Tingtoeng 103

1 David kah Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah, ka kotak boeih loh a ming cim te uem lah.

Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!

2 Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lamtah amah kah a thaphu paek boeih te hnilh boeh.

Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!

3 Nang kathaesainah boeih te khodawk han ngai tih, na tlohtat boeih aka hoeih sak,

Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,

4 Na hingnah vaam khui lamkah aka tlan tih sitlohnah neh haidamnah te nang aka khuem sak loh,

han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,

5 Na kamrhui te hnothen neh a kum sak tih na camoe tue te atha bangla a thahuel sak.

han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.

6 Hlang kah hnaemtaek aka yok rhoek boeih ham BOEIPA loh duengnah neh tiktamnah a saii pah.

Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.

7 Moses taengah amah khosing, Israel ca rhoek taengah a khoboe te a tueng.

Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.

8 Thinphoei neh lungvatnah BOEIPA loh thintoek a ueh tih sitlohnah neh baetawt.

Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.

9 A yoeyah la ho pawt vetih, kumhal duela lunguen mahpawh.

Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.

10 Mamih kah tholhnah bangla mamih taengah saii pawt tih mamih kathaesainah bangla mamih taengah han suk moenih.

Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.

11 Diklai soah vaan a sang bangla amah aka rhih rhoek ham a sitlohnah khaw len.

For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.

12 Khocuk lamkah khotlak a lakhla bangla mamih kah boekoeknah te mamih taeng lamkah a lakhla sak coeng.

So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.

13 A nap a loh camoe rhoek te a haidam bangla amah aka rhih rhoek te BOEIPA loh a haidam.

Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.

14 Amah loh mamih kah benbonah he a ming tih mamih he laipi ni tila a poek.

For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.

15 Hlanghing kah a tue sulrham bangla om tih khohmuen tamlaep bangla khooi van mai.

Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.

16 Khohli loh anih a pah tih a hmata atah amah hmuen hmat voel pawh.

Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.

17 Tedae BOEIPA kah sitlohnah tah amah aka rhih rhoek taengah khosuen lamkah kumhal duela om tih a duengnah a ca rhoek kah a ca rhoek patoeng taengah,

Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,

18 a paipi aka tuem tih a olrhi vai ham aka thoelh rhoek taengah om.

mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.

19 BOEIPA loh vaan ah a ngolkhoel a hol tih a ram a cungkuem te a taemrhai.

Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.

20 A olthui ol ngai ham amah kah olka bangla aka saii, thadueng puencawn, hlangrhalh rhoek loh BOEIPA te uem uh lah.

Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!

21 Amah kah caempuei boeih loh BOEIPA te uem uh lamtah amah kah bibi boeih loh a kolonah te saii uh lah.

Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!

22 A khohung hmuen boeih kah a kutngo boeih BOEIPA te uem uh lah. Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah.

Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!