< Zekhariah 13 >
1 Tholhnah dongah khaw pumom dongah khaw, te khohnin a pha vaengah tah David imkhui ham neh Jerusalem khosa rhoek ham thunsih phuet ni.
“A ranan nan za a buɗe maɓulɓulan ruwa zuwa gidan Dawuda da mazaunan Urushalima, don a tsarkake su daga zunubi da rashin tsabta.
2 He tah caempuei BOEIPA kah olphong ni. Te khohnin a pha vaengah ah. Muei ming he khohmuen lamloh ka hnawt vetih poek uh voel mahpawh. A tihnai kah tonghma rhoek neh mueihla te khaw khohmuen lamloh ka khum sak ni.
“A ranan nan, zan kawar da sunayen gumaka daga ƙasar, ba kuwa za a ƙara tunawa da su ba,” in ji Ubangiji Maɗaukaki. “Zan kawar da annabawa da kuma ruhu marar tsabta daga ƙasar.
3 Tedae hlang te tonghma pueng khaming. Te vaengah anih aka cun a manu neh a napa loh anih te, “Yahweh ming neh laithae na thui dongah hing palueng boeh,” a ti nah ni. A tonghma vaengah anih aka cun a manu neh a napa loh anih a thun ni.
In kuma wani ya yi annabci, sai mahaifinsa da mahaifiyarsa su ce masa, ‘Ba za ka rayu ba, gama kana faɗar ƙarya da sunan Ubangiji.’ Sa’ad da yake yin annabci, iyayensa za su soke shi da takobi.
4 Te khohnin a pha vaengah tah tonghma rhoek te yak uh ni. Hlang he a olphong neh a tonghma ah khaw a basa nah ham ngaih ah maeh mul himbai bai uh mahpawh.
“A ranan nan kowane annabi zai ji kunyar annabcin wahayinsa. Ba zai sa rigar annabci mai gashi ba don yă yi ruɗu.
5 Te vaengah, “Ka tonghma moenih, hlang loh kai he ka camoe ah n'lai dongah kai tah lo tawn hlang ni,” a ti ni.
Zai ce, ‘Ni ba annabi ba ne. Ni manomi ne; ƙasa ce nake samun abin zaman gari tun ina matashi.’
6 Anih te, “Na kut laklo kah hmasoe he ta?” a ti nah vaengah, “Ka lungnah im kah n'ngawn la he,” a ti ni.
In wani ya tambaye shi, ‘Waɗanne miyaku ne haka a jikinka?’ Zai amsa yă ce, ‘Miyakun da aka yi mini a gidan abokaina ne.’
7 Cunghang aw kai kah boiva aka dawn taeng neh ka imben hlang pakhat taengah khaw haenghang laeh. He tah caempuei BOEIPA kah olphong ni. Boiva aka dawn te ngawn lamtah boiva te a taek a yak uh ni. Aka muei rhoek taengah kut ka thuung ni.
“Tashi, ya takobi, gāba da makiyayina, mutumin da yake kusa da ni sosai!” In ji Ubangiji Maɗaukaki. “Kashe makiyayin, sai tumakin su watse, in kuma tayar wa ƙananan.
8 He tah BOEIPA kah olphong ni. Diklai pum ah he he om ni. A khuikah hlop nit tah saii uh vetih pal uh ni. Te vaengah a khui kah hlop thum ah hlop khat te sueng ni.
A cikin ƙasar duka,” in ji Ubangiji, “kashi biyu bisa uku za a buge su su hallaka; duk da haka za a bar kashi ɗaya bisa uku a cikinta.
9 Hlop thum hlop at te hmai khuiah ka khuen vetih cak a cil bangla amih te ka cil ni. Sui a noemcai bangla amih te ka noemcai ni. Anih loh kai ming te a khue uh vaengah kai loh anih te ka doo ni. Anih te ka pilnam ka ti vetih anih long khaw kai kah Pathen Yahweh a ti ni.
Wannan kashi ɗaya bisa ukun zan kawo in sa a cikin wuta; zan tace su kamar azurfa in gwada su kamar zinariya. Za su kira bisa sunana zan kuwa amsa musu; zan ce, ‘Su mutanena ne,’ za su kuma ce, ‘Ubangiji ne Allahnmu.’”