< Tingtoeng 129 >
1 Tangtlaeng Laa Ka camoe lamloh kai mat n'daengdaeh he Israel loh thui laeh saeh.
Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)
2 Ka camoe lamloh kai he mat n'daengdaeh uh dae kai he n'noeng moenih.
og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!
3 Ka uen soah a thoe a thoe uh tih a hma sokah a hma te a yoe uh.
Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:
4 Aka dueng BOEIPA loh halang rhoek kah rhuivaeh te a tlueh pah.
„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.
5 Zion aka thiinah rhoek boeih tah yahpok uh saeh lamtah a hnuk la balkhong uh saeh.
Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.
6 Imphu kah sulrham bangla om saeh. Te tah amah hmuen ah a rhae la a phuk.
Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.
7 Te te a ah tih a ban neh a kulup akhaw a kutpha dongah a bae moenih.
Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.
8 Te vaengah aka kongpa rhoek loh, “Nangmih soah BOEIPA kah yoethennah om saeh. BOEIPA ming neh nangmih te yoethen kan paek uh,” ti uh boel saeh.
Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“