Rhaengsae 3
1 Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
