Olcueih 9
1 Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
4 Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
15 Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 “Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
