James 1
1 Pathian le Topa Jesus Christ i naseam keima James in mun tatuam ah a ki thethang minam sawm le ni te nukset in kong paupui hi.
Ja, Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawiam wierzących, którzy pochodzą z dwunastu pokoleń Izraela, i są rozproszeni po całym świecie.
2 Ka suapui te awng, ze-etna a tatuam na thuak uh ciang in, lungdamna bebek hi, ci ngaisun tavun;
Moi przyjaciele, cieszcie się, gdy spotykają was rozmaite trudności!
3 Na upna uh ze-etna in thuakzawkna hong piangsak hi.
Każda próba waszej wiary sprawia bowiem, że stajecie się bardziej wytrwali.
4 Ahihang note kisapna bangma nei ngawl in, na picin thei natu uh thuakzawkna in a picing nasep hong seam tahen.
Gdy zaś wasza wytrwałość będzie w pełni ukształtowana, wy sami będziecie dojrzali, w pełni rozwinięci i pozbawieni wszelkich wad.
5 Note sung pan khatpo in ciimna a kisam le, zawnsak vawt ngawl in; mi theampo tung ah ngotak in a pia Pathian tung ah ngen tahen.
Jeżeli zaś ktoś z was potrzebuje w życiu mądrości, niech poprosi o nią Boga, który chętnie udziela jej wszystkim ludziom.
6 Ahihang uplakna nei ngawl in upna taw ngen tahen. Banghangziam cile uplakna a nei te sia tuipi sung ah hui i mut tuihual taw kibang hi.
Prosząc, niech jednak wierzy, że ją otrzyma, i niech nie wątpi w to. Wątpiący człowiek podobny jest bowiem do morskiej fali, miotanej wiatrem w różne strony.
7 Banghangziam cile tua pa in Topa tung pan in na khatpo nga tu khi hi, ci ngaisun heak tahen.
Nie powinien on oczekiwać, że cokolwiek otrzyma od Pana,
8 Thinka nei mihing te sia a pai na theampo ah kho ngei ngawl hi.
jest bowiem wewnętrznie rozdarty, a jego postawa jest chwiejna.
9 Dinmun niam napi lapsangna a nga ahile, lungdam tahen:
Wierzący, który jest biedny, może być z tego dumny. Biedni cieszą się bowiem szczególną przychylnością Boga.
10 Ahihang mihau pa sia khiaksuk na a thuak le, lungdam tahen: banghangziam cile ama sia lopa pak pul bang in bo kik tu hi.
Bogaty niech natomiast pamięta, że przed Bogiem jego majątek nie ma żadnej wartości i że jego ziemski blask niebawem przeminie—podobnie jak piękno kwiatu, który szybko więdnie.
11 Banghangziam cile, ni sia a sa mama in a sua ciang in lopa sia hul a, a pak pul hi, taciang a hoina zong bo hi: tasia bangma in mihau pa zong ama pai na mun lampi theampo ah hul in bo tu hi.
Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem—szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.
12 Ze-etna a thuak zo pa sia mihing thuphatoai a hihi: banghangziam cile ama sia ze-etna a thuak zawkciang in, nuntakna kham lukhu nga tu hi, tasia sia Topa in Ama a it te kamciam a piaksa a hihi.
Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.
13 Kuama in zong ze-etna a thuak uh ciang in Pathian in hong ze-et hi, ci heak tahen: banghangziam cile Pathian sia siatna taw hong ze-et thei ngawl bangma in, Ama in zong kuama ze-et ngawl hi:
Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.
14 Ahihang ama cilesa deina in kai vawk a, a zolbawl ciang in ze-etna thuak hi.
Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.
15 Taciang cilesa deina in naupai a, mawna hong piang hi: taciang mawna a khanthin ciang in, thina hong piang hi.
Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś—do śmierci.
16 Ka it suapui te awng, ngaisun khial heak vun.
Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.
17 Letsong pha le a picing te theampo sia khuavak te i Pa kung pan in hongpai hi a, tunglam pan hongpai a hihi, Ama tung ah kikhealna om ngawl a, kikheal na lim beak zong om ngawl hi.
Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba—od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. On nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.
18 Bitphua theampo sung pan in eite sia anpal masabel te i hi thei natu in thuman kammal zang a, Ama deina bang in eite hong piangsak hi.
To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.
19 Tua ahikom, ka it suapui te awng, kuama po sia thu ngai na lam ah zuanngang tahen a, pau tu le thin-uk natu lam ah zuanhai tahen:
Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.
20 Banghangziam cile mihing thin-ukna in Pathian i thutang suana nasep seam thei ngawl hi.
Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.
21 Tua ahikom a niin le hazatna a valkai te nusia vun a, a ki suan Pathian kammal, na thaa uh a ngum thei sia thinneam na taw sang tavun.
Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.
22 Ahihang noma le noma ki theam a, Pathian thu sia a zabek te hi ngawl in, a seam te hi tavun.
Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.
23 Banghangziam cile Pathian thu sia a zak bek za a, a seam ngawl te sia, limlang sung ah ama hi babang a maitang a en pa taw kibang hi:
Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.
24 Banghangziam cile ama le ama ki en a, taciang mundang ah a pai kik ciang in ama sia bangbang mihing khi ziam, ci mangil kik pai hi.
Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.
25 Ahihang a kuama po in suatakna thukham picing sia en a, tua sung ah a om suak peuma, thu ngai napi a mangil kik lel hi ngawl in, a seam le, tua pa sia a sepna sung ah thuphatoai a hihi.
Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go, nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał. Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.
26 Note sung ah mi khatpo sia biakna lam hanciam mama bang hi napi, a lei a keam bale, ama thinsung a theam a hihi, hisia pa biakna sia a luithathong a hihi.
Jeśli ktoś uważa się za pobożnego człowieka, a nie panuje nad swoim językiem, to oszukuje siebie samego, a jego pobożność jest bezużyteczna.
27 Pathian le Pa mai ah a thiangtho le a niin ngawl biakna i ci sia in, pa nei ngawl te le meingong haksatna thuak te ve a, hi leitung i niin bang ngawl in ama le ama ki kepthiamna a hihi.
Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.
