Rhaengsae 3
1 Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
