Olcueih 9
1 Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
Visdommen har bygget sitt hus, hun har hugget til sine syv stolper.
2 A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
Hun har slaktet sitt slaktefe, blandet sin vin og dekket sitt bord;
3 Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
hun har sendt ut sine piker, hun roper oppe fra byens høider:
4 Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
5 Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
Kom, et av mitt brød og drikk av den vin jeg har blandet!
6 Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
Opgi eders uforstand, så skal I leve, og gå bent frem på forstandens vei!
7 Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
Den som refser en spotter, henter sig selv vanære, og den som viser en ugudelig til rette, får skam av det.
8 Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
Vis ikke spotteren til rette, forat han ikke skal hate dig! Vis den vise til rette, så skal han elske dig.
9 Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
Lær den vise, så blir han ennu visere, lær den rettferdige, så går han frem i lærdom.
10 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
Å frykte Herren er begynnelsen til visdom, og å kjenne den Hellige er forstand.
11 Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
For ved mig skal dine dager bli mange, og leveår skal gis dig i rikt mål.
12 Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
Er du vis, så er du vis til ditt eget gagn, og er du en spotter, skal du alene lide for det.
13 Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
Dårskapen er en kåt kvinne, bare uforstand og uvitenhet.
14 Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
Hun sitter foran døren til sitt hus på en trone på en høide i byen
15 Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
for å rope til dem som går forbi på veien, som vandrer bent frem på sine stier:
16 “Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
Den som er enfoldig, han vende sig hit! Til den som er uten forstand, sier hun:
17 A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
Stjålet vann er søtt, og brød som etes i lønndom, smaker herlig.
