< Tingtoeng 38 >
1 David kah ngaidamnah Tingtoenglung Aw BOEIPA, na thinhul neh kai n'tluung boel lamtah na kosi neh kai n'toel boeh.
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Na thaltang loh kai dongah sap ha tlaeh tih na kut loh kai n'nan.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Nang kah kosi dongah ka pum he hlang la om voelpawh. Ka tholh dongah ka rhuh a sading pawh.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Kai kathaesainah loh ka lu hang khuk tih, kai ham hnophueih bangla a rhih loh n'nan.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Ka anglat dongah, ka boengha rhong tih rhim coeng.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Ka ngam paihaeh tangkik hil khohnin yungah kopang neh ka van.
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 Ka uen khaw boeih duih tih, ka pum he hlang la om voelpaawh.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Ka lungmit tih ka paep dongah, lungbuei phoenanah neh mat ka kawk.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 Ka ngaihlihnah boeih he, ka Boeipa namah taengah ka hal tih, ka hueinah he namah taeng lamloh a thuh moenih.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Ka lungbuei a thimpom tih ka thadueng hnoeng. Te dongah ka mik khaw tueng pawh.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Ka tlohtat dongah ka lungnah ka paya rhoek loh saisai m'pai tak tih ka huiko khaw a hla lam ni a pai uh coeng.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 Ka hinglu aka mae rhoek loh n'hlaeh tih, kai yoethae puei ham aka tlap rhoek loh a talnah te a thui uh. Te dongah hlangthai palat rhoek loh hnin at puet n'taeng uh.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Tedae kai tah hnapang bangla ka ya voelpawt tih olmueh loh a ka a ang pawt bangla ka om.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Te dongah aka ya thai pawt tih a ka ah toelthamnah aka om pawt hlang bangla ka om.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 BOEIPA nang dongah ka hangdang tih nang loh nan doo bitni ka Boeipa ka Pathen aw
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Te dongah, “Ka kho he a paloe vaengah kai n'kohah thil uh tih kai soah pomsang uh ve,” ka ti.
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Cungdonah ham ka tawn uh tih ka nganboh loh kamah taengah om taitu.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Te dongah kai kathaesainah te ka doek. Kamah kah tholhnah dongah ka mawn.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Tedae ka thunkha rhoek kah hingnah tah ting tih a honghi dongah ka lunguet loh pungtai.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 Te dongah a then te a thae neh aka thuung rhoek loh kai n'khingkhoek vaengah a then te kamah loh ka vai rhoela ka vai.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Ka BOEIPA Pathen aw, kai n'hno boel lamtah kai taeng lamkah n'lakhla tak boeh.
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Kai bomkung la ha tawn uh laeh ka loeihnah Boeipa.
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!