Tingtoeng 106
1 BOEIPA te thangthen uh. Amah kah sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 BOEIPA kah thayung thamal te unim aka thui thai vetih amah koehnah te boeih aka yakming thai eh?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 A tuetang boeih dongah tiktamnah aka ngaithuen tih duengnah aka saii tah a yoethen pai saeh.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Aw BOEIPA, na pilnam kah kolonah khuiah kai m'poek lamtah namah kah khangnah neh kai n'hip lah.
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Na coelh rhoek kah hnothen te hmuh sak ham, na namtu kah kohoenah dongah kohoe sak ham, na rho neh thangthen ham ni.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 A pa rhoek neh ka tholh uh dongah, paihaeh la ka boe uh.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 A pa rhoek loh Egypt ah nang kah khobaerhambae bangla cangbam uh pawt tih, na sitlohnah cungkuem te a poek uh pawt dongah, tuitunli kah carhaek li ah a koek uh.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Tedae a ming neh a thayung thamal te ming sak hamla amih te a khang.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Carhaek li te a ho tih a kak sak phoeiah tuidung longah khosoek bangla amih te a caeh puei.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Te vaengah amih te a lunguet kut lamloh a khang tih thunkha kut lamkah a tlan.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 A rhal rhoek te tui loh a khuk uh tih pakhat kangna khaw sueng uh pawh.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 A olkhueh te a tangnah uh tih amah koehnah te a hlai uh.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 A bibi te koeloe a hnilh uh tih a oluen te rhing uh pawh.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Te dongah khosoek ah hoehhamnah a pael uh tih khopong ah Pathen a noemcai uh.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Amih kah huithuinah te a paek ngawn dae a hinglu dongah pimyet a tueih pah.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Rhaehhmuen ah Moses taeng neh BOEIPA kah hlang cim Aron taengah thatlai uh.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 Diklai te ang tih Dathan te a dolh dongah Abiram hlangboel te khup a vuei.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 A hlangboel lakliah hmai loh rhong tih halang rhoek te hmaisai loh a hlawp.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Horeb ah vaitoca mueihlawn a saii uh tih a bawk uh.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Amih kah thangpomnah te rham aka ca vaitotal muei la a hoi uh.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Egypt ah hno len a saii tih amih aka khang Pathen,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 Ham kho ah khobaerhambae aka saii, Carhaek li ah mueirhih aka saii te a hnilh uh.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Amih te mitmoeng sak ham a ti vaengah a mikhmuh kah a puut ah a coelh Moses pai pawt koinih a kosi mael pawt vetih a phae pawn ni.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Sahnaih khohmuen te a hnawt uh dongah a olkhueh te tangnah uh pawh.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Amih kah dap khuiah cailak uh tih BOEIPA ol te hnatun uh pawh.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Te dongah amih te khosoek ah cungku sak ham,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 Namtom taengah a tiingan cungku sak ham neh diklai ah thaekyak ham kut a thueng thil.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Te dongah Baalpeor neh sun uh tih aka duek kah hmueih te a caak uh.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 A khoboe neh BOEIPA a veet uh dongah, amih taengah lucik a pung pah.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Tedae Phinekha te thoo tih a thangthui daengah lucik khaw cing.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Te vaengah anih te cadilcahma phoeikah cadilcahma ham kumhal hil duengnah la a nawt.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Meribah tui taengah a thintoek uh bal tih amih kongah Moses te a talh.
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 A mueihla te a koek uh dongah a ka nen khaw cal buengrhuet.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Amih taengkah BOEIPA loh a uen bangla pilnam rhoek mitmoeng sak uh pawh.
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Tedae namtom rhoek neh pitpom uh hmaih tih amih kah bibi te a awt uh.
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Te dongah amamih ham hlaeh la aka poeh muei taengah tho a thueng uh.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Te vaengah a ca huta khaw tongpa khaw rhaithae taengla a nawn uh.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Kanaan muei taengah a nawn uh tih ommongsitoe thii, a ca tongpa neh a ca huta kah thii a long sak uh dongah thii loh diklai a poeih.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 A bibi neh a poeih uh tih a khoboe neh cukhalh uh.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Te dongah a pilnam te BOEIPA kah thintoek loh sai coeng tih a rho te a tuei.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Te vaengah amih te namtom kut ah a paek tih a lunguet loh amih te rhep a buem.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 A thunkha rhoek loh amih a nen uh tih a kut hmuiah a kunyun sakuh.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Amih te koep koep puet a huul coeng dae amamih kah kopoek neh a koek uh dongah amamih kathaesainah neh tlumhmawn uh.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Tedae amih kah a tamlung te a yaak vaengah amih kah rhal te a hmuh pah.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Te vaengah a paipi te amih ham a poek pah tih a sitlohnah khuikah a sitlohnah cungkuem neh ko koep a hlawt.
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Te dongah amih aka sol rhoek boeih loh amih taengah haidamnah ham a paek.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Kaimih kah Pathen BOEIPA kaimih he n'khang lamtah na ming cim uem ham neh nang koehnah dongah ka domyok ham khaw, namtom rhoek kut lamkah kaimih n'coi lah.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Israel Pathen, BOEIPA tah khosuen lamkah kumhal duela a yoethen pai tih pilnam boeih loh, “Amen, BOEIPA thangthen uh,” ti saeh.
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
