Solomon Laa 1
1 Laa rhoek khuikah Laa he Solomon kah ni.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Namah hlo tah misurtui lakah then tih a ka dongkah moknah neh kai m'mok lah sue.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Namah tah situi bo neh na then pai tih situi loh na ming a puem pai. Te dongah ni hula rhoek long nang n'lungnah.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Namah hnukah kai m'mawt lamtah yong mai sih. Kai he manghai loh amah imhman la n' khuen coeng. Rhoihui Namah ah ka omngaih uh tih ka kohoe uh. Nang kah hlo rhoek tah misurtui lakah ka poek uh tih vanat la nang n'lungnah uh.
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Ka muem cakhaw Jerusalem nu rhoek tah Kedar dap banglam khaw, Solomon himbaiyan banglam khaw rhoeprhui mai.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Khomik loh kai n'hmuh tih ka muem dongah nim kai nan hmuh pawh? Ka manu ca rhoek te kai taengah sai tih misurdum aka hung la kai n'khueh uh. Kamah taengkah ka misurdum ka hung pawt ah.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Ka hinglu kah a lungnah te kamah taengah thui lah. Melam na luem sak? Khothun ah melam na kol sak? Te boel tah balae tih na hui rhoek kah tuping taengah aka kulup bangla ka om?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Huta rhoek khuiah sakthen te na ming pawt atah boiva kholaeh ah namah cet. Na maae-ca te aka dawn rhoek kah dungtlungim ah luem sak.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Ka cangyaeh namah tah Pharaoh leng dongkah ka marhang manu kam puet sak.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Na kam te aitlaeng neh, na rhawn khaw oidik neh damyal mai.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Nang hamla sui aitlaeng neh cak hnathawn khaw n'saii bitni.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Kamah kah rhai-ul tah manghai amah loh a caboei dongah a hmuehmuei la a khueh.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Kamah hlo kah murrah cun tah kamah ham ka rhangsuk laklo ah rhaeh coeng.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Kamah taengkah kamah hlo tah Engedi misurdum kah tlansum thaihsu ni.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Ka cangyaeh tah na rhoep ne, vahui na mik khaw na sakthen ne.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Ka hlo nang tah na sakthen ne, mah kah soengca hingsuep khaw naepnoi bal.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 Lamphai tah mah im kah tungpum saeh lamtah hmaical tah mah kah paekhop saeh.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
