Rhaengsae 3
1 Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
2 Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
3 Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
4 Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
5 Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
6 Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
7 Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
8 Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
9 Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
10 Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
11 Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
12 A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
13 Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
14 Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
15 Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
16 Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
17 Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18 Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19 Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20 A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21 He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
22 BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;
23 Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.
24 Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
25 BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.
26 BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.
27 A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.
28 Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.
29 A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.
30 Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.
31 Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.
32 Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.
33 Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.
34 Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
35 Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;
36 A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
37 Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?
38 A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?
39 A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.
40 Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.
41 Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:
42 Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.
43 Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.
44 Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.
45 Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.
46 Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.
47 Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.
48 Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.
49 Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;
50 A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.
51 Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.
52 Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.
53 Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.
54 Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!
55 BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.
56 Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.
57 Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!
58 Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.
59 BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.
60 Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.
61 BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;
62 Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.
63 A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.
64 BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.
65 Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!
66 BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.
