< Jakob 2 >

1 Ka koeinaakhqi, ningnih a Bawipa Jesu Khrih ak cangnaak thlangkhqi na nami awm dawngawh, thlang a mikhaai koeh toek uh.
عزیزان من، چگونه می‌توانید ادعا کنید که از آنِ عیسی مسیح، آن خداوند پرجلال هستید، حال آنکه میان افراد تبعیض قائل می‌شوید؟
2 Tinaak maiawh, nangmih pynoet na naming cun awh sui kut cabyn byn nawh suibai ak leek ing ak thoeihcam qu thlang ce law mai lah seh, cawh suibai ak che ca ak bai thlang pynoet kun law lawt lah seh.
فرض کنید شخصی به کلیسای شما بیاید که لباس گرانبها بر تن و انگشترهای طلایی بر انگشتانش دارد؛ و در همان لحظه، شخصی فقیر با لباسهای کثیف نیز وارد شود؛
3 Suibai ak leek ing ak thoeihcam qu thlang ce mik lyl na u tiksaw, “Vawhkaw ngawihnaak leek awh ngawi,” nami tinaak coengawh khawdeng hahqah thlang a venawh, “Nang taw cena a nang dyi mai,” aw am awhtaw ka khawkung dek awh ngawi mai,” nami tinaak mantaw,
و شما به آن ثروتمند توجه بیشتری نشان دهید و بهترین جا را به او تعارف کنید، اما به آن فقیر بگویید: «برو آنجا بایست یا اگر می‌خواهی، روی زمین بنشین!»
4 na mimah ak khuiawh peknaak ak sai, kawpoek amak leek ak pekkung na am nami awm nawh nu?
آیا این نشان نمی‌دهد که شما ارزش اشخاص را از روی دار و ندارشان می‌سنجید؟ آیا با انگیزه‌های نادرست قضاوت نکرده‌اید؟
5 Ka lungnaak koeinaakhqi, ngai lah uh: khawmdek mik huh awh hahqah na awm hlai hy cangnaak awh ak boei nawh, amah ing lungna nawh awitaak qam pang aham ak awm thlangkhqi ce Khawsa ing am tyk hy nak ti nu?
برادران و خواهران عزیز، به من گوش دهید: خدا مردم فقیر را برگزیده تا در ایمان ثروتمند باشند و از ملکوت خدا برخوردار گردند، ملکوتی که خدا به دوستداران خود وعده داده است.
6 Cehlai nangmih ingtaw hahqah thlangkhqi the a kha na uhyk ti. Boeikhqi ing ni nangmih awi dengnaak kung na a ni sawi khqi ka ti my?
با این حال، شما فقیر را حقیر می‌شمارید. آیا فراموش کرده‌اید که همین ثروتمندان هستند که حقتان را پایمال می‌کنند و بعد شما را به دادگاه نیز می‌کشانند؟
7 Nangmih a nik ta khqi kung ang ming ak sang soeih ce a mingmih ing ni ak che na a mik kqawn ka ti my?
اغلب همین افراد هستند که به عیسی مسیح کفر می‌گویند، یعنی همان کسی را که نام شریفش بر شما قرار دارد.
8 Cakciim awh ak awm anaa awi, “Namah a pum amyihna na imceng thlang ce lungna lawt,” tice nami hquut tang tang awhtaw, ik-oeih dyng ak sai thlang na awm uhyk ti.
چه خوب می‌شد که همواره این حکم شاهانه را که در کتب مقدّس آمده، اطاعت می‌کردید که می‌فرماید: «همسایه‌ات را همچون جان خویش دوست بدار.»
9 Cehlai thlang a mikhaai nami toek mantaw, thawlhnaak ak sai na awm u tiksaw anaa awi ing anaa awi ak hqekungkhqi na ni tak khqi nawn hawh hy.
اما وقتی تبعیض قائل می‌شوید، این حکم شریعت را زیر پا می‌گذارید و به این ترتیب، مرتکب گناه می‌شوید.
10 Ikawtih u awm anaa awi hquut boeih hlai hy. Pynoet doeng ca awm a ma sai awhtaw ak changkhqi boeih awm ak hqekung na awm hawh hy.
کسی که همهٔ احکام خدا را مو به مو اجرا کند، ولی در یک امر کوچک مرتکب اشتباه شود، به اندازهٔ کسی مقصر است که همهٔ احکام خدا را زیر پا گذاشته است.
11 Ikawtih, Koeh samphaih, ak tikung ing, Thlang koeh him, ti bai hy. Am samphaih hlai hyk ti thlang na him awhtaw, nang taw anaa awi ak hqekung na awm hyk ti.
زیرا همان خدایی که فرمود: «زنا نکن»، این را نیز گفت که «قتل نکن». پس اگر زنا نکنید، اما مرتکب قتل شوید، به هر حال از حکم خدا سرپیچی کرده‌اید و در برابر او مقصر می‌باشید.
12 Loetnaak ak pekung anaa awi ing awi a deng hly kawi thlang amyihna awi kqawn unawh ik-oeih sai uh,
پس همچون کسانی سخن بگویید و عمل نمایید که بر آنها بر اساس احکامی آزادی‌بخش داوری خواهد شد.
13 kawtih qeennaak amak ta thlangkhqi taw qeennaak taak kaana awidengnaak hu lawt kaw. Qeennaak ing awidengnaak ce noeng hy!
زیرا بر کسی که در این دنیا رحم نکرده است، رحم نخواهد شد؛ اما اگر نسبت به مردم، رحیم بوده باشید، آنگاه رحمت الهی بر داوری او چیره خواهد شد.
14 Koeinaakhqi, thlang ing cangnaak ta nyng ti hlai hy sainaak ama taak awhtaw, ikaw hawihkhangnaak a awm? Cemyih cangnaak ing ak hul hly nu?
عزیزان من، انسان را چه سود که بگوید: «من ایمان دارم»، اما این ایمان را با اعمالش نشان ندهد؟ آیا چنین ایمانی می‌تواند باعث رستگاری او گردد؟
15 Tinaak mai awh koeinaa pa awm nu awm suibai ingkaw awk a ai a taak kaana awm lah seh.
اگر برادر یا خواهری داشته باشید که محتاج خوراک و پوشاک باشد،
16 Nangmih ak khuiawh thlang pynoet ing, Sadip na cet hlah; a awihpyt na awm nawhtaw nak phoen phyi seh nyng,” tina seitaw pumsa awh a kyk ngaihnaak ikaw awm a peek kaana a tyih mantaw ikaw hawihkhangnaak a awm kaw?
و به او بگویید: «برو به سلامت! خوب بخور و خودت را گرم نگه دار»، اما خوراک و پوشاک به او ندهید، چه فایده‌ای دارد؟
17 Cemyih koep lawtna, cangnaak ce amah doeng awm hqoeng nawh, sainaak ing a mak bawng awhtaw thi hy.
پس ملاحظه می‌کنید ایمانی که منجر به اعمال خیر نگردد، و با کارهای نیک همراه نباشد، اصلاً ایمان نیست، بلکه یک ادعای پوچ و توخالی است.
18 Thlang pynoet ing, Nang ing cangnaak ta hyk ti; kai ing sainaak ta nyng,” ti lah seh. Sainaak amak awm cangnaak ce nim huh lah, cawhtaw cangnaak ce sainaak ing dang law sak lawt vang.
این ایراد، بجا خواهد بود اگر کسی بگوید: «شما می‌گویید آنچه مهم است، فقط ایمان است و بس! اما من می‌گویم که اعمال نیک نیز مهم است. زیرا شما بدون اعمال نیک نمی‌توانید ثابت کنید که ایمان دارید. اما همه می‌توانند از روی اعمال و رفتار من، ببینند که من ایمان دارم.»
19 Khawsa pynoet awm hy tice cangna uhyk ti. Nep hy! Qaaikhqi ingawm cangna unawh – thyn uhy.
ممکن است کسی بگوید: «من ایمان دارم که خدا یکی است!» این خوب است! ولی چنین شخصی باید به خاطر داشته باشد که دیوها نیز به این ایمان دارند، چنان ایمانی که از ترس به خود می‌لرزند!
20 Nang thlakqaw, sainaak amak awm cangnaak taw phu am tahy tice huh sak aham nak ngaih nu?
ای نادان! آیا نمی‌خواهی درک کنی که ایمان بدون انجام اراده خدا، بی‌فایده و بی‌ثمر است؟ بله، ایمانی که اعمال خیر به بار نیاورد، ایمان واقعی نیست.
21 Ningmih a pakdam Abraham ing bawkthang awh a capa Isaak a nawnnaak ak caming ni thlakdyng ang mingnaak ka ti my?
مگر به یاد ندارید که جدمان ابراهیم نیز به سبب اعمال خود مقبول خدا شد؟ چون او حاضر شد پسر خود اسحاق را برای خدا قربانی کند.
22 Ak cangnaak ingkaw a sainaak ce pynoet na ak bawng a dawngawh, ak cangnaak ce a sainaak ing soep sak hy.
پس می‌بینید که ایمان او به خدا باعث شد که او از خدا کاملاً اطاعت کند؛ در واقع، ایمان او با اعمال و رفتارش کامل گردید.
23 Cedawngawh, Abraham ing Khawsa cangna nawh, cawhkaw ak cangnaak ce dyngnaak na taak pehy,” tinaak cauk awi soep hy, anih ce Khawsa a pyi tinawh khy uhy.
بدین‌سان، آنچه که در کتب مقدّس آمده جامۀ عمل پوشید که می‌فرماید: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برای او عدالت شمرده شد»، و حتی دوست خدا نامیده شد.
24 Cangnaak doeng kaana ik-oeih sainaak ing thlang ing dyngnaak hu hy tice hu hawh uhyk ti.
پس می‌بینید که انسان علاوه بر ایمان، به‌وسیلۀ اعمال خود نیز رستگار می‌گردد.
25 Cemyih lawtna, a pum ak zawi nu Rahab zani lapzamkhqi ami law awh a im awh awm sak khqi nawh lap chang benna kawng a tyih tlaih a dawngawh ni a sainaak ce dyngnaak na a noet peek ka ti my?
راحابِ فاحشه نیز نمونهٔ دیگری است برای این موضوع. او در اثر اعمال خود رستگار شد، زیرا مأموران قوم خدا را پناه داد و بعد، ایشان را از راه دیگر به سلامت روانه نمود.
26 Myihla amak awm pum taw a thih amyihna sainaak amak awm cangnaak awm thi lawt hy.
خلاصه، همان‌طور که بدن بدون روح، مرده است، ایمانی هم که اعمال نیک به بار نیاورد، مرده است.

< Jakob 2 >