Tingtoeng 34
1 Abimelek hmai ah a omih te a thovael tih a haek dongah a caeh vaengkah David A tuetang boeih dongah BOEIPA te ka uem vetih, ka ka dongah amah koehnah om yoeyah saeh.
Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
2 Ka hinglu loh BOEIPA dongah thangthen saeh. kodo rhoek loh ya saeh lamtah a kohoe uh saeh.
Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
3 BOEIPA te kai neh pomsang uh sih lamtah a ming te tun pomsang uh sih.
Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
4 BOEIPA te ka tlap vaengah kai n'doo tih ka rhihnahkoi boeih lamloh kai n'huul.
Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
5 BOEIPA te a paelki vaengah hlampan uh tih a maelhmai tal uh pawh.
Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
6 Mangdaeng loh a khue te khaw BOEIPA loh a yaak dongah citcai boeih lamkah anih te a khang.
Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
7 Amah aka rhih rhoek kah kaepvai ah BOEIPA kah puencawn te rhaeh tih amih te a pumcum sak.
Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
8 Ten lamtah BOEIPA then tila hmuh lah. Amah dongah aka ying hlang tah a yoethen.
Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
9 Amah aka rhih rhoek ham tah a tloelnah a om pawt dongah a hlang cim rhoek loh BOEIPA te rhih uh lah.
Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
10 Sathuengc a rhoek loh vawtthoek tih lamlum cakhaw BOEIPA aka tlap rhoek ham hnothen pakhat khaw vaitah uh uh mahpawh.
Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
11 Camoe rhoek halo uh. Kai ol he ya uh lah. BOEIPA hinyahnah te nangmih kan cang puei eh.
Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
12 Khohnin then hmuh ham aka lungnah tih hingnah dongah aka omtoem hlang te ulae?
Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
13 Na lai te a thae lamkah, na ka te thailatnah aka thui lamloh rhalrhing lah.
Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 A thae te nong tak lamtah hnothen te saii lah. Rhoepnah te tlap lamtah anih te hloem lah.
Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
15 Hlang dueng rhoek soah BOEIPA mik om tih amih kah a pang uh te a hna a kaeng.
Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
16 Thae aka saii rhoek te diklai kah poekkoepnah lamkah khoe ham BOEIPA loh a hmai a thuh.
Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
17 Hlang dueng rhoek apang uh vaengah BOEIPA loh a yaak tih amamih kah citcai boeih lamkah amih te a huul.
Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
18 Lungbuei aka rhek taengah BOEIPA a yoei pah tih mueihla aka hnipdik te a khang.
Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
19 Hlang dueng kah yoethae he yet dae yoethae khui boeih lamkah anih te BOEIPA loh a huul.
Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
20 Anih kah a rhuh boeih a ngaithuen pah dongah pakhat khaw paep mahpawh.
Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
21 Halang te boethae loh a duek sak vetih, hlang dueng aka hmuhuet te boe ni.
Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
22 A sal rhoek kah a hinglu te BOEIPA loh a lat tih amah dongah aka ying boeih tah boe uh uh mahpawh.
Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
