Tingtoeng 107
1 A sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Rhal kut lamkah a tlan hlang loh BOEIPA kah a tlan te thui saeh.
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 Te vaengah amih te khocuk, khotlak, tlangpuei, tuitunli, khohmuen amkah a coi.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Khosoek khopong ah khopuei tolrhum longpuei a hmuh uh mueh la kho a hmanguh.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Bungpong neh tuihalh la a khuiah a hinglu te rhae.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Kho a bing vaengah BOEIPA te a khue uh tih khobing khui lamkah amih te a huul.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 Te dongah amih te tolrhum khopuei la caeh ham a thuem longpuei neh a hoihaeng.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 A hinglu aka halthi te tuihalh a dip pah sak tih a hinglu aka pongnaeng te khaw hnothen a cung sak.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Hlangvang tah khohmuep neh dueknah hlipkhup kah thirhui neh phacipphabaem la aka ngol thongtla la coenguh.
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Pathen kah olka te a koek uh tih Khohni kah oluen khaw a tlaitlaek uh.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Te dongah thakthaenah dongla a kunyun sak tih a lungbuei a toh uh vaengah bom pawh.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Tedae kho a bing uh vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah koep a khang.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Amih te khohmuep neh dueknah hlipkhup lamkah a poh tih a kuelrhui khaw a bawt pah.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Rhohum thohkhaih te a phil tih thicung thohkalh khaw a tloek.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Amih tah boekoek longpuei kah hlang ang neh amamih kathaesainah dongah phaep uh.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 A hinglu loh caak boeih a tuei pah uh tih dueknah vongka te a paan uh.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Kho a bing vaengah BOEIPA taengah pang uh tih amih te khobing khui lamkah a khang.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 A ol a hlah phoeiah amih a hoeih sak tih amih rhomhmop te a poeng a hal sak.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 Te dongah uemonah hmueih te nawn uh saeh lamtah tamlung neh a bibi te doek uh saeh.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Sangpho neh tuitunli ah suntla uh tih tui puei ah bitat aka saii rhoek loh,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 BOEIPA kah bibi neh a laedil kah khobaerhambae te a hmuh uh.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 A voek vaengah hlipuei khohli thoo tih tuilae khaw samboek.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Vaan la luei uh tih tuidung la a suntlak uh vaengah a hinglu tah yoethaenah neh paci uh.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Yurhui bangla lam uh tih a yoka dongah a cueihnah boeih hma uh.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Kho a bing vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah a poh.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Hlipuei te bidip la a duem sak tih tuiphu rhoek khaw ngam uh.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Tuiphu a sap vaengah a kohoe uh tih amamih kah a naepnah langdai la a mawt.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Te dongah pilnam hlangping lakliah amah te pomsang uh saeh lamtah patong rhoek kah tolrhum ah thangthen uh saeh.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Tuiva te khosoek la, tuiphuet tui khaw tuihang la a khueh.
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 Cangthen kho khaw boethae loh kho a sak thil dongah lungkaehlai la,
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 khosoek te tuibap tui la, rhamrhae lai khaw tuiphuet tui la a khueh.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 Teah te bungpong rhoek kho a sak sak tih tolrhum khopuei a thong uh.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Te vaengah khohmuen a tawn uh tih misur a tue dongah a vuei a thaih cuen.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Amih te yoethen a paek tih muep a ping uh vaengah a rhamsa khaw polpai sak pawh.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Tedae a polpai uh vaengah caya yoethae neh kothae dongah ngam uh sut.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Hlangcong rhoek te nueihbu a hawk thil tih long mueng hinghong la kho a hmang sak.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Tedae khodaeng te phacipphabaem lamkah a hoeptlang tih a hui a ko te boiva bangla a khueh.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Aka thuem rhoek loh a hmuh uh vaengah a kohoe uh dae dumlai boeih long tah a ka khoep a buem.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 U khaw aka cueih long tah hekah he kuem saeh lamtah BOEIPA kah sitlohnah te yakming uh saeh.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
