Olcueih 17
1 Tuituknah hmueih im dongkah a bae lakah a ommongnah buhkak kamat te then.
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
2 Hlang aka cangbam sal loh hlang yah aka bai capa te a taemrhai vetih, pacaboeina taengah rho a tael ni.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
3 Cak hamla cak am, sui hamla hmai-ulh om, tedae BOEIPA long tah lungbuei ni a noem.
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
4 Thae aka huet loh boethae hmuilai kah a honghi te a hnatung tih, talnah ol te hna a kaeng thil.
Malus obedit linguae iniquae: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Khodaeng aka tamdaeng tah amah aka saii kung ni a veet, rhainah soah ko aka hoe khaw hmil mahpawh.
Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina laetatur alterius, non erit impunitus.
6 Ca rhoek kah a ca rhoek tah patong rhoek kah rhuisam la om tih a napa rhoek te khaw ca rhoek kah a boei a mang la om.
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
7 Hlangrhuel hmuilai he a ang ham a rhoeprhui moenih. A honghi kah hmuilai khaw hlangcong hamla koih loeng loeng van pawh.
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
8 Kapbaih he a kungmah kah mik ah lungto mikdaithen bangla boeih a hoilae tih a cangbam.
Gemma gratissima, expectatio praestolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Hlang kah dumlai aka dah loh lungnah a toem dae, olka dongah aka thovael loh a boeihlum khaw a paekboe sak.
Qui celat delictum, quaerit amicitias: qui altero sermone repetit, separat foederatos.
10 Aka ang voei yakhat n'ngawn lakah aka yakming ham tah tluungnah mah a tlaeh pah coeng.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagae apud stultum.
11 Boekoek loh boethae bueng a tlap dae, anih taengah puencawn muenying muenyang ni a tueih pa eh.
Semper iurgia quaerit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Hlang kah a dueidah a laemhong sak vom neh ka hum uh palueng eh, aka ang kah a anglat nen tah ka hum uh boel eh.
Expedit magis ursae occurrere raptis foetibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 A then te thae la aka thuung tah a im lamkah a thae te nong rhoe nong mahpawh.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
14 Olpungkacan a tongnah tah tui a cae sak. Te dongah tuituknah a puek hlanah huu laeh.
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
15 Halang aka tang sak neh hlang dueng aka boe sak, amih rhoi bang te BOEIPA kah a tueilaehkoi ni.
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Cueihnah lai ham hlang ang kut dongkah a phu te ba ham lae, a lungbuei neh a om hae moenih.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quaerit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
17 A tue boeih dongah a hui aka lungnah loh, citcai vaengkah ham manuca a cun.
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
18 Lungbuei aka talh hlang loh kut a yuh tih, a hui mikhmuh ah mingphanah rhi a khang.
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
19 Boekoek aka lungnah loh olpungnah te a lungnah, a thohka te a sang sak tih pocinah a tlap.
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat os suum, quaerit ruinam.
20 Lungbuei aka voeldak loh hnothen hmu pawt tih, a ol neh hlang aka maelh khaw yoethae ah cungku.
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
21 Amah kah a pha-ueknah ham hlang ang te a cun, te dongah hlang ang kah a napa tah a ko a hoe moenih.
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo laetabitur.
22 Lungbuei kohoe he si la a hoeih sak tih, mueihla a rhawp vaengah songrhuh khaw a koh sak.
Animus gaudens aetatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
23 Laitloeknah a caehlong te phaelh sak ham, halang loh a huep ah kapbaih a loh.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
24 Cueihnah he aka yakming ham tah amah mikhmuh ah a om pah tih, aka ang kah a mik ah tah diklai khobawt la a om pah.
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terrae.
25 Capa aka ang tah a napa ham konoinah la om tih, anih aka cun khaw hmuetphawtnah ni.
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quae genuit eum.
26 Hlang dueng te lai a sah sak khaw, a dueng dongah hlangcong taam ham then pawh.
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
27 A ol aka tuem tah mingnah te aka ming la om tih, mueihla phu tlo aka dingsuek tah hlang lungcuei ni.
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Hlang ang pataeng a hil a phah atah aka cueih la, a ka a buem atah aka yakming la a ngai coeng.
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
