< Thothuengnah 20 >

1 BOEIPA loh Moses te a voek tih,
Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
2 “Israel ca rhoek taengah thui pah. Israel ca rhoek neh Israel taengah aka bakuep yinlai khui lamkah hlang khat khat loh a tiingan te Molek taengah a paek atah vang khuikah pilnam loh lungto neh dae uh saeh lamtah duek rhoela duek saeh.
«Seg til Israels-folket: «Hender det at nokon av Israels-mennerne, eller av dei framande som held til i Israel, gjev noko av borni sine frå seg til Molok, so skal han lata livet: landslyden skal steina honom i hel.
3 Tekah hlang te kai loh ka hmai ka khueh thil ni. A tiingan te Molek taengla a paek tih ka rhokso te a poeih phoeiah ka ming cim te a thae sak dongah a pilnam khui lamkah ka khoe ni.
Og eg vil kvessa augo mot den mannen, og rydja honom ut or folket hans, for di han hev gjeve Molok barnet sitt og sulka heilagdomen min og vanhelga mitt heilage namn:
4 Tedae Molek taengah a tiingan aka pae hlang te khohmuen pilnam loh a mik a him a him thil uh tih a duek sak uh pawt atah,
um landslyden let att augo og ikkje læst sjå at han gjev barnet sitt til Molok, og ikkje drep honom,
5 tekah hlang neh a huiko te kai loh ka hmai ka khueh thil van vetih anih neh anih taengkah aka cuk aka halh boeih khaw, Molek taengah aka cuk aka halh khaw a pilnam khui lamkah ka khoe ni.
so vil eg kvessa augo mot honom og mot ætti hans, og rydja honom ut or folket hans, både honom og alle deim som fylgjer i fotfaret hans, og held seg med Molok.
6 Rhaitonghma neh hnam hnukah cukhalh ham aka mael hinglu te khaw ka hmai ka khueh thil bal ni. Tekah hlanghing te a pilnam khui lamkah ka khoe ni.
Gjeng nokon til deim som manar fram draugar og spåvette, og held seg med deim, so vil eg kvessa augo mot honom og rydja honom ut or folket hans.
7 Kai tah na BOEIPA Pathen la ka om dongah nangmih khaw ciim uh lamtah a cim la om uh.
De skal helga dykk og vera heilage; for eg, Herren, er dykkar Gud.
8 Kai kah khosing he ngaithuen uh lamtah vai uh. Kai tah nangmih aka ciim BOEIPA ni.
Agta vel på loverne mine, og liv etter deim! Kom i hug: eg er Herren, som helgar dykk!
9 Hlang khuikah hlang loh a manu neh a napa te a tap atah duek rhoe duek saeh. A manu a napa a tap dongah amah thii te amah pum ah tla saeh.
Den som bannar far sin og mor si, han skal lata livet. Han hev banna far og mor: blodet hans kjem på honom sjølv.
10 Hlang yuu neh aka samphaih tih, a hui kah a yuu neh aka samphaih hlang te aka samphaih pa khaw aka samphaih nu khaw duek rhoe duek rhoi saeh.
Den som held seg med ei gift kona, med kona åt grannen sin, han skal lata livet, både han og den kona han hev halde seg med.
11 Hlang te a napa yuu taengah yalh tih a napa kah a yah te a poelyoe pah atah amih rhoi te duek rhoe duek rhoi saeh lamtah a thii te amamih dongah om saeh.
Ligg nokon med stykmor si, so skjemmer han æra åt far sin; dei skal båe lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
12 Hlang te a langa taengah a yalh atah amih rhoi te duek rhoe duek saeh. Amah thii te amah dongah pitpom ham a saii rhoi.
Ligg nokon hjå sonekona si, so skal dei båe lata livet. Dei hev gjort eit skjemdarverk, og blodet deira kjem på deim sjølve.
13 Huta thingkong bangla tongpa neh tongpa aka yalh te khaw tueilaehkoi ni. Amamih rhoi kah a saii vanbangla duek rhoe duek rhoi saeh lamtah a thii te amamih rhoi tlak thil saeh.
Ligg nokon hjå ein kar, som ein ligg hjå eit kvende, so gjer dei båe ei stygg gjerning; dei skal lata livet; blodet deira kjem på deim sjølve.
14 tongpa pakhat loh huta neh a manu te rhen a loh te khaw khonuen rhamtat ni. Amih te hmai neh hoeh uh. Te daengah ni nangmih khui ah khonuen rhamtat a om pawt eh.
Tek nokon både mor og dotter til kona, so er det blodskam; dei skal brennast på bål, både han og dei; sovori sedløysa må ikkje finnast hjå dykk;
15 Rhamsa taengah a tamtah aka khueh hlang te tah duek rhoe duek sak lamtah rhamsa te ngawn uh.
Blandar nokon seg med eit dyr, so skal han lata livet, og dyret skal de drepa.
16 Rhamsa boeih te khaw amah taengah kui sak ham ni huta loh a paan atah huta te ngawn lamtah rhamsa khaw duek rhoe duek sakuh. A thii te amah pum dongah tla saeh.
Og held ei kvinna seg innåt eit dyr og parar seg med det, so skal de slå i hel både kvinna og dyret. Dei som gjer slikt, skal lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
17 A napa canu, a manu canu, amah ngannu aka lo tih a napa kah a yah aka so neh a manu kah a yah aka so hlang he khaw rhaidaeng. A pilnam boeina mikhmuh lamkah khoe saeh. A ngannu kah a yah a hli a phen dongah amah kathaesainah te phuei saeh.
Tek nokon syster si, som hev same far eller same mor som han, og søkjer seng med henne, og ho med honom, so er det blodskam, og dei skal rydjast ut for augo åt landslyden. Han hev søkt seng med syster si: han lyt lida for brotet sitt.
18 Hlang pakhat loh pumthim aka tlo huta te a yalh puei atah anih kah a yah ni a hli a phen pah tih pumthim ni a tai pah. Huta amah long khaw a rhoi tih a thii pumthim te a tai dongah amih rhoi te pilnam khui lamkah khoe uh saeh.
Ligg nokon med ei kvinna medan ho hev månadssjuken sin, og nækjer blygsli hennar, tek han dekkjet av kjelda hennar, og ho nækjer blodkjelda si, so skal dei båe rydjast ut or folket sitt.
19 Na nu kah a tanu neh na pa ngannu kah a yah khaw na hli na phen mahpawh. Te dongah amah saa aka yan tah amamih kathaesainah te phuei uh saeh.
Du skal ikkje søkja seng med morsyster eller farsyster di; den som det gjer, skjemmer si eigi ætt: dei lyt lida for brotet sitt.
20 Hlang pakhat mai long ni a napi te a yalh puei atah a nupu kah a yah ni a hli a phen. Te dongah a tholh te phuei saeh lamtah cakol la duek saeh.
Ligg nokon hjå kona åt farbror sin, so vanærar han farbror sin: dei lyt lida for syndi si, og skal døy barnlause.
21 U bang hlang long khaw a manuca kah a yuu aka rhawt pah tah rhalawt la om. A manuca kah a yah te a hliphen dongah cakol la duek saeh.
Gifter nokon seg med brorkona si, so er det ei skam; han hev vanæra bror sin: dei skal ikkje få born.
22 Te dongah ka khosing te ngaithuen lamtah ka laitloeknah boeih te vai uh. Te daengah ni kai loh kam pha sak khohmuen loh nangmih te n'lok thil pawt vetih a khuiah te kho na sak uh eh.
So lyd då alle bodi og alle loverne mine, og liv etter deim, so landet ikkje skal støyta dykk ut att, det landet som eg fører dykk til og vil lata dykk bu i!
23 Namtom kah khosing bangla pongpa uh boeh. Te boeih te a saii uh tih amih te ka muei a puel dongah nangmih mikhmuh lamkah ka haek.
Far ikkje etter skikkarne åt det folket som eg jagar ut for dykkar skuld! Dei gjorde alt dette; då fekk eg stygg til deim,
24 Tedae amih kah khohmuen te na pang ham, 'Suktui neh khoitui aka long khohmuen pang ham khaw nangmih taengah kamah loh kam paek ni, ' tila nangmih taengah ka thui. Nangmih kah Pathen BOEIPA kamah long ni pilnam khui lamkah nangmih kan hoep.
og eg sagde til dykk: De skal få landet deira, eit land som fløymer med mjølk og honning; eg vil gjeva dykk det til eiga, eg, Herren, dykkar Gud, som hev skilt dykk ut frå alle andre folk.
25 Te dongah rhamsa aka cuem te rhalawt khui lamloh, vaa rhalawt te khaw a cuem lamloh hoep uh. Na hinglu te rhamsa nen khaw, vaa nen khaw, diklai kah aka colh boeih nen khaw rhun uh boeh. Te tah nangmih ham aka poeih uh lam ni ka hoep.
Difor skal de skilja millom reine og ureine dyr og reine og ureine fuglar, og ikkje gjera dykk sjølve ufysne med å eta dei dyri eller fuglarne eller noko av det kreket som eg hev skilt ut, og sagt de skal halda for ureine.
26 BOEIPA kamah ka cim dongah kai taengah a cim la om uh. Kamah taengah om sak ham ni pilnam rhoek khui lamkah nangmih te kan hoep.
De skal vera meg heilage; for eg, Herren, er heilag, og eg hev skilt dykk ut frå alle andre folkeslag, so de skal høyra meg til.
27 Te dongah tongpa khaw huta khaw, rhaitonghma neh hnam te a om atah duek rhoe duek saeh. Amih te lungto neh dae uh saeh lamtah a thii te amamih dongah tla saeh,” a ti nah.
Er det nokon mann eller noko kvende som fer med å mana fram draugar eller spåvette, so skal dei lata livet: dei skal steinast i hel, og blodet deira kjem på deim sjølve.»»

< Thothuengnah 20 >