< Tingtoeng 110 >
1 David kah Tingtoenglung BOEIPA kah olphong loh ka Boeipa la, “Na thunkha na kho ham khotloeng la ka khueh hilah kai kah bantang benah ngol,” a ti nah.
Av David, ein salme. Herren sagde til min herre: «Set deg ved mi høgre hand, til dess eg legg dine fiendar til skammel for dine føter!»
2 Nang kah sarhi conghol te BOEIPA loh Zion lamkah han thak vetih na thunkha rhoek lakliah a taemrhai ni.
Ditt veldes kongsstav skal Herren retta ut frå Sion; ver herre midt imillom dine fiendar!
3 Na khuehtawn tue vaengah na pilnam loh rhuepomnah hmuencim ah kothoh a khueh vetih, na kah buemtui oila khaw khopo bung khui lamkah nang taengla ha pawk ni.
Ditt folk møter viljugt fram på ditt veldes dag; i heilagt skrud kjem din ungdom til deg som dogg or fanget på morgonroden.
4 ”Melkhizedek banghui la kumhal duela na khosoih coeng,” tila BOEIPA loh a toemngam coeng dongah kohlawt mahpawh.
Herren hev svore, og han skal ikkje angra det: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.»
5 Na bantang kah ka Boeipa loh a thintoek hnin ah manghai rhoek a phop ni.
Herren ved di høgre hand knasar kongar den dag han vreidest.
6 Namtom ham lai a tloek vaengah rhok a hmoek vetih diklai pum kah a lu khaw a phop ni.
Han dømer millom heidningarne, fyller upp med lik, han knasar hovud utyver den vide jord.
7 Long taengkah soklong tui te a ok vetih a lu a pomsang ni.
Or bekken drikk han på vegen, difor lyfter han hovudet høgt.