< Saam 107 >

1 Bawipa taw a leek a dawngawh a venawh zeelnaak awi kqawn lah uh; a lungnaak awm kumqui dy cak hy.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Bawipa a hul thlangkhqi ing ve ve kqawn seh – qaal a kut khuiawh kawng a hul thlangkhqi,
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 qampum awhkawng a cunboem thlangkhqi, khawlaw khawtlak, a sip a hawt awhkaw thlangkhqi boeih ing kqawn seh.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Thlang vang taw khawkpawng qamkoh awh pla unawh, ami awmnaak hly kawi awm am hu uhy.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Phoen cawi tui ngaih unawh zai doek doek hqoeng uhy.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 Cemyihna ami khuikha awh Bawipa venawh kqang uhy, anih ing cekkhqi ce ami khuikhanaak awhkawng hul khqi hy.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 Anih ing cekkhqi awmnaak hly kawi khawk bau lam dyng awh ce hqui a sawi phat hy.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 A lungnaak amak dyt thai ing thlangkhqi ham kawpoek kyi a ik-oeih sainaak awh cekkhqi ing Bawipa venawh zeelnaak awi kqawn u seh,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 kawtih tui ak ngaih ce tui ngaih sit sak nawh phoen ak cawi ce ik-oeih leek buh ing phoen phyi sak hy.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Thlang vang taw thannaak a hyp tit khuiawh ngawi unawh, kenqui qui ing thawng tla uhy,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 Ikawtih cekkhqi ing Khawsak awikhqi ce hilh unawh Sawsang soeih ak awi ynaak ce ikaw na am hu uhy.
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 Cedawngawh cekkhqi ce bik tlo bi sak khqi hy; bah hlai uhy, ak leng hly kawi u am awm hy.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 Kyinaak ami huhnaak khui awhkawng Bawipa venawh khy uhy, cawh anih ing khuikhnaak khui awhkawng cekkhqi ce hul khqi hy.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 Cekkhqi ce than a hypnaak awhkawng sawi law nawh kenquikhqi ce hlam pehy.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 A lungnaak amak dyt thai ing thlangkhqi ham kawpoek kyi ik-oeih a sainaak awh cekkhqi ing Bawipa venawh zeelnaak awi kqawn u seh,
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 kawtih anih ing qawhum chawh ce hqe nawh a kalhnaak thiboeng awm ek pe sak hy.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 A mimah ang hqohqitnaak awh a vang taw qaw unawh, awm tloei tlawhnaak awh khuikha boeih uhy.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Buh a an boeih tyih unawh thihnaak chawmkeng benna thoeih uhy.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Kyinaak ami huh awh Bawipa venawh kqang unawh khuikhanaak khui awhkawng cekkhqi ce hul khqi hy.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Ak awi ce tyi nawh cekkhqi ce qoei sak hy; phyi ak khui awhkawng cekkhqi ce hul hy.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 A lungnaak amak dyt thai ing thlangkhqi ham ik-oeih leek a sai a dawngawh Bawipa venawh zeelnaak awi kqawn u seh.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 Zeelnaak ik-oeih ce nawn u seitaw zeelnaak laakhqi ing a ik-oeih sainaak ce kqawn u seh.
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Ak changkhqi taw tuicun awh lawng ing cet uhy; tuibau awh ik-oeih ak zawikhqi na awm uhy.
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 Cekkhqi ing Bawipa a sai ik-oeih, tuihdung khuiawh ak sai ik-oeihkhqi ce hu uhy.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Ikawtih awi kqawn nawh khaw hli sak hy, ce ing tuinu ak sang na thawh sak hy.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Khawnghi dyna hang tho nawh tuihdung khuina nung tla tlaih hy; kqih a awm aih a dawngawh a qaal leeknaak ce sauh pung hy.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Zukquikhqi amyihna a kenghal na cet unawh; a cyihnaak a dytnaak awh plal pahoei hy.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Kyinaak ami huh awhtaw Bawipa venawh kqang unawh, khuikhanaak khui awhkawng cekkhqi ce hqui a sawi khqi hy.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Khawhli ce zilh na sit sak nawh; tuicunli awhkaw tuinu ce dym sap uhy.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 A ming dym sap awh zeel uhy, cawh ang cainaak tuikeng na cekkhqi ce sawi khqi hy.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 A lungnaak amak dyt thai ing cekkhqi ce, thlangkhqi hamna kawpoek kyi ik-oeih a saikhqi awh Bawipa a venawh zeelnaak awi kqawn u seh.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Thlang kqeng a cunnaak awh anih ce zoeksang unawh taw a hqamcakhqi amim cunnaak awh kyihcah lah uh.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Anih ing longkhqi ce qamkoh na coeng sak nawh, lawngca awhkawng ce cengdek na coeng sak hy.
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 Ce hun awh ak awm thlangkhqi a seetnaak awh, lunglai ak leek soeih ce sihtui cidek na coeng sak hy.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Qamkoh ce tui ing be sak hamna ak koh hun awhkawng tui thoeng sak bai hy;
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 cawh phoen ak cawikhqi ce awm sak khqi nawh, cekkhqi ami awmnaak hly khaw ce syn uhy.
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 Lokhqi toen unawh misur thingkhqi ling uhy, ak thaihkhqi qah pehy;
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 cekkhqi ce zoseennaak pe nawh, pung a tai uhy, ak khqinkhqi awm am zawitlak pe sak hy.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Cekcoengawh taw huhsitnaak, khuikhanaak ingkaw kawseetnaak awh thlangmi ce zawi hqui voe voe unawh, ak kaidyt na awm bai uhy;
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 thlakbaukhqik khan awh khawsi ak qawnkung ing cekkhqi ce khawkpawng lam ama awmnaak awh pla sak khqi hy.
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 Cehlai anih ing khawdeng thlangkhqi ce hak zoeksang nawh tukkqeng amyihna a ipkhui cakawkhqi ce kqeng sak hy.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 Thlakdyng ingtaw hu nawh zeel hlai hy, thlakchekhqi ingtaw amim kha mym khoep uhy.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 U awm ak cyi ingtaw, ve ik-oeihkhqi ce poek seitaw Bawipa a lungnaak bau soeih ve poek seh.
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!

< Saam 107 >