Tingtoeng 37
1 David kah Thaehuet rhoek dongah sai boel lamtah dumlai aka saii taengah thatlai boeh.
Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;
2 Amih te sulr ham bangla pahoi a ah uh vetih bael hing bangla hoo ni.
Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.
3 BOEIPA dongah aka pangtung tih a then aka saii khohmuen ah kho a sa tah uepomnah neh a luem sak.
Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;
4 BOEIPA dongah pangdok lamtah na lungbuei kah a huithuinah te nang ham m'paek bitni.
Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.
5 Na longpuei te BOEIPA taengah hal lamtah amah dongah pangtung lah. Te vaengah amah loh a saii bitni.
Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;
6 Te dongah na duengnah te khosae bangla, na tiktamnah khaw khothun bangla sae sak.
Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.
7 BOEIPA taengah duem om lamtah amah te rhingoel lah. Tangkhuepnah aka saii hlang loh a longpuei a thaihtak sak vaengah sai boeh.
Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.
8 Thintoek te rhael, na sue khaw hnoo lamtah sai boeh. Thintoek he thaehuet bueng lam ni a pawk.
Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;
9 Thaehuet rhoek te moeng uh vetih a BOEIPA aka lamtawn rhoek loh khohmuen a pang uh ni.
Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!
10 Tedae kolkalh ah om vetih halang te om mahpawh. A hmuen ham khaw na yakming pah suidae amah om hae mahpawh.
Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.
11 Tedae kodo rhoek tah khohmuen a pang uh vetih ngaimongnah cungkuem dongah ngailaem uh ni.
Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.
12 Halang loh hlang dueng te a mangtaeng tih a taengah a no a tah thil.
De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;
13 A khohnin halo te a hmuh dongah anih te Boeipa loh a nueih thil.
Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.
14 Halang rhoek loh cunghang a yueh uh tih mangdaeng cungku sak ham neh a thuem longpuei kah khodaeng ngawn ham lii a phuk uh.
De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;
15 Tedae amih kah cunghang loh amamih kah lungbuei te a hun pah vetih a liva khaw tlawt ni.
Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.
16 Aka dueng kah a yol a khueh te halang kah muep a tawn lakah then.
Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;
17 Halang rhoek kah a ban te khaem vetih hlang dueng te BOEIPA loh a talong ni.
Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.
18 Cuemthuek rhoek kah khohnin te BOEIPA loh a ming pah dongah, a rho khaw kumhal duela om ni.
Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;
19 Yoethaenah tue vaengah yak uh pawt vetih lamlum tue vaengah hah uh ni.
Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.
20 Tedae halang rhoek te milh uh vetih BOEIPA kah thunkha thunhling te rhamtlim paithen bangla hmata ni. Hmaikhu bangla khumpael ni.
Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.
21 Halang loh a pu vaengah thuung pawt dae hlang dueng long tah a rhen tih a paek.
De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;
22 Amah kah yoethen a paek rhoek loh khohmuen a pang uh tih a tap rhoek te moeng uh ni.
Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.
23 BOEIPA loh hlang kah khokan a cikngae sak tih a longpuei khaw a ngaih pah.
Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;
24 BOEIPA loh a kut a talong pah dongah, cungku cakhaw hlah mahpawh.
En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.
25 Camoe la ka om tih ka patong coeng dae hlang dueng a hnoo dongah a tiingan loh buh a bih te ka hmuh noek moenih.
Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;
26 Hnin takuem a moeihoeih tih cang pu a hlah dongah a tiingan kah yoethennah la poeh.
Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.
27 A thae te nong tak lamtah a then saii lah. Te daengah ni kumhal duela kho na sak eh.
Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;
28 BOEIPA loh tiktamnah a ngaih dongah a hlangcim rhoek a hnoo mueh la kumhal due a ngaithuen. Tedae halang kah tiingan te a khoe.
Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;
29 Hlang dueng loh khohmuen a pang vetih a khuiah yoeyah la kho a sak ni.
Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.
30 Hlang dueng kah a ka loh cueihnah a thuep tih a lai loh tiktamnah a thui.
De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.
31 A Pathen kah olkhueng loh a lungbuei ah hing tih a khokan khaw paloe pawh.
Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.
32 Halang loh hlang dueng te a tawt tih ngawn ham a tlap.
De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;
33 BOEIPA loh hlang dueng te halang kut ah hnoo pawt vetih laitloek vaengah anih te boe sak mahpawh.
Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.
34 BOEIPA te lamtawn lamtah a long te vai. Te vaengah khohmuen pang sak ham nang n'pomsang vetih halang rhoek a phae te na hmuh ni.
Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.
35 Halang hlanghaeng ka hmuh vaengah thinghing mupoe bangla daih.
Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;
36 Tedae a khumpael vanneh anih te vik om voelpawh. Anih te ka tlap van dae ka hmu voelpawh.
Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.
37 Ngaimong hlang ham khohmai a om pueng dongah a cuemthuek ke dawn lamtah a thuem ke hmu lah.
Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;
38 Tedae boekoek rhoek te mitmoeng uh vetih halang rhoek kah hmailong khaw boeih a khat ni.
Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.
39 Te dongah hlang dueng rhoek kah loeihnah he BOEIPA taengkah la om tih citcai tue vaengah amih ham lunghim la om.
Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;
40 Te dongah BOEIPA loh amih te a bom tih a hlawt. BOEIPA ah a ying uh dongah halang kut lamkah amih te a hlawt tih a khang.
Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!
