Rhaengsae 5
1 BOEIPA aw poek lamtah kaimih taengkah aka thoeng te paelki laeh. Paelki lamtah kaimih sokah kokhahnah he hmu lah.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Kaimih kah rho te hlanglak taengla, ka im te kholong taengla pawk coeng.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Cadah la ka om uh tih nuhmai bangla ka manu napa a om moenih.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Kamamih tui ha tangka neh ka ok uh tih kamamih kah thing ha a phu daengah ha pawk.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Ka rhawn ah n'hloem uh vaengah ka kohnue uh pawt bangla kaimih he n'duem sak pawh.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Buh ka cung uh ham khaw Egypt neh Assyria taengah kut ka duen uh.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 A pa rhoek khaw tholh uh tih kaimih taengah a om voel moenih. Tedae kaimih loh amih kathaesainah te ka phueih uh.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Sal rhoekkaimih soah n'taemrhai uh tih amih kut lamkah aka bawt om pawh.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Khosoek cunghang hmai ah ka hinglu nen ni ka buh ka dang uh.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Khokha rhamling hmai ah ka vin khaw hmaiulh bangla tloo coeng.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Zion kah huta rhoek neh Judah khopuei kah oila rhoek khaw a tholh puei uh.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Amih kut neh mangpa rhoek a kuiok sak tih patong rhoek kah maelhmai khaw hiin uh pawh.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Tongpang rhoek loh phaklung a phueih uh tih camoe rhoek te thingpum dongah paloe uh.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Vongka lamkah patong rhoek neh, tongpang rhoek khaw a rhotoeng lamloh kangkuen uh.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 Kaimih lungbuei kah omthennah he kangkuen coeng tih kaimih kah lamnah khaw nguekcoinah la poeh.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 Kamih lu kah rhuisam khaw yulh coeng. Anunae ka tholh uh khaw kaimih ham coeng ni.
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Te dongah ko kaimih lungbuei he pumthim hainak la coeng. He dongah kaimih kah maelhmai khaw hmuep.
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Zion tlang aka pong te a soah maetang ni a pongpa coeng.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 BOEIPA namah tah kumhal duela na om tih, na ngolkhoel khaw cadilcahma phoeikah cadilcahma duela cak.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Balae tih a yoeyah la kaimih nan hnilh? Kaimih nan hnoo khaw khohnin loh sen.
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 BOEIPA aw kaimih he namah taengah m'mael sak laeh. Ka mael uh van daengah ni hlamat kah bangla kaimih kah khohnin thai neh ka mael uh eh.
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Kaimih taengah a nah la na thintoek tih kaimih he nan hnawt nan hnawt mai.
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
