Olcueih 7
1 Ka ca ka olthui he ngaithuen lamtah ka olpaek he na taengah khoem ne.
Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
2 Ka olpaek he ngaithuen lamtah hing puei. Ka olkhueng he na mikhmuh ah thenhnaih la om saeh.
Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
3 Te te na kutdawn dongah hlaengtang lamtah na lungbuei cabael dongah daek lah.
Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
4 Cueihnah te, “Ka ngannu nang tah,” ti nah lamtah yakmingnah te pacaboeina la khue.
Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
5 Rhalawt nu taeng lamkah khaw, kholong nu kah hoem ol lamkah khaw namah aka ngaithuen ham ni.
so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
6 Ka im bangbuet kah thohhuel long ka dan.
For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
7 Te vaengah hlangyoe rhoek te ka hmuh tih cadong ca rhoek khuiah a lungbuei aka talh khaw ka yakming.
Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
8 Huta imdak kah bangkil te a paan tih huta im kah longpuei la luei.
som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
9 Hlaemhmah ah, khothun kholaeh ah, khoyin yinthuem neh khohmuep ah khaw, cet.
i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
10 Anih aka doe ham huta ngawn tah pumyoi hnisui neh a lungbuei a uep coeng ke.
Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
11 Tekah huta tah hue a sak tih a im ah khaw a thinthah. A khopha khaw duem pawh.
bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
12 Tahae nawn ah imkawt ah, tahae ah toltung neh bangkil takuem ah rhongngol coeng.
Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
13 Tekah cadong te a sol tih a mok, a maelhmai khaw a cadong ham a tanglue pah tih cadong te,
Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
14 Kamah taengkah rhoepnah hmueih neh tihnin ah tah ka olcaeng te ka thuung coeng.
«Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
15 Te dongah nang doe ham neh na mikhmuh ah toem hamla ka mop tih nang kam hmuh tangloeng.
Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
16 Ka soengca te Egypt hnitang, cenlang, hniphaih neh ka phaih coeng.
Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
17 Ka thingkong dongah murrah, thingul, thingsa ka khueh thil coeng.
Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
18 Halo lah a hlo neh mincang duela hmilhmal sih lamtah, pumnai neh yoka sih.
Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
19 Tongpa loh a im ah om pawt tih khohla ah yiin la cet coeng.
For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
20 A kut dongah tangka cun a khuen tih hlalum hnin ah ni a im la ha pawk eh?,” a ti.
pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
21 Anih te a rhingtuknah cungkuem neh a yoek tih a hmuilai kah hamsum neh a heh.
Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
22 Te dongah huta hnukah maeh la aka poeh vaito bangla, aka ang thuituennah dongkah khocin rhui bangla cet.
Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
23 Vaa loh pael khuila a kun paitok bangla a thin te thaltang loh a khoh pah duela a hinglu te ming pawh.
til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
24 Te dongah ca rhoek loh kai ol he hnatun uh lamtah ka ka dongkah olthui he hnatung uh laeh.
Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
25 Anih kah longpuei la mael boeh, na lungbuei te anih kah a hawn la khohmang sak boeh.
Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
26 Anih loh hmalaem la muep a cungku sak tih aka tlung rhoek khaw boeih a ngawn coeng.
For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
