< Tingtoeng 137 >
1 Babylon tuiva ah te ka ngol uh tih Zion ka poek uh vaengah ka rhap uh.
我們曾在巴比倫的河邊坐下, 一追想錫安就哭了。
2 A khui kah tuirhi dongah ka rhotoeng te ka bang uh.
我們把琴掛在那裏的柳樹上;
3 Kaimih aka sol rhoek kaimih te laa ol hnap n'dawt uh. Kaimih aka parhaengkung long khaw, “Zion laa te kaimih ham kohoenah neh hlai uh lah,” a ti uh.
因為在那裏,擄掠我們的要我們唱歌, 搶奪我們的要我們作樂,說: 給我們唱一首錫安歌吧!
4 Balae tih BOEIPA laa he kholong kho ah ka hlai uh eh?
我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢?
5 Jerusalem nang te kan hnilh atah ka bantang kut he hnilh uh saeh.
耶路撒冷啊,我若忘記你, 情願我的右手忘記技巧!
6 Nang te kan thoelh pawt tih, Jerusalem te ka kohoenah somtung la ka pacuet pawt atah ka lai he ka dang la kap uh saeh.
我若不記念你, 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的, 情願我的舌頭貼於上膛!
7 BOEIPA aw Jerusalem tue vaengkah Edom koca rhoek loh, “A khoengim duela kingling uh kingling uh,” a ti uh te poek pah.
耶路撒冷遭難的日子, 以東人說:拆毀!拆毀! 直拆到根基! 耶和華啊,求你記念這仇!
8 Hlang aka rhoelrhak Babylon nu aw, kaimih taengah na saii bangla na thaphu te namah taengah aka thuung tah a yoethen.
將要被滅的巴比倫城啊, 報復你像你待我們的,那人便為有福!
9 Na camoe rhoek te a tuuk tih, thaelpang dongah aka phop tah a yoethen.
拿你的嬰孩摔在磐石上的, 那人便為有福!