< Tingtoeng 52 >

1 Edom Doeg loh cet tih Saul la, “David te Ahimelek im la cet coeng,” a ti nah tih a puen vaengkah, aka mawt ham David kah hlohlai. Hlangrhalh nang loh boethae neh bahamlae na thangthen uh. Pathen kah sitlohnah he hnin takuem ah cak.
Dem Musikmeister; ein Lehrgedicht Davids, als der Edomiter Doeg kam und dem Saul die Meldung brachte, David sei in das Haus Ahimelechs gekommen. Was rühmst du dich der Bosheit, du Gewaltmensch?
2 Na lai loh a talnah a moeh. Palyal neh paihat bangla haat tih a hlueng.
Auf Unheil sinnt deine Zunge wie ein scharfes Schermesser, du Ränkeschmied!
3 Hno then lakah boethae na lungnah. Duengnah lakah a honghi te na thui. (Selah)
Du liebst das Böse mehr als das Gute, sprichst lieber Lügen als Gerechtigkeit. (SELA)
4 Hlangthai palat kah a lai loh dolhnah ol boeih te a lungnah.
Du liebst nur unheilvolle Reden, du trügerische Zunge!
5 Te cakhaw Pathen loh nang te a yoeyah la m'voeih vetih, nang te m'poep ni. Te vaengah dap khui lamkah nang te m'phuk vetih, mulhing rhoek kah khohmuen lamloh nang m'phuk ni.
So wird denn Gott dich auch vernichten für immer, dich wegraffen und herausreißen aus dem Zelt, dich entwurzeln aus der Lebenden Land! (SELA)
6 Tedae aka dueng rhoek loh a hmuh uh vaengah a rhih uh vetih anih te,
Die Gerechten werden es sehn und sich fürchten, über ihn aber spotten:
7 “Hlang khaw ke, Pathen vik amah kah lunghim la khueh pawt tih a khuehtawn cangpai dongah pangtung tih a talnah neh tanglue,” tila a nueih thiluh.
»Seht, das ist der Mann, der nicht Gott zu seiner Schutzwehr machte, vielmehr sich verließ auf seinen großen Reichtum und stark sich dünkte durch seine Bosheit!«
8 Tedae kai tah Pathen im kah olive thinghing bangla kumhal ah Pathen kah sitlohnah te ka pangtung yoeyah.
Ich aber bin wie ein grünender Ölbaum im Hause Gottes, ich vertraue auf Gottes Gnade immer und ewig.
9 Namah loh na saii coeng dongah kumhal ah nang kan uem vetih na then dongah na ming te na hlangcim rhoek hmuh ah ka lamtawn ni.
Preisen will ich dich immer, denn du hast’s vollführt, will rühmen deinen Namen, daß er so herrlich ist, vor deinen Frommen.

< Tingtoeng 52 >