Tingtoeng 147
1 BOEIPA te thangthen uh. Mamih kah Pathen tingtoeng he then tih koehnah neh naepnoi rhoeprhui pai.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 Jerusalem aka thoh BOEIPA loh a heh tih Israel te a calui.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 Lungbuei a rhek rhoek te a hoeih sak tih a hma te a poi pah.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Aisi rhoek ke amah tarhing la a tae tih a ming te rhip a sui.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Mamih kah Boeipa tah len tih a thadueng khaw yet. A lungcuei te tae lek pawh.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 Kodo rhoek aka tungaep BOEIPA loh halang rhoek te diklai la a kunyun sak.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 BOEIPA te uemonah neh doo lamtah mamih kah Pathen te rhotoeng neh tingtoeng uh.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 Vaan ke khomai neh a thing tih diklai ham khotlan a hmoel pah dongah tlang ah sulrham a poe sak.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 A pang uh vaengah rhamsa ham neh vangak ca ham a buh a khueh pah.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Marhang kah thayung thamal neh hmae pawt tih, hlang kho dongah khaw aka ngaingaih pawh.
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 Amah aka rhih so neh a sitlohnah dongah aka ngaiuep ni BOEIPA loh a ngaingaih.
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 Aw Jerusalem BOEIPA taengah domyok ti lamtah, aw Zion na Pathen te thangthen laeh.
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Na vongka kah thohkalh te a caang sak tih na kotak kah na ca rhoek te yoethen a paek.
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 Na khorhi ah rhoepnah a khueh tih cang tha te nang n'kum sak.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 A olthui te diklai la a tueih tih a ol loh leklek yong.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 Vuelsong te tumul bangla a haeh tih vueltling te hmaiphu bangla a yaal.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 A rhaelnu te a tham la a lun vaengah a khosik hmai ah unim aka pai thai?
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 A ol a tueih vaengah te rhoek yut tih a hil neh a hmuh vaengah tui la cip.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 A ol te a ol bangla Jakob taengah, a oltlueh neh a laitloeknah Israel taengah a phoe sak.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 Te te namtom boeih taengah a saii pawt dongah ni laitloeknah te a ming uh pawh. BOEIPA te thangthen uh.
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
