< Tingtoeng 105 >

1 BOEIPA te uem uh lah. A ming te khue uh lah. A khoboe te pilnam rhoek taengah tukkil uh lah.
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Amah te hlai uh lah. Amah te tingtoeng uh lamtah amah kah khobaerhambae boeih te lolmang taeng uh lah.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 A ming cim neh thangthen uh lamtah, BOEIPA aka tlap rhoek kah a lungbuei tah a kohoe saeh.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 BOEIPA neh amah kah a sarhi te tlap lah. A maelhmai khaw tlap taitu lah.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 A kopoekrhainah a saii neh a ka dongkah laitloeknah bangla anih khobaerhambae khaw,
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 A sal Abraham tiingan neh a coelh Jakob koca rhoek loh thoelh uh lah.
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 BOEIPA amah ni mamih kah Pathen coeng. A laitloeknah khaw diklai pum ah om.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 A paipi tekumhal duela a thoelh dongah cadilcahma thawngkhat ham olka a uen.
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 Abraham neh Isaak taengah a saii a olhlo te,
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 Jakob taengah oltlueh la, Israel taengah kumhal paipi la a sut pah.
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 Te dongah, “Kanaan kho rhi te na rho la nang taengah kam paek ni,” na ti nah.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 A hlang kah hlangmi te a sii la om pueng tih, a khuiah bakuep uh.
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 Te vaengah namtom taeng lamkah namtom taengla, ram pakhat lamkah pilnam pakhat taengla poengdoe uh.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Amih aka hnaemtaek ham hlang khueh pah pawt tih amih kongah manghai rhoek khaw a tluung pah.
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 Ka koelh soah ben boel lamtah ka tonghma rhoek te thaehuet thil boeh,” a ti nah.
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Khokha a khue vaengah kho khuiah conghol neh caak boeih te a phae pah.
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 Amih hmai kah a tueih hlang, Joseph te sal bangla a yoih.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 A kho te hlong neh a phaep pah uh a hinglu ah thicung loh a toeh.
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 A olthui a thoeng tue a pha due BOEIPA kah olthui loh ol loh anih te a cil a poe.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Manghai loh a tah dongah pilnam aka taem loh anih a doek tih a hlah.
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Amah im kah boei neh a hnopai boeih aka taemrhai hamla,
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 A hinglu bangla a mangpa rhoek te khoh tih a hamca rhoek te cueih sak ham te a khueh.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Te vaengah Israel loh Egypt la kun tih Jakob loh Ham kho ah bakuep.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Tedae a pilnam te muep a pungtai sak tih a rhal rhoek lakah a yet sak.
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 BOEIPA loh a sal rhoek te rhaithi sak tih, a pilnam aka hmuhuet ham Egypt rhoek kah lungbuei te a maelh pah.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 A sal Moses neh anih ham a coelh Aron te a tueih.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Amih rhoi loh Egypt rhoek taengah Boeipa kah miknoek olka a tueng sak rhoi tih, Ham kho ah khaw kopoekrhai hno te a tueng sak rhoi.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Khohmuep a tueih tih a hmuep sak dongah Boeipa kah olthui olka te koek uh thai pawh.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 A tui te thii la a poeh sak tih a nga khaw a duek sak.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 A kho kah bukak rhoek te a manghai rhoek kah imkhui la a khae sak.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Amah loh a uen tih a khorhi tom ah pil neh pilhlip uihli tlung.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Khonal te rhael la a poeh sak tih a kho ah hmaisai hmai la coeng.
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 A misur neh a thaibu te khaw a haih pah tih a khorhi kah thing te a khaem pah.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 A uen bal tih kaisih neh lungang te tae na pawt la halo.
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 Te vaengah a kho kah baelhing boeih a caak tih a khohmuen kah a thaihtae khaw a caak pah.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 A kho khuikah caming boeih neh a thahuem boeih khuikah a thaihcuek te a ngawn pah.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Te vaengah amih te cak neh, sui neh ham pawk puei dongah amah koca rhoek khuikah tah paloe pawh.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Amih Egypt rhoek te birhihnah loh a vuei tih amih rhoek a nong vaengah a kohoe uh.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Himbaiyan bangla cingmai a yaal pah tih khoyin ah hmai a vang pah.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 A bih vaengah tanghuem a khuen pah tih vaan kah buh te amih a kum sak.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Lungpang a ong vaengah tui ha phuet tih rhamrhae ah tuiva la a long sak te,
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 a sal Abraham taengkah a olkhueh cim te a poek dongah ni.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 A pilnam khaw omngaihnah tamlung a coelh neh a khuen.
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 Te vaengah namtu rhoek kah a thakthaenah namtom khohmuen te a paek tih a pang uh te,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 a oltlueh ngaithuen sak ham neh a olkhueng te kueinah sak ham ni. BOEIPA te thangthen lah.
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.

< Tingtoeng 105 >