< Marka 7 >

1 Farasikhqi ingkaw Jerusalem awhkawng ak law caqeekung thlang pynoet ce Jesu a venawh cun uhy,
Και συνάγονται προς αυτόν οι Φαρισαίοι και τινές των γραμματέων, ελθόντες από Ιεροσολύμων·
2 Cawh a hubatkhqi ing kut silh kaana buh ami ai ce hu uhy.
και ιδόντες τινάς των μαθητών αυτού τρώγοντας άρτους με χείρας μεμολυσμένας, τουτέστιν ανίπτους, εμέμφθησαν αυτούς·
3 (Farasikhqi ingkaw Judahkhqi boeih ingtaw a mimah a phung amyihna kut a mami silh awhtaw buh am ai uhy. A hqamcakhqi ak awi ce tu khak uhy.
διότι οι Φαρισαίοι και πάντες οι Ιουδαίοι, εάν δεν νίψωσι μέχρι του αγκώνος τας χείρας, δεν τρώγουσι, κρατούντες την παράδοσιν των πρεσβυτέρων·
4 Ik-oeih ami zawihnaak hun awhkaw ik-oeihkhqi ce a mami silh ma awhtaw am ai uhy. Ak chang awi a mik pawm khawzah awm nawh boet silh khqi, um am silh khqi ingkaw qawhum silh khqi awm sai uhy.)
και επιστρέψαντες από της αγοράς, εάν δεν νιφθώσι, δεν τρώγουσιν· είναι και άλλα πολλά, τα οποία παρέλαβον να φυλάττωσι, πλύματα ποτηρίων και ξεστών και σκευών χαλκίνων και κλινών·
5 Cedawngawh Farasikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing doet uhy, “Kawtih na hubatkhqi ing a hqamcakhqi ak awi hquut kaana, kut 'myn' na buh ami ai uh?” tina uhy.
έπειτα ερωτώσιν αυτόν οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς· Διατί οι μαθηταί σου δεν περιπατούσι κατά την παράδοσιν των πρεσβυτέρων, αλλά με χείρας ανίπτους τρώγουσι τον άρτον;
6 Jesu ing, “Isaiah ing nangmih qaai kqawnkhqi akawng anak kqawn ce thym zawk hy ve: 'Ve ak thlangkhqi ing a mim kha ingtaw ni zoeksang hlai uhy, amik kawlung ing ni lak hla uhy.
Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού.
7 Phu amak tana ni bawk unawh; ami cawng pyinaak awm thlanghqing a cawng pyinaak mailai na awm hy,' tinawh anak kqawn ce.
Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων.
8 Khawsa awipeekkhqi ce qoek unawh thlanghqing ak awipekkhqi ce ak cak na tu lat uhyk ti,” tinak khqi hy.
Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε.
9 Cekcoengawh a mingmih a venawh: Na mimah ak awipekkhqi nami sainaak thai ham Khawsak awipeek qoek unawh khaw sim khoem uhyk ti!
Και έλεγε προς αυτούς· Καλώς αθετείτε την εντολήν του Θεού, διά να φυλάττητε την παράδοσίν σας.
10 Mosi ing, 'Na nu ingkaw na pa zoeksang lah, u awm a nu am awh a pa ham seet ak phoei sih taw thih sak aham awm hy; tinawh anak kqawn hy.
Διότι ο Μωϋσής είπε· Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου. καί· Ο κακολογών πατέρα ή μητέρα εξάπαντος να θανατόνηται·
11 Cehlai nangmih ingtaw, u ingawm a nu venawh am awhtaw a pa venawh; 'Kai a ven awhkawng ikawmyih bawmnaak awm na huh cetaw Korban ni' (cece 'Khawsa venawh pek,' tinaak ni), tina uhy,
σεις όμως λέγετε· Εάν άνθρωπος είπη προς τον πατέρα ή προς την μητέρα, Κορβάν, τουτέστι δώρον, είναι ό, τι ήθελες ωφεληθή εξ εμού, αρκεί,
12 a nu aham am awhtaw a pa ham bi am bi sak qoe uhyk ti.
και δεν αφίνετε πλέον αυτόν να κάμη ουδέν εις τον πατέρα αυτού ή εις την μητέρα αυτού,
13 Cemyihna na mimah ak awipek ing Khawsa ak awi ce hqe uhyk ti. Vemih ik-oeih ak chang khawzah sai uhyk ti,” tinak khqi hy.
ακυρούντες τον λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας, την οποίαν παρεδώκατε· και κάμνετε παρόμοια τοιαύτα πολλά.
14 Jesu ing thlang kqeng ce a venna khy nawh a mingmih a venawh, “Nangmih boeih ing ngai unawh zasim lah uh.
Και προσκαλέσας πάντα τον όχλον, έλεγε προς αυτούς· Ακούετέ μου πάντες και νοείτε.
15 Thlang ak kawk khuina anuk lut ik-oeih ikawmyih aawk-ai ingawm thlang tuih am cuk sak hy. Cehlai thlang ak kawk khuina kawng ak cawn law ing ni thlang tuih ang cuk sak.
Δεν είναι ουδέν εισερχόμενον έξωθεν του ανθρώπου εις αυτόν, το οποίον δύναται να μολύνη αυτόν, αλλά τα εξερχόμενα απ' αυτού, εκείνα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον.
16 U awm zaksimnaak haa ak ta ingtaw za seh nyng,” tinak khqi hy.
Ο έχων ώτα διά να ακούη, ας ακούη.
17 Thlang kqeng ce a cehtaak coengawh ipkhui na lut nawh, cawh a hubatkhqi ing cawhkaw nyhtahnaak awi ce doet uhy.
Και ότε εισήλθεν εις οίκον από του όχλου, ηρώτων αυτόν οι μαθηταί αυτού περί της παραβολής.
18 A mingmih a venawh, “Nangmih ingawm am naming zasim nawh nu? A leng nakawng thlang ak kawk khuina ak lut ikawmyih awk-ai ingawm thlang 'tyih' am cuk sak hy, tice am nami sim nawh nu?
Και λέγει προς αυτούς· Ούτω και σεις ασύνετοι είσθε; δεν καταλαμβάνετε ότι παν το έξωθεν εισερχόμενον εις τον άνθρωπον δεν δύναται να μολύνη αυτόν;
19 Ce ik-oeih ce thlang ak kawlung khuina am lut nawh ak phoen khuina ni a luh, cawhkawng awh naat na cawn tlaih hy,” tinak khqi hy. (Ve ak awi ak kqawnnaak awh ve, awk-ai boeih ve “ciimcaih hy” tinawh Jesu ing kqawn hy.)
διότι δεν εισέρχεται εις την καρδίαν αυτού, αλλ' εις την κοιλίαν, και εξέρχεται εις τον αφεδρώνα, καθαρίζον πάντα τα φαγητά.
20 Cekcoengawh, “Thlang ak kawlung khui awhkawng ak cawn law ing ni thlang tuih ang cuk sak hy.
Έλεγε δε ότι το εξερχόμενον εκ του ανθρώπου, εκείνο μολύνει τον άνθρωπον.
21 Cehlai kawlung khui nakaw, thlanghqing kawlung nakawng poeknaak amak thymkhqi cawn hy; kawpoek sangnaak, quuknaak, thlang himnaak,
Διότι έσωθεν εκ της καρδίας των ανθρώπων εξέρχονται οι διαλογισμοί οι κακοί, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι,
22 samphaihnaak, yytnaak, thawlhnaak, thailatnaak, yy thawhnaak, nainaak, tengkamnaak, oequnaak ingkaw qawnaakkhqi ce law hy.
κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια, βλέμμα πονηρόν· βλασφημία, υπερηφανία, αφροσύνη·
23 Vawhkaw thawlhnaakkhqi boeih boeih ve thlang ak kawlung khui nakawng law nawh thlang ce tuih cuk sak hy,” tinak khqi hy.
πάντα ταύτα τα πονηρά έσωθεν εξέρχονται και μολύνουσι τον άνθρωπον.
24 Jesu ing ce a hun ce cehta nawh Tura khaw benna cet hy. Thlang ing ni hu kaw a ti awh im pynoet ak khuina lut hy; cehlai am thuh qu thai hy.
Και σηκωθείς εκείθεν υπήγεν εις τα μεθόρια Τύρου και Σιδώνος. Και εισελθών εις την οικίαν, δεν ήθελε να μάθη τούτο μηδείς, δεν ηδυνήθη όμως να κρυφθή.
25 Cawh a canu qaai ing am tu peek nu pynoet ing, anih law hy tice ang zaak awh, law nawh a haiawh khuk sym doena qeennaak thoeh hy.
Διότι ακούσασα περί αυτού γυνή τις, της οποίας το θυγάτριον είχε πνεύμα ακάθαρτον, ήλθε και προσέπεσεν εις τους πόδας αυτού·
26 Cawhkaw nu cetaw Syria Phonicia awh ak thang Greek nu na awm hy. A canu ak kawkhui awhkawng qaai hqek peek aham Jesu a venawh qeenaak thoeh hy.
ήτο δε η γυνή Ελληνίς, Συροφοίνισσα το γένος· και παρεκάλει αυτόν να εκβάλη το δαιμόνιον εκ της θυγατρός αυτής.
27 Cawh Jesuh ing, “Naasenkhqi ing ak phyi na ai cang useh, naasenkhqi buh ce lawh penawh uikhqi ni peek peek am nep hy,” tina hy.
Ο δε Ιησούς είπε προς αυτήν· Άφες πρώτον να χορτασθώσι τα τέκνα· διότι δεν είναι καλόν να λάβη τις τον άρτον των τέκνων και να ρίψη εις τα κυνάρια.
28 Cawhkaw nu ing, “Oeih, Bawipa, thym hy, cehlai naasenkhqi a ai hawi caboei ak kaina ak baw ce uikhqi ingawm lym lawt u sawkaw,” tina hy.
Η δε απεκρίθη και λέγει προς αυτόν· Ναι, Κύριε· αλλά και τα κυνάρια υποκάτω της τραπέζης τρώγουσιν από των ψιχίων των παιδίων.
29 Cawh cawhkaw nu a venawh, “Cemyihna kak awi na nim hlat a dawngawh, voei hlah, qaai ing na canu cawn ta hawh hy,” tina hy.
Και είπε προς αυτήν· Διά τούτον τον λόγον ύπαγε· εξήλθε το δαιμόνιον από της θυγατρός σου.
30 Im na ang voei awhtaw ihkhun awhkaw ak zaih a canu ce hu hy, qaai ing anih ce cawn ta hawh hy.
Και ότε υπήγεν εις τον οίκον αυτής, εύρεν ότι το δαιμόνιον εξήλθε και την θυγατέρα κειμένην επί της κλίνης.
31 Jesu ing Tura qam ce cehta nawh Sidon khaw awhkawng Kalili tuili ingkaw Dekapolis qam na ce nu cet hy.
Και πάλιν εξελθών εκ των ορίων Τύρου και Σιδώνος ήλθε προς την θάλασσαν της Γαλιλαίας ανά μέσον των ορίων της Δεκαπόλεως.
32 Ce a hun awh ang ha pang nawh awi amak pau thai thlang pynoet ce law pyi uhy, ak khan awh kut tloeng peek aham qeennaak thoeh uhy.
Και φέρουσι προς αυτόν κωφόν μογιλάλον και παρακαλούσιν αυτόν να επιθέση την χείρα επ' αυτόν.
33 Jesu ing anih ce thlang kqeng anglakawhkawng ak chang na a cehpyi coengawh, ang ha ce a kut ing pyih pehy. Cimtui a sa coengawh am lai ce bi pe bai hy.
Και παραλαβών αυτόν κατ' ιδίαν από του όχλου έβαλε τους δακτύλους αυτού εις τα ώτα αυτού, και πτύσας ήγγισε την γλώσσαν αυτού,
34 Khan benna mang nawh a hyi coengawh, “Ephphata!” (”Awng qu hlah” tinaak) tina hy.
και αναβλέψας εις τον ουρανόν, εστέναξε και λέγει προς αυτόν· Εφφαθά, τουτέστιν Ανοίχθητι.
35 Cawh thlang ang ha ce khui nawh am lai awm zai hy, ak leek caana awi pau thai pahoei hy.
Και ευθύς ηνοίχθησαν τα ώτα αυτού και ελύθη ο δεσμός της γλώσσης αυτού, και ελάλει ορθώς.
36 U a venawh awm amak kqawn aham cekkhqi ce awi yn khqi hy. Cehlai cekkhqi ing kqawn khqoet uhy.
Και παρήγγειλεν εις αυτούς να μη είπωσι τούτο εις μηδένα· πλην όσον αυτός παρήγγελλεν εις αυτούς, τόσον περισσότερον εκείνοι εκήρυττον.
37 Anih ing ik-oeih boeih ak leekna sai nawh, hakpangkhqi haa khui sak nawh, pau aakhqi awm pau sak khqi hy,” ti unawh, amik kawpoekna kyi sak uhy.
Και εξεπλήττοντο καθ' υπερβολήν, λέγοντες· Καλώς έπραξε τα πάντα· και τους κωφούς κάμνει να ακούωσι και τους αλάλους να λαλώσι.

< Marka 7 >