Tingtoeng 104
1 Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah. Ka BOEIPA Pathen namah tah na sang tangkik tih mueithennah neh rhuepomnah te na bai.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Khosae neh himbai bangla muelh aka thing uh himbaiyan bangla vaan ah dup aka phaih,
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 A imhman te tui soah aka ci, khomai te leng la aka saii, khohli phae neh aka cet,
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 khohli te a puencawn la aka saii tih hmai tak aka tueih loh,
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 diklai khaw amah hmuen ah a suen tih kumhal ah tuen yoeyah pawh.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 Anih te tuidung neh pueinak bangla na khuk tih tui rhoek loh tlang rhoek soah pai uh.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 Namah kah tluungnah dongah rhaelrham uh tih na khohum ol dongah tamto uh.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 Tlang tom a lan uh tih amih ham na suen kolbawn hmuen la suntla uh.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Khorhi na suem te a poe uh thai pawt dongah diklai khuk ham ha mael uh thai pawh.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Tuisih rhoek te soklong la a loei tlang rhoek laklo ah long uh.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 Kohong kah mulhing boeih te tui a tul uh tih kohong marhang rhoek khaw a tuihalh dip uh.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 A taengah vaan kah vaa loh kho a sak uh tih thingsam laklo ah a ol huphup loei.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 Tlang boeih te a imhman lamkah aka suep, BOEIPAnamah kah kutci loh diklai te a hah sak.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Rhamsa ham sulrham poe tih, hlang kah thohtatnah hamla baelhing neh, diklai lamkah buh na thoeng sak.
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 Te dongah misurtui loh hlanghing thinko ko a hoe sak, situi loh maelhmai a hlampan sak tih buh loh hlanghing thinko a duel.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 BOEIPA loh a ling thingkung, Lebanon kah lamphai te a kum sakuh.
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Teah te vaa loh bu a tuk tih, bungrho loh hmaical dongah a im a khueh.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 Tlang sang boeih te sathai ham om tih, pango boeih khaw saphih ham hlipyingnah la om.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 Khoning ham hla a saii tih khomik loh a khotlak khaw a ming.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Khohmuep na khueh tih khoyin ha pawk vaengah duup kah mulhing boeih loh a khuiah yuel uh.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 Maeh te sathueng rhoek loh a kawk thil uh tih a caak te Pathen taengah a tlap uh.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 Khomik a thoeng neh vawl khoem uh tih a khuisaek la kol uh.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Hlang he a bisai ham neh a thohtatnah la kholaeh hil cet.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 BOEIPA nang kah kutngo he yet tangkik. Te rhoek boeih te cueihnah nen ni na saii. Na hnopai rhoemah diklai ah baetawt coeng.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 Tuitunli aka len tih a dang, aka dangka ah, rhulcai mulhing a yit a len tae lek pawt la om bal.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 Teah te sangpho rhoek loh pongpa uh tih a khuiah aka luem ham Leviathan te na saii.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 A tuetang vaengah amih caak paek ham khaw amih loh namah taengla boeih lamso uh.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Amih taengah na paek te a rhuh uh. Na kut na hlam tih hnothen kum uh.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Na maelhmai na thuh vaengah let uh. A hil na khoem pah vaengah pal uh tih laipi la bal uh.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Na mueihla na tueih daengah anmih te suen uh tih diklai maelhmai khaw na tlaih pueng.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 BOEIPA kah thangpomnah tah kumhal duela om tih, a bibi dongah BOEIPA a kohoe saeh.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Diklai a paelki vaengah thuen tih, tlang rhoek te a taek vaengah khuu.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 Ka hingnah neh BOEIPA te ka hlai vetih ka om rhuet vaengah ka Pathen te ka tingtoeng ni.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Ka olding he anih ham a lungtui saeh. Kai tah BOEIPA dongah ka kohoe coeng.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Hlangtholh rhoek te diklai lamloh mitmoeng uh saeh lamtah halang rhoek khaw koep om boel saeh. Aw ka hinglu, BOEIPA tah a yoethen pai saeh tila BOEIPA te thangthen lah.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
