ci, którzy przyszli o piątej, i dostali całą dniówkę.
10 Amasabel te hongpai ciang in, a tamzaw nga tu in ngaisun hi kale; ngun dangka piakhat tek ma nga uh hi.
Gdy przyszła kolej na pierwszych zatrudnionych, spodziewali się, że dostaną więcej. Ale oni również otrzymali dniówkę.
11 Amate in thaman a nga uh ciang in, innteakpa phunsan uh a,
Wzięli pieniądze, ale robili właścicielowi wymówki:
12 Hi a khakbel a seam te sia nai khat sung bek seam napi, vanngit pua in, nisaham thuak ko te taw a kikim in hong vawt ni hi, ci uh hi.
„Jak to? Ci ostatni pracowali tylko godzinę, a dałeś im tyle samo co nam, którzy przez cały dzień ciężko pracowaliśmy w upale!”.
13 Hi kamale, ama in amate sung pan khat tung ah hibang in zo kik hi, lawm awng, na tung ah khialna vawt ngawl khi hi: ngun dangka piakhat piak tu in i thukim sa hi ngawl ziam?
„Przyjacielu, przecież cię nie skrzywdziłem”—zwrócił się do jednego z nich właściciel. „Czy nie umówiliśmy się na dniówkę?
14 Na thaman la in a, cia in: a khakbel te zong nangma kong piak za pia tu khi hi.
Weź swoje pieniądze i wracaj do domu! Chcę temu ostatniemu pracownikowi dać tyle samo, co tobie.
15 Keima neisa sia ka ukbang zeak thei natu ngeina om ngawl ziam? Keima phatna hang in banghang hong mu khial ni ziam?
Czy nie mam prawa wydawać swoich pieniędzy tak, jak chcę? Nie podoba ci się, że jestem dobry?”.
16 Tua ahikom a khakbel te sia masabel tu a, a masabel te sia nungkhakbel tu hi: banghangziam cile sapna nga tam hi ka le, a ki teal tawm hi, ci hi.
W przyszłym świecie będzie podobnie. Wielu ludzi, obecnie uznawanych za wielkich, przestanie się liczyć, a inni, teraz uznawani za najmniejszych, będą wielkimi.
17 Jesus Jerusalem a pai ciang in, a nungzui sawmleni te a tuam in sam a,
W drodze do Jerozolimy Jezus wziął na bok Dwunastu i powiedział im:
18 En vun! Jerusalem ah i pai hi; mihing Tapa sia thiampi lian te le thukhamhil te kung ah ki zuak tu a, that tu in thukhen tu uh hi.
—Gdy znajdziemy się w Jerozolimie, Ja, Syn Człowieczy, zostanę schwytany i postawiony przed najwyższymi kapłanami i przywódcami religijnymi, którzy skażą Mnie na śmierć i wydadzą w ręce Rzymian, aby Mnie zabili.
19 Mihing Tapa sia selno tu, sat tu le thinglamte tung ah khai tu in Gentile te kung ah ap tu a, nithum ni ciang in thokik tu hi, ci hi.
Będą śmiać się ze Mnie i pluć na Mnie; ubiczują Mnie i zabiją. Lecz po trzech dniach powrócę do życia.
20 Zebedee zi sia Jesus kung ah a tate ni taw hongpai in bia a, a dei thu khat ngen hi.
Wtedy podeszła do Jezusa żona Zebedeusza z synami (Jakubem i Janem). Pokłoniła się i powiedziała, że ma do Niego pewną prośbę.
21 Jesus in, Bang dei ni ziam? ci in dong hi. Ama in, na kumpingam sung ah hi ka tapa te ni sia na ziatsang ah khat, na veisang ah a dang khat tosak in, ci hi.
—Jaka to prośba?—zapytał. —Pozwól, by moi synowie zasiedli w Twoim królestwie tuż obok Ciebie—po prawej i lewej stronie.
22 Ahihang Jesus in, Bang thu hong ngen nu ziam ci na he bua uh hi. Ka dawn tu hai dawn zo tu nu ziam, ka thuak tu baptisma thuak zo tu nu ziam? ci in zo kik hi. Amate in zo tu khu hi, ci uh hi.
—Nie wiecie, o co prosicie!—odrzekł Jezus. —Czy jesteście gotowi wypić mój „kielich cierpienia”? —Tak—odpowiedzieli bracia.
23 Jesus in, Ka dawn tu hai sia dawn takpi tu nu hi, ka thuak tu baptisma zong thuak takpi tu nu hi: ahihang ka ziatsang le ka veisang ah a to tu sia Kei i piak tu hi ngawl a, Ka Pa in a ngealkholsa te pia tu hi, ci hi.
—Rzeczywiście, wypijecie ten kielich—kontynuował Jezus—ale nie mam prawa posadzić was na tronie obok siebie. Te miejsca są już rozdzielone przez mojego Ojca.
24 Hi thu a dang sawm te in a zak uh ciang, tuate u nau tung ah thin-uk mama uh hi.
Gdy pozostałych dziesięciu uczniów dowiedziało się o tej prośbie, oburzyli się na braci.
25 Ahihang Jesus in amate a kung ah sam a, Na heaksa uh bangma in Gentile kumpi te in a mihing te sia zawthawk thu taw uk a, ulian te in thuneina taw uk uh hi.
Wtedy Jezus zawołał wszystkich do siebie i powiedział: —Jak wiecie, wielcy tego świata nadużywają swojej władzy nad ludźmi.
26 Ahizong note sung ah tabang hisak heak vun: note sung ah khatpo a lian nuam le, note i naseam hi tahen,
Lecz wśród was powinno być inaczej. Jeśli ktoś z was chce być wielki, powinien stać się sługą.
27 Note sung ah khatpo in a lu bel a hi nuam le, note i sila hi tahen.
A kto chce być największy ze wszystkich, musi stać się niewolnikiem wszystkich.
28 Mihing Tapa sia ngual a sawl tu in hongpai ngawl hi, ngual atu seam tu in le mi tampi tatkhiat natu a nuntakna pia tu in hongpai hi, ci hi.
Przecież nawet Ja, Syn Człowieczy, nie przyszedłem po to, aby Mi służono, lecz aby służyć innym i złożyć własne życie jako okup za wielu ludzi.
29 Amate Jericho pan in a pusua uh ciang, mihon tampi in zui uh hi.
Gdy wychodzili z Jerycha, za Jezusem ciągnął wielki tłum.
30 En vun, mittaw ni te lamhui ah to in, Jesus in hong kantan hi, ci a zak uh ciang, maw Topa, nang David Tapa, hong hesuak po tan, ci in au uh hi.
A przy drodze siedzieli dwaj niewidomi. Gdy usłyszeli, że zbliża się Jezus, zaczęli wołać: —Potomku króla Dawida, zmiłuj się nad nami!
31 Mihonpi te in a om khipkhep natu in tei uh hi: ahihang amate au seseam uh a, nang David Tapa, hong hesuak po tan, ci uh hi.
—Cicho bądźcie!—krzyczeli na nich ludzie. Oni jednak tym głośniej wołali: —Pomóż nam, Panie, potomku Dawida!
32 Jesus ding in amate sam a, Bang kong vawtsak tu uk nu ziam? ci hi.
Jezus zatrzymał się, zawołał ich i zapytał: —Co mogę dla was zrobić?
33 Amate in, Topa awng, ka mit uh hong in khua hong musak tan, ci uh hi.
—Panie, chcemy odzyskać wzrok!—prosili.
34 Jesus in amate tung ah hesuakna nei a, a mit te uh a thamsak ciang in thakhatthu in khuamu uh a, amate in a nung zui hi.
Ogarnięty współczuciem, Jezus dotknął ich oczu. Natychmiast odzyskali wzrok i poszli z Nim.
