Olcueih 5
1 Ka ca aw, ka cueihnah he hnatung lamtah ka lungcuei dongla na hna kaeng lah.
Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
2 Thuepnah neh mingnah te ngaithuen hamla na hmuilai long khaw tuem uh saeh.
Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
3 Rhalawt nu kah a hmuilai ah khoilitui cip tih a lai khaw situi lakah hnal.
Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
4 Tedae hmailong ah tah anih te pantong bangla khahing tih cunghang paihat bangla haat.
Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen af naar de dood, Tot de onderwereld leiden haar schreden; (Sheol h7585)
6 Hingnah caehlong lakah a ming pawh a namtlak likloek te saelh ve ne.
Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
7 Te dongah ka ca rhoek kai ol he hnatun uh laeh, ka ka dongkah olthui te nong tak boeh.
Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
8 Na longpuei te anih neh lakhla sak lamtah a im thohka lam khaw mop boeh.
Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
9 Na mueithennah te a tloe taengla ham pae vetih na kum muenying muenyang la hang khueh ve.
Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
10 Na thadueng te rhalawt rhoek cung uh vetih na patangnah phu te kholong imkhui la pawk ve.
Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
11 Na hmailong ah na nguek vetih na pum na saa khaw hmawn hae ni.
Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
12 Te vaengah, “Thuituennah te ka hmuhuet tih toelthamnah khaw ka lungbuei loh a tlaitlaek pai.
Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
13 Ka saya ol te ka hnatun pawh kai aka cang puei taengah khaw ka hna ka kaeng pawh.
Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
14 Hlangping neh rhaengpuei lakli kah boethae sumsiit te vat ka pha,” na ti hae ni
Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
15 Na tuitung dongkah tui neh na tuito lamtah aka sih te o.
Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
16 Na tuisih te kawtpoeng ah, sokca tui te toltung ah phuet saeh.
Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
17 Nang namah bueng hamla om saeh lamtah na taengkah kholong ham boel saeh.
Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
18 Na thunsih te yoethen la om saeh lamtah na camoe kah na yuu dongah kohoe sak.
Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
19 Anih tah sayuk rhuinu lunguem bangla, a sukbam te sakhi rhuinu mikdaithen bangla a tuetang boeih ah nang te m'hmilhmal sak saeh lamtah a lungnah loh m'palang sak yoeyah saeh.
Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
20 Ba ham lae ka ca loh rhalawt la na palang vetih kholong kah a rhang te na kop eh.
Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
21 Hlang kah longpuei neh a namtlak boeih a saelh te khaw BOEIPA mikhmuh ah om.
Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
22 Halang te amah kathaesainah loh amah te a tuuk tih a tholhnah rhui loh a ban.
De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
23 Anih thuituennah a om pawt dongah duek vetih a anglat aih dongah palang ni.
Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.
