< Tingtoeng 124 >

1 David kah Tangtlaeng Laa Israel loh, “Mamih ham BOEIPA te om pawt koinih,” ti laeh saeh.
Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -
2 Hlang loh mamih taengah a tlai vaengah mamih ham BOEIPA om pawt koinih;
hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,
3 Mamih taengah a thintoek neh a sai vaengah mamih he a hingsai n'dolh uh ni.
so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,
4 Tui loh mamih n'yo vetih soklong loh mamih hinglu he a kawt pawn ni.
so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,
5 Lungpok tui loh mamih kah hinglu a et ni.
so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.
6 Amih no dongah maeh la mamih aka tloeng pawh BOEIPA te a yoethen pai saeh.
Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!
7 Mamih kah hinglu tah vaa bangla pael neh a hlaeh khui lamloh loeih. Pael te rhek tih mamih n'loeih uh.
Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.
8 Vaan neh diklai aka saii BOEIPA ming dongah mamih bomkung om.
Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.

< Tingtoeng 124 >