Thothuengnah 1

1 BOEIPA loh Moses te a khue tih tingtunnah dap lamkah a voek vaengah,

خداوند از خیمهٔ ملاقات با موسی سخن گفت و به او فرمود:

2 “Israel ca rhoek te voek lamtah amih te thui pah., 'Nangmih khuikah hlang loh BOEIPA taengah nawnnah a khuen vaengah rhamsa, saelhung, boiva khui lamkah khaw namamih kah nawnnah la khuen.

«این دستورها را به بنی‌اسرائیل بده. وقتی کسی به خداوند قربانی تقدیم می‌کند، قربانی او باید گاو، گوسفند و یا بز باشد.

3 Nawnnah ham hmueihhlutnah te saelhung mai koinih a tal aka cuem te tingtunnah dap thohka ah nawn saeh lamtah BOEIPA mikhmuh ah a kolonah ham nawn saeh.

اگر بخواهد برای قربانی سوختنی یک گاو قربانی کند، آن گاو باید نر و بی‌عیب باشد. گاو را دم مدخل خیمهٔ ملاقات بیاورد تا مورد قبول خداوند قرار گیرد.

4 Te vaengah hmueihhlutnah kah a lu soah a kut tloeng saeh lamtah anih ham a dawth te doe saeh.

شخصی که آن را می‌آورد، باید دستش را روی سر حیوان بگذارد. به این ترتیب آن قربانی پذیرفته شده، گناهان شخص را کفاره می‌کند.

5 BOEIPA mikhmuh ah saelhung ca te ngawn saeh lamtah khosoih Aaron ca rhoek loh a thii te khuen saeh. Te vaengah thii te tingtunnah dap thohka kah hmueihtuk so neh a kaepvai ah haeh uh saeh.

بعد خود آن شخص حیوان را در حضور خداوند سر ببرد و پسران هارون که کاهنند، خون آن را بیاورند و بر چهار طرف مذبح که جلوی مدخل خیمهٔ ملاقات است، بپاشند.

6 Hmueihhlutnah te hlaih saeh lamtah maehpoel la tloek saeh.

سپس آن شخص پوست گاو را بکند و آن را قطعه‌قطعه کند،

7 Aaron koca khosoih rhoek loh hmueihtuk ah hmai toih uh saeh lamtah hmai soah thing hueng uh saeh.

و کاهنان هیزم روی مذبح بگذارند، آتش روشن کنند

8 Maehpoel, a lu, neh a tha te hmueihtuk sokah thing toih hmai soah Aaron koca khosoih rhoek loh tloeng uh saeh.

و قطعه‌ها و سر و چربی آن را روی هیزم قرار دهند.

9 A kotak neh a kho te tui neh sil saeh lamtah khosoih loh BOEIPA taengah hmuehmuei botui hmueihhlutnah hmaihlutnah la hmueihtuk ah boeih phum saeh.

آنگاه آن شخص باید دل و روده و پاچه‌های گاو را با آب بشوید و کاهنان همه را روی مذبح بسوزانند. این قربانی سوختنی، هدیه‌ای خوشبو و مخصوص برای خداوند خواهد بود.

10 Tedae anih kah nawnnah te boiva khui lamkah koinih hmueihhlutnah ham tah tu khaw, maae tal aka cuem te khuen saeh.

«اگر گوسفند یا بز برای قربانی بیاورند، آن نیز باید نر و بی‌عیب باشد.

11 Tekah te BOEIPA mikhmuh kah hmueihtuk kaep kah tlangpuei ben ah ngawn saeh lamtah Aaron koca khosoih rhoek loh a thii te hmueihtuk so neh a kaepvai ah haeh uh saeh.

شخصی که آن را می‌آورد باید در سمت شمالی مذبح در حضور خداوند سرش را ببرد و کاهنان که پسران هارونند، خونش را بر چهار طرف مذبح بپاشند.

12 A pum te maehpoel la tloek saeh lamtah a lu neh a tha te khosoih loh hmueihtuk sokah thing toih hmai dongah tloeng saeh.

سپس، آن شخص حیوان قربانی شده را قطعه‌قطعه کند و کاهنان این قطعه‌ها را با سر و چربی آن روی هیزم مذبح بگذارند.

13 Tedae a kotak neh a kho rhoek te tui neh sil saeh. Te phoeiah khosoih loh khuen saeh lamtah BOEIPA taengah hmuehmuei botui hmueihhlutnah hmaihlutnah la hmueihtuk ah boeih phum saeh.

آن شخص باید دل و روده و پاچه‌های گوسفند یا بز را با آب بشوید. سپس کاهنان همهٔ آنها را روی آتش مذبح بسوزانند. این قربانی سوختنی، هدیه‌ای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهد بود.

14 BOEIPA taengah anih kah nawnnah ham hmueihhlutnah te vaa khui lamkah koinih vahu mai khaw, vahui ca mai khaw amah kah nawnnah ham khuen saeh.

«اگر کسی می‌خواهد برای قربانی سوختنی پرنده برای خداوند قربانی کند، آن پرنده باید قمری یا جوجه کبوتر باشد.

15 Te vaengah khosoih loh hmueihtuk la khuen saeh. A lu te a paimaelh pah phoeiah hmueihtuk ah phum saeh. A thii te hmueihtuk pangbueng dongah ci saeh.

کاهن، پرنده را بگیرد و جلوی مذبح سرش را بپیچاند و آن را بر مذبح بسوزاند. اما اول باید خونش را بر پهلوی مذبح بچلاند.

16 Tedae a tukpoe neh a dii te poelh saeh lamtah hmueihtuk khothoeng kah maehhloi hmuen ah voei saeh.

چینه‌دان و محتویات داخل شکمش را درآورد و آنها را در طرف شرق مذبح در جایی که خاکستر مذبح ریخته می‌شود بیندازد.

17 Vaa te a phae let pah saeh lamtah boe boel saeh. Te phoeiah khosoih loh BOEIPA taengah hmuehmuei botui hmueihhlutnah hmaihlutnah la hmueihtuk sokah thing toih hmai dongah phum saeh.

سپس بالهای پرنده را گرفته، آن را از وسط پاره کند بدون اینکه پرنده دو تکه شود. آنگاه کاهن آن را روی هیزم مذبح بسوزاند. این قربانی سوختنی، هدیه‌ای مخصوص و خوشبو برای خداوند خواهد بود.